چگونه پرابوو سوبیانتو به شکل گیری سیاست خارجی اندونزی کمک کرد - The Diplomat

با توجه به عدم علاقه آشکار جوکو ویدودو، رئیس جمهور اندونزی به امور خارجی، یک سوال جالب مطرح می شود: چه کسی پشت رویکرد دیپلماتیک فعلی این کشور است؟ روند دموکراتیزاسیون از زمان سقوط سوهارتو در سال 1998 تأثیر قابل توجهی بر سیاست خارجی اندونزی داشته است و آن را فراگیرتر و در معرض دید عموم قرار داده است. در نتیجه سیاست خارجی منحصراً توسط وزارت امور خارجه و وزیر دائم تعیین و اجرا نمی شود.

به ویژه تحت رهبری جوکووی از زمان انتخاب وی در سال 2014، سیاست خارجی به طور قابل توجهی ساده و محدود شده است تا بیشتر بر موضوعات عملی مانند تجارت و مشارکت های سرمایه گذاری، تامین مالی توسعه زیرساخت ها و اقتصاد دریایی متمرکز شود. این نشان دهنده انحراف از شکل "سنتی" دیپلماسی کشور است که بر اساس رهبری سیاسی فعال جهانی و منطقه ای، همانطور که توسط سوسیلو بامبانگ یودهوینو، سلف جوک، تاکید شده است. من ادعا می کنم که این تغییرات روند ناشی از دموکراتیک شدن اندونزی را تشدید کرده است و به افراد بیشتری در روند تدوین سیاست خارجی این کشور اجازه می دهد.

در واقع، جوکووی افراد بیشتری را برای حمایت از او در مدیریت تعهدات بین المللی کشور نسبت به سلف خود استخدام کرده است. اندونزی در کاخ ریاست جمهوری شورای سیاست خارجی خاص یا واحد ویژه امور خارجی ندارد. با این حال، برخی از چهره‌های برجسته ظاهر شده‌اند - از جمله وزیر امور خارجه رتنو مارسودی، وزیر هماهنگی دریانوردی، لوهوت پانجیتان و وزیر دفاع پرابوو سوبیانتو - که به شدت بر سیاست خارجی اندونزی در چند سال گذشته تأثیر گذاشته‌اند. نقش رتنو و لوهوت در شکل دادن به سیاست خارجی اندونزی به ویژه دیپلماسی اقتصادی آن به خوبی شناخته شده است. اما دیدگاه پرابوو در مورد سیاست خارجی کشور و سهم آن در آن به اندازه کافی مورد مطالعه قرار نگرفته و بنابراین ارزش بررسی دارد.

به غیر از رتنو، پرابوو یکی از اعضای کابینه جوکووی است که اغلب با همکارانش در خارج از کشور تعامل داشته است. او به بسیاری از شرکای استراتژیک اندونزی در خارج از کشور سفر کرده است و اظهارات رسمی او به عنوان سیگنالی از مسیر فعلی و آینده سیاست خارجی اندونزی بسیار پیش بینی می شود.

در سخنرانی اخیر در گفتگوی منامه 2021 در ماه نوامبر، پرابوو دیدگاه های خود را در مورد اولویت های سیاست خارجی منطقه ای و جهانی اندونزی با تمرکز بر دفاع استراتژیک به اشتراک گذاشت. از همه جالبتر، او تمایل اندونزی را برای حفظ فاصله مساوی و دوستی با ابرقدرت‌ها و در عین حال اذعان به مشکلاتی که اندونزی برای تحکیم موقعیت سنتی عدم تعهد خود با آن مواجه است، بیان کرد. پرابوو همچنین قویاً از اهمیت رویکرد چندجانبه برای رسیدگی به تعدادی از چالش های استراتژیک حمایت کرد. وی به ویژه از اتحادیه کشورهای جنوب شرقی آسیا (آسه آن) به دلیل توانایی آن در تضمین صلح و مدیریت تنش بین کشورهای منطقه قدردانی کرد.

آیا شما این مقاله را دوست دارید؟ برای اشتراک برای دسترسی کامل اینجا را کلیک کنید. فقط 5 دلار در ماه

با این حال، پرابوو اذعان کرد که منطقه هند و اقیانوس آرام با تنش‌های ژئوپلیتیک بیشتری مواجه است و این پویایی از بسیاری جهات بی‌سابقه است. وی اندونزی را کشوری توصیف کرد که به همه قدرت ها احترام می گذارد: ایالات متحده به عنوان یک قدرت پیشرو و چین به عنوان یک قدرت جهانی در حال رشد. بنابراین او استدلال می کند که رقابت بین پکن و واشنگتن یک بازی حاصل جمع صفر نیست و اندونزی به دنبال مشارکت قوی تر با هر دو خواهد بود. از این رو تمرکز او بر دفاع استراتژیک اندونزی و تأکید مجدد بر تعهد این کشور برای خودداری از توسعه طلبی است.

با پیچیده تر شدن سیاست خارجی به دلیل فناوری های دیجیتال و افزایش پیوستگی اقتصادی جهانی، ماهیت تعامل بین المللی اندونزی نیز تحت تأثیر قرار گرفته است. به عنوان مثال، علیرغم مشارکت اقتصادی و سرمایه گذاری رو به رشد بین اندونزی و چین، دو کشور در حال حاضر بر سر میادین نفت و گاز در نزدیکی جزایر ناتونا درگیر هستند. طبق گزارش‌ها، دولت چین نامه‌های اعتراضی به اندونزی ارسال کرده و از این کشور خواسته است که حفاری در این منطقه را متوقف کند. اصطکاک های ارضی روابط نزدیک دو کشور را به خطر می اندازد.

در پاسخ به این وضعیت، پرابوو ممکن است از مشروعیت بیشتری نسبت به سایر وزیران برخوردار باشد، اما تصمیم گیری برای رسیدگی به نگرانی های چین ممکن است مستلزم گفتگوهای عمیق با دیگر چهره های اقتصادی باشد. سپس پاسخ ممکن است شبیه به آنچه در بحث در مورد ابتکار یک کمربند، یک جاده (BRI) چین در اندونزی رخ داد باشد. دولت جوکووی تمایل دارد تا مرز روشنی بین همکاری اقتصادی و روابط سیاسی ترسیم کند. در این مورد، اندونزی BRI را به عنوان پیوندهای صرفاً اقتصادی به جلو می برد، بدون اینکه هدفی از مرتبط ساختن آن با دستور کار ژئوپلیتیکی و سیاسی - حداقل نه به طور علنی - داشته باشد. در نتیجه، رهبران کلیدی بارها تاکید کرده اند که BRI اندونزی را به چین وابسته نخواهد کرد.

چند روز قبل از رونمایی از اعتراض چین علیه اندونزی، پرابوو در عمل با وی فنگه وزیر دفاع چین دیدار کرد. دو وزیر گفتند که دو کشور با یکدیگر برای مقابله با هژمونی و همکاری برای دفاع از صلح و امنیت در منطقه همکاری می کنند. در عین حال، پرابوو بار دیگر تاکید کرد که اندونزی و چین همسایگان دوستانه هستند. اما این خطوط تنها در صورتی بیانیه های هنجاری خواهند بود که مشکل دریای ناتونا بلافاصله حل نشود.

موضوع مهم دیگر AUKUS است، مشارکت امنیتی که توسط ایالات متحده، بریتانیا و استرالیا در ماه سپتامبر اعلام شد. واکنش پرابوو به این توافق در مقایسه با واکنش وزیر امور خارجه رتنو به طرز شگفت انگیزی ملایم بود. در حالی که وزارت خارجه اندونزی ابراز نگرانی کرد که AUKUS می تواند به مسابقه تسلیحاتی در منطقه کمک کند، پرابوو بسیار عملگراتر بود. او گفت او به پیمان AUKUS به عنوان راهی برای استرالیا برای حفاظت از منافع ملی و امنیت خود در برابر تهدیدات خارجی احترام می گذارد.

تفاوت بین این دو پاسخ ممکن است ناظران و ذینفعان بین‌المللی را در مورد موقعیت واقعی اندونزی سردرگم کند و در تماس‌های خود با برخی از همتایان خارجی، در روابط خود با سیاست‌گذاران خارجی اندونزی گیجی نشان داده‌اند. اگرچه ممکن است برخی این را یک ابهام استراتژیک مفید بدانند، اندونزی باید اقداماتی را برای یکسان سازی فرآیند سیاست گذاری در وزارتخانه ها انجام دهد. مدل نشست گفت و گوی وزیران 2 + 2 طرحی قابل توجه است که دو منافع بخشی را در یک موضع واحد ادغام می کند. استرالیا و اندونزی نمونه خوبی از چگونگی کمک هفت دور نشست های 2 + 2 به دو کشور برای مدیریت مشارکت استراتژیک جامع خود ارائه می دهند.

ناظران سیاست خارجی اندونزی پرابوو عموماً تأثیر زیادی بر ماهیت تعامل بین المللی این کشور دارند. بنابراین، درک دیدگاه های وی در مورد مسائل منطقه ای و جهانی به ما کمک می کند تا تصمیمات سیاست خارجی آینده اندونزی را درک کنیم. پرابوو اخیراً در حال صحبت علنی با یک دیپلمات ارشد اسرائیلی در بحرین دیده شد که باعث گمانه زنی ها در مورد تغییر احتمالی روابط اندونزی و اسرائیل شد.

مسائل دیگری برای بحث وجود دارد، مانند اینکه چگونه دیپلماسی دفاعی پرابوو و تنوع بخشیدن به مشارکت های امنیتی اندونزی می تواند بر سیاست خارجی اندونزی تأثیر بگذارد و چگونه پرابوو می تواند به استراتژی های امنیتی دیگر کشورها نگاه کند. از آنجایی که هر دو برای سیاست خارجی آینده اندونزی حیاتی هستند، این موضوعات مبنایی مفید برای گفتگوهای بیشتر فراهم می کند.