بر اساس گزارش روز چهارشنبه سازمان بین المللی کار، از زمانی که طالبان در اواسط ماه اوت به قدرت رسید، بیش از نیم میلیون نفر در افغانستان شغل خود را از دست داده اند.
ILO گفته است که این بحران اقتصاد را فلج کرده و به بازار کار ضربه زده است. وضعیت به ویژه برای زنان و افرادی که در کشاورزی، دولت، خدمات اجتماعی و ساخت و ساز کار می کنند ویرانگر است و بسیاری از مردم شغل خود را از دست می دهند یا حقوق خود را دریافت نمی کنند.
بسیاری از شرکتها تحت فشار هستند تا بتوانند به حیات خود ادامه دهند، زیرا روزانه هزاران افغان از کشور فرار میکنند. طبق گزارش سازمان بین المللی کار، آژانس سازمان ملل متحد که برای ارتقای استانداردهای کار و کار شایسته برای همه تلاش می کند، بین 700،000 تا 900،000 شغل احتمالاً تا ژوئن از بین می رود، زیرا کار به طور فزاینده کمیاب می شود.
عواقب اقتصادی این تصاحب بسیار زیاد است، کمبود پول و محدودیتهایی برای برداشت از بانکها، که هم شرکتها و هم افراد را مجبور به مبارزه میکند.
اقتصاد پس از چهار دهه جنگ، خشکسالی شدید و همه گیری همه گیر در حال آشفتگی است. پس از به دست گرفتن قدرت توسط طالبان در میان خروج بی نظم نیروهای ایالات متحده و ناتو، جامعه بین المللی دارایی های افغانستان را در خارج از کشور مسدود کرد و تمام کمک های مالی را قطع کرد و از همکاری با دولت طالبان با توجه به شهرت آن به وحشیگری در دوران حکومت قبلی خود در 20 سال پیش خودداری کرد.
رامین بهزاد، هماهنگکننده ارشد سازمان بینالمللی کار برای افغانستان، در بیانیهای گفت: «وضعیت در افغانستان بحرانی است و برای ایجاد ثبات و بازسازی به حمایت فوری نیاز است».
او گفت: «اگرچه اولویت رفع نیازهای فوری بشردوستانه است، بازسازی پایدار و فراگیر به مردم و جوامعی بستگی دارد که به شغل مناسب، معیشت و خدمات اولیه دسترسی دارند.»
زنان در سال 2020 از هر پنج شغل در افغانستان تقریباً یک شغل داشتند، اما اکنون در برخی مناطق از کار کردن منع شدهاند. تحصیل دختران نیز محدود است، اگرچه رهبران طالبان گفته اند که امیدوارند تا پایان ماه مارس تمام مدارس دخترانه را در سراسر کشور باز کنند.
گزارش ILO آخرین درخواست برای حمایت بیشتر بین المللی از مردم افغانستان است، زیرا سازمان ملل متحد هشدار می دهد که 8.7 میلیون افغان در آستانه قحطی قرار دارند.
هفته گذشته، آنتونیو گوترش، دبیر کل سازمان ملل متحد، از جامعه جهانی خواست تا یک فراخوان بشردوستانه 5 میلیارد دلاری را تمویل کند، دارایی های مسدود شده افغانستان را آزاد کند و سیستم بانکی آن را تقویت کند تا از فروپاشی اقتصادی و اجتماعی جلوگیری کند.
گزارش سازمان بین المللی کار تخمین می زند که اشتغال زنان در ماه های جولای تا سپتمبر 16 درصد کاهش یافته است، در حالی که در صورت عدم تسلط طالبان، میزان اشتغال زنان کاهش یافته است. این کاهش برای مردان 5 درصد است.
اگرچه یک مشکل جدی است، اما نشان می دهد که اکثر زنانی که استخدام شده اند هنوز شغل، کار در فرودگاه، گمرک، بهداشت و آموزش و در بسیاری از مکان های دیگر دارند.
حقوق زنان در طول دو دهه حضور بین المللی در افغانستان به طور قابل توجهی بهبود یافته است، اما به دلیل بازگشت طالبان که حکومت قبلی آنها در دهه 1990 عملاً آنها را متوقف کرد، به عنوان تهدید به نظر می رسد.
گزارش ILO خاطرنشان می کند که بدتر شدن شرایط شغلی همچنین می تواند منجر به استفاده بیشتر از کار کودکان در کشوری با بیش از یک میلیون کودک 5 تا 17 ساله شود.
بسیاری از کودکان به مدرسه نمی روند یا کار نمی کنند - طبق نظرسنجی انجام شده در سال های 2019-2020، تنها چهار نفر از هر 10 نفر به مدرسه رفته اند.
در این گزارش آمده است که آژانس های سازمان ملل متحد با شرکت ها و اتحادیه های افغان در تلاش برای ارائه کمک های مهم و حمایت از خدمات عمومی هستند.