کامبوج نشست آسه آن را به دلیل اختلافات در میانمار به تعویق انداخت - دیپلمات

کامبوج، رئیس کنونی انجمن کشورهای جنوب شرقی آسیا (آسه آن)، پس از ابراز «مشکل» برخی از وزرا، نشست وزرای خارجه این اتحادیه را به تعویق انداخت.

به گزارش رویترز، کوی کوونگ، سخنگوی وزارت امور خارجه به خبرنگاران گفت، این نشست که قرار بود در 18 تا 19 ژانویه در سیم ریپ برگزار شود، برای مدت نامعلومی به تعویق خواهد افتاد. او گفت: «تأخیر به این دلیل است که بسیاری از وزرای آسه‌آن سفر برای پیوستن به آن را دشوار می‌دانند،» اما به سؤالاتی درباره اینکه وزرای کشورهایی که در آن شرکت نکرده‌اند پاسخی نداد.

این به تعویق افتادن، که ریاست کامبوج را در بدترین وضعیت قرار داد، تقریباً به طور قطع به اختلافات اتحادیه در مورد نحوه برخورد با وضعیت میانمار مرتبط است، که از زمان به قدرت رسیدن ارتش در سال گذشته همچنان در بحران فرو رفته است. به ویژه، این احتمالاً نشان دهنده نارضایتی برخی از کشورهای عضو از تصمیم کامبوج برای دعوت از وونا ماونگ لوین، وزیر امور خارجه حکومت نظامی، برای خروج آتی وزرای خارجه است.

پس از روی کار آمدن در پایان سال گذشته، دولت کامبوج با رد رویکرد پایدارتر ASEAN در سال گذشته تحت ریاست جمهوری برونئی، به صراحت اعلام کرده است که دخالت مستقیم با اداره نظامی میانمار بهترین راه رو به جلو است. این شامل قطعنامه ای برای حذف نمایندگان سیاسی حکومت نظامی از نشست های ASEAN، ممنوعیت اجرای طرح صلح پنج ماده ای است که توسط رهبران این بلوک در آوریل گذشته توافق شده بود.

با این حال، ماه گذشته، هون سن، نخست وزیر کامبوج گفت که اداره نظامی میانمار، به عنوان یکی از اعضای "خانواده آسه آن" باید در جلسات این بلوک شرکت کند. هون سن سپس این سفر را با سفر دو روزه به میانمار برای گفتگو با ژنرال ارشد مین آنگ هلائینگ، رهبر کودتا، دنبال کرد که اولین دیدار یک رهبر خارجی از زمان به دست گرفتن قدرت توسط ارتش در کودتای فوریه گذشته بود.

آیا شما این مقاله را دوست دارید؟ برای اشتراک برای دسترسی کامل اینجا را کلیک کنید. فقط 5 دلار در ماه

سفر هون سن همچنین با اعتراض گسترده در میانمار از سوی بسیاری از ناظران منطقه‌ای و بین‌المللی مواجه شده است که می‌گویند این سفر به دولت نظامی مشروعیت بخشیده و تلاش‌های بین‌المللی برای منزوی کردن آن را بدون ارائه هیچ امتیاز قابل توجهی در مقابل، با مشکل مواجه کرده است.

البته این سفر به جز وعده های مبهم مین آنگ هلائینگ به پیشرفت های فوری در اجرای اجماع پنج ماده ای منجر نشد. در همان زمان، او نشان داد که کامبوج در حال پذیرش حکومت نظامی است. آ بیانیه مشترک پس از این نشست، مین آنگ هلائینگ به عنوان "نخست وزیر میانمار" معرفی شد. به عنوان یک حساب توییتر برای جنبش نافرمانی مدنی در میانمار آن را بگذارتنها نتیجه این سفر مشروعیت بیشتر برای یک رژیم ترور شکست خورده بود.»

کشورهایی که بیش از همه طرفدار کنار گذاشتن حکومت نظامی در نشست های آسه آن هستند - از جمله اندونزی، مالزی، فیلیپین و برونئی - با رویکرد کامبوج مخالفت کردند.

جوکو ویدودو، رئیس جمهور اندونزی، در تذکری مؤدبانه اما مؤکد پیش از سفر هفته گذشته هون سن، گفت که موضع اندونزی بدون تغییر باقی می ماند: «مگر اینکه اجرای قابل توجهی از اجماع وجود داشته باشد». در توییتر نوشتمیانمار تنها باید در سطوح غیرسیاسی در نشست های آسه آن حضور داشته باشد.

در همان زمان، کشورهای دیگر پشت تعهد کامبوج صف کشیده اند. با توجه به الف بیانیه نخست وزیر لائوس، فانخام ویفاوان، پس از سفرش به ویتنام در اوایل این هفته منتشر شد، "از نقش و تلاش های سامدک تچو هونگ سن، نخست وزیر کامبوج، برای بررسی راه ها و روش ها برای رسیدگی به وضعیت میانمار ابراز حمایت کرد." همچنین مشخص است که ویتنام و تایلند در مورد خط مشی سخت تر اندونزی و مالزی تردید دارند و احتمالاً از موضع فعلی پنوم پن حمایت می کنند.

در خارج از منطقه، وزارت خارجه چین گفت که از کامبوج "به طور کامل حمایت خواهد کرد، نقش فعالی ایفا خواهد کرد و سهم مهمی" در مقابله با بحران میانمار خواهد داشت، در حالی که هایاشی یوشیماسا، وزیر امور خارجه ژاپن، "پیشرفت" انجام شده در این سفر را ستود. هون سن در میانمار

این تعویق نشان می‌دهد که بحران میانمار تا چه اندازه شکاف‌های عمیقی را در آسه‌آن باز کرده است که در امتداد تقسیم قاره‌ای-دریایی منطقه قرار دارد. در عین حال، انتخاب حذف میانمار از جلسات ASEAN از بسیاری جهات نشانه درماندگی این بلوک در برابر لجاجت خونین ارتش میانمار بود. حتی اگر بلوک در این موضوع متحد بود، دلیل کمی وجود دارد که باور کنیم این امر منجر به پیشرفت ناگهانی در حل مناقشه ای می شود که در آن ارتش هیچ قصدی برای سازش با مخالفان خود نشان نداده است.

همانطور که برتیل لینتنر ناظر قدیمی میانمار در مقاله ای برای ایراوادی در ماه اوت، نه انزوا و نه تعهد از نظر تاریخی در تغییر محاسبات سیاسی ارتش میانمار مؤثر نبوده است. او نوشت: «حکام نظامی میانمار همیشه برنامه‌های خاص خود را داشته‌اند و به حرف‌های افراد خارج از حلقه درونی‌شان گوش نمی‌دهند، مهم نیست که خارجی‌ها چه می‌گویند یا چه می‌کنند.

همه این‌ها برای آسه‌آن مشکل‌ساز است: کودتای میانمار بلوک را در آزمونی از اعتماد به نفس قرار داده است که امید چندانی به موفقیت ندارد.