در 22 نوامبر، هزاران کشاورز در لاکنو، مرکز ایالت شمالی اوتار پرادش هند، تجمع کردند تا خواستار تمدید حداقل قیمت نگهداری (MSP) نه تنها برای برنج و گندم، بلکه برای همه محصولات کشاورزی شوند.
تنها سه روز پیش از آن، نارندرا مودی، نخست وزیر هند در یک سخنرانی تلویزیونی اعلام کرد که دولت او سه قانون بحث برانگیز کشاورزی را که باعث یک سال آشفتگی میلیون ها کشاورز شد، لغو خواهد کرد.
اعلامیه او باعث جشنی در میان هزاران کشاورز شد که بیش از یک سال است در چندین جاده در نقاط ورودی مختلف دهلی نو چادر زده اند. با این حال، رهبران چندین سازمان کشاورزی گفتند که مبارزه آنها به پایان نرسیده است. آنها گفتند تا زمانی که دولت قانونی را که حداقل قیمت را برای همه محصولات تضمین می کند، ارائه نکند، اعتراضات ادامه خواهد داشت.
در پایان سپتامبر 2020، زمانی که دولت مودی سه قانون بحث برانگیز مزرعه را تصویب کرد، اعتراضات کشاورزان که تاکنون مهار شده بود، به اعتراضات سراسری تبدیل شد.
کشاورزان در برخی از ایالت‌های عمدتا کشاورزی هند، تولیدکنندگان کلیدی گندم و برنج، راه‌آهن‌ها و بزرگراه‌ها را مسدود کرده‌اند و تظاهراتی در اعتراض به قوانین جدید برگزار کرده‌اند. بیش از یک سال است که آنها بزرگراه های منتهی به پایتخت، دهلی نو را با تریلرها، تراکتورها و خانه هایی که در آنها سبک زندگی اعتراضی دارند مسدود کرده اند.
کشاورزان می‌ترسیدند که اثر ترکیبی سه قانون جدید، تصرف معیشت آنها توسط شرکت‌ها باشد، زیرا به شرکت‌های کشاورزی اجازه می‌دهد تا همه چیز را درباره نحوه رشد خود، از انتخاب محصول گرفته تا قیمت‌گذاری، دیکته کنند. آنها می ترسیدند که این امر سرانجام معیشت آنها را نابود کند. کشاورزان از شرکت‌های کوچک و متوسط درخواست کرده‌اند که برای محصولاتشان ضمانت قانونی داشته باشند تا از آنها در برابر بازار آزاد محافظت کنند.
در طول سال گذشته کشاورزان معترض آسیب زیادی دیده اند. حداقل 500 کشاورز در درگیری با پلیس محلی کشته شدند.
مودی ضمن اعلام تصمیم برای لغو این قوانین، از کشاورزان خواست تا مکان های اعتراضی را ترک کرده و به خانه بازگردند. با این حال، او به کشاورزان کشته شده در خشونت پلیس اشاره نکرد. او همچنین در مورد پرونده های قضایی علیه صدها کشاورز مزاحم ساکت است. در حالی که برخی از آنها به خرابکاری متهم شده اند، چندین مورد بر اساس قانون فعالیت های غیرقانونی تروریستی (پیشگیری) هند (UAPA) و همچنین بخش هایی از قانون مجازات هند که با شورش سروکار دارد، متهم شده اند.
پس از اعلام مودی، راکش تیکایت، رهبر اتحادیه بهارتیا کیسان (BKU) که جنبش کشاورزان را رهبری می کرد، گفت که این کمپین پایان نیافته است. در سه محل اعتراض در مرز قاضی پور، تکری و سینگو، کشاورزان به فراخوان تیکایت توجه کردند و از ترک این سه مکان خودداری کردند.
بسیاری نسبت به وعده دولت مبنی بر لغو این قوانین تردید دارند. شامبو، یک کشاورز در تیکری، گفت: "آنها در گذشته دروغ گفته اند، می توانند دوباره دروغ بگویند. تا زمانی که قوانین به موجب قانون لغو نشود، ما آنجا را ترک نمی کنیم.»
بالو، یکی دیگر از کشاورزان تکری، گفت که مسائل SME، شکایت از کشاورزان و قبوض برق هنوز حل نشده است. او گفت که موضع دولت در مورد این مسائل همچنان نامشخص است. بالو از دی ماه امسال در تکری تظاهرات کرده است.
لغو قوانین کشاورزی ناگزیر پیامدهای سیاسی و اقتصادی عمیقی دارد. چندین ایالت از جمله اوتار پرادش و پنجاب در انتخابات ایالتی سال آینده رای خواهند داد. پیروزی در مجلس ایالتی اوتار پرادش برای مودی و BJP بسیار مهم است. نگرش مودی در مورد قوانین مزرعه چگونه بر نحوه رأی دهی کشاورزان اوتار پرادش تأثیر می گذارد؟
در تجمعات کشاورزان در سال گذشته، تیکت و پیروانش اغلب قسم می‌خوردند که دیگر به BJP رای ندهند. وضعیت Tikait به طرز چشمگیری افزایش یافته است. در واقع، او اکنون "بی چون و چرای" اوتار پرادش غربی است کیسان نت [farmer leader]”
در بحبوحه درخواست ها برای لغو سه قانون سیاه، رهبران کشاورزان همچنین به دنبال تضمین قانونی از شرکت های کوچک و متوسط برای 23 کالای کشاورزی هستند. موفقیت آنها در لغو این سه قانون، آنها را تشویق کرد تا از MSPها سبد بزرگتری از کالاها را مطالبه کنند.
اعتراض کشاورزان پس از بیش از یک سال مبارزه به ثمر نشست. با این حال، تلاش آنها خطی نبود. کشاورزان معترض برچسب "ضد ملی" و هلستانی (جدایی طلبان سیک)، حتی متهم به دریافت کمک مالی از نیروهای ضد هندی. آنها با باتوم، گاز اشک آور و ماشین های آب پاش مورد ضرب و شتم قرار گرفتند. تعداد زیادی دستگیر و صدها نفر کشته شدند. آنها در برابر گرمای شدید، سرمای شدید و حتی بیماری همه گیر کرونا مقاومت کردند. هیچ چیز ستون فقرات کشاورزان هندی را مخدوش نکرد.
مبارزه غیر خشونت آمیز آنها علیه قدرت دولت به موفقیت منجر شد.
این موضوع بحث اعتراضات گسترده دیگری را در هند برانگیخت.
بین دسامبر 2019 و مارس 2020، شاهین باغ در دهلی شاهد تجمع هزاران نفر برای اعتراض به قانون تغییر شهروندی (CAA) بود. این نگرانی وجود داشت که در صورت عدم ارائه مدارک مستند از تابعیت هند، تعداد زیادی از مسلمانان از کشور اخراج شوند. مسلمانان، و همچنین چندین هندو سکولار، نگران بودند که CAA یک قانون ضد مسلمانان باشد که توسط دولت طرفدار هندو مودی ارائه شده است.
در جریان تظاهرات شاهین باغ، زنان، مردان و کودکان از همه مذاهب گرد هم آمدند تا دولت مودی را مجبور کنند که قانون تبعیض آمیز شهروندی و سایر سیاست‌های خود را که به شدت بر مسلمانان تحمیل شده بود، لغو کند و در موارد متعددی اعضای جامعه را در معرض خطر قرار داده بود. علاوه بر این، مسلمانان موضوع سخنان نفرت پراکنی و سخنان ضد مسلمانان، حتی هشدارهایی درباره نسل کشی از سوی رهبران BJP بوده اند. در ماه فوریه، جمعیتی با سردادن شعارهای هندو، خشونت علیه مسلمانان، مغازه‌ها و عبادتگاه‌های آنها به راه انداختند که حدود 40 نفر را کشتند و بسیاری را مجروح کردند.
آیا معترضان CAA نیز می توانند به موفقیت امیدوار باشند؟ موفقیت کشاورزان الهام بخش بسیاری از سیاستمداران شد تا به معترضان شاهین باغ رسیدگی کنند.
کنگره Trinamool، که BJP را در آخرین انتخابات مجلس بنگال غربی شکست داد، امیدوار است بتواند نقش بزرگتری برای خود در سطح ملی ایجاد کند. رهبران آن قصد دارند به زودی برای اعتراض به CAA و ثبت ملی شهروندان مرتبط با آن به خیابان ها بیایند. به همین ترتیب، مجلس اتحاد المسلمین سراسر هند (AIMIM) قصد دارد علیه CAA بسیج شود. اسدالدین اویسی، رهبر AIMM، اندکی پس از اعلام مودی در مورد قوانین مزرعه، در یک گردهمایی گفت: «نوبت جامعه مسلمانان است که دولت مرکزی را مجبور به خروج از CAA کند. این احزاب می خواهند آرای مسلمانان را قبل از انتخابات پارلمانی آینده متحد کنند.
در نبرد کشاورزان علیه دولت مودی، دولت مودی پلک زد. آیا دولت مودی دوباره در مورد موضوع شهروندی پلک می زند؟ یا آیا مسلمانان شرایط لازم برای اجرای موفقیت آمیز حق اعتراض خود را ندارند، زیرا آنها مسلمان در ملتی هستند که تحت سایه مودی به طور فزاینده ای ضد مسلمان می شوند؟