در 30 نوامبر 2021، جزیره باربادوس راه خود را از سلطنت بریتانیا جدا کرد و به رابطه 400 ساله آنها پایان داد. چند ماه بعد، در 19 ژانویه 2022، دولت فعلی در انتخابات قاطعانه پیروز شد. ارتباط این اتفاقات چگونه بود؟ و در صورت وجود، چین چه نقشی ایفا کرد؟
دولت باربادوس برای اولین بار از طرح های ظاهراً بسیار محبوبی برای برکناری ملکه الیزابت دوم بریتانیا به عنوان رئیس دولت و تبدیل باربادوس به جمهوری در سپتامبر 2020 رونمایی کرد. در سخنرانی خود، ساندرا میسون، فرماندار کل وقت - اکنون اولین رئیس جمهور باربادوس - تنها بر روابط با بریتانیا تمرکز کرد و گفت که زمان آن فرا رسیده است که باربادوس "گذشته استعماری خود را پشت سر بگذارد". میسون این حرکت را به عنوان "اعلام نهایی اعتماد به اینکه چه کسی هستیم و چه چیزی می توانیم به دست آوریم" توصیف کرد. در حالی که بسیاری از این مناسبت فرخنده به عنوان "لحظه پایه گذاری" استقبال می کردند، دیگران متعجب بودند که آیا این مناسبت بیشتر در مورد کشور دیگری، چین است.
تام توگندات، رئیس کمیته روابط خارجی بریتانیا، گفت که چین از سرمایه گذاری زیرساختی و دیپلماسی بدهی به عنوان ابزاری برای کنترل در باربادوس و جاهای دیگر استفاده می کند. به گفته Tugendhat، "به نظر می رسد برخی از جزایر به جایگزینی یک ملکه نمادین در ویندزور با یک امپراتور واقعی و خواستار در پکن نزدیک هستند." ترس او در مقاله ای در ساندی تایمز بریتانیا با عنوان «انگلستان کوچک؟ دیگر نه - باربادوس در حال تبدیل شدن به یک چین کوچک است "، این نشان می دهد که جزیره کارائیب به سادگی یک ارباب استعماری را با دیگری عوض کرده است.
در همین حال، میا آمور موتلی، نخست‌وزیر باربادوس، اولین زن بر سر کار، به زینب بداوی، خبرنگار بی‌بی‌سی گفت که او کشورهایی مانند باربادوس را به‌عنوان «پیاده‌دار» رد می‌کند تا کشورهایی با ظرفیت برابر برای تعیین سرنوشت ما. او همچنین خاطرنشان کرد که «کارائیب هیچ تفاوتی با سایر نقاط جهان ندارد» در تلاش‌هایش برای تحریک فعالیت‌های اقتصادی با چین.
پس حق با کی بود؟
اگرچه باربادوس یکی از بالاترین درآمدهای سرانه را در دریای کارائیب دارد، اما این کشور به عنوان جزیره ای کوچک به شدت به روابط اقتصادی قوی تر و پایدارتر نیاز دارد. کووید-۱۹ صنعت گردشگری آن را نابود کرده است و دولت بارباد را بر آن داشته تا برنامه‌هایی را برای معرفی درآمد پایه جهانی برای کاهش نابرابری و مقابله با بیکاری بالا اعلام کند. و در COP26 در گلاسکو در نوامبر 2021، نخست‌وزیر منتخب موتلی خواستار سرمایه‌گذاری‌های جدید قابل توجهی از طرف شرکای توسعه در زیرساخت‌های سبز و پایدار برای مدیریت اثرات آب و هوایی شد که کشورهایی مانند باربادوس انجام نداده‌اند.
در دوران استعمار، همانطور که هاوارد فرنچ، روزنامه نگار و نویسنده فاش می کند، باربادوس کشور بسیار مهمی برای امپراتوری بریتانیا بود. شکر استخراج شده از بردگان در این جزیره بیشتر از تمام فلزات دزدیده شده از امپراتوری اسپانیا در آمریکای لاتین برای بریتانیا هزینه داشت. در حالی که روابط پس از برده داری و سپس استقلال به طور قابل توجهی تغییر کرده است، روابط اقتصادی بین باربادوس و بریتانیا در سال های اخیر کاهش یافته است.
گردشگری را به عنوان مثال در نظر بگیرید. قبل از کووید-19، باربادوس برای 33 درصد از کل اشتغال و نزدیک به 40 درصد از فعالیت های اقتصادی به گردشگری متکی بود و حدود 32 درصد از بیش از 1 میلیون گردشگر جزیره از بریتانیا می آیند. انگلستان کوچک شده است.
به همین ترتیب، طبق آمار WTO، در حالی که بریتانیا سومین مقصد مهم صادرات باربادوس در سال 2000 با ارزش بازار 35 میلیارد دلار بود، تا سال 2019 این رقم به کمتر از 9 میلیارد دلار کاهش یافت. صادرات از بریتانیا به باربادوس نیز به طور مداوم بالاتر از واردات است، به این معنی که باربادوس کسری تجاری دائمی با استعمارگر سابق خود داشت. سرمایه گذاری (FDI) نیز ناامید کننده است. نه تنها سرمایه گذاری های باربادوس در بریتانیا پنج برابر بیشتر است (تقریباً 27 میلیارد دلار در مقابل 5 میلیارد دلار)، بلکه جریان ورودی بریتانیا به باربادوس در مقایسه با دیگران ناچیز است - برای مثال، ارزش سهام FDI ایالات متحده در باربادوس بیش از 45 میلیارد دلار است. علاوه بر این، از نظر دسترسی به توسعه جدید یا منابع مالی اقلیمی که Mottley به دنبال آن است، طبقه‌بندی درآمد باربادوس دسترسی به وام‌های ترجیحی و حتی کمک‌های بلاعوض را مستقیماً از بریتانیا یا مؤسساتی مانند بانک جهانی، سپرده‌گذار اصلی تأمین مالی چندجانبه بریتانیا دشوار می‌کند. پادشاهی
در مقابل، در حالی که باربادوس تنها از سال 1977 روابط رسمی با چین داشته است و کمی بیش از دو سال پیش در سال 2019 به همراه 19 کشور دیگر به ابتکار یک کمربند، یک جاده (BRI) چین پیوست. منطقه آمریکای لاتین و دریای کارائیب، چین. فعال به نظر می رسد کمک به اقتصاد کشور ذخایر سرمایه گذاری چین در باربادوس از کمتر از 2 میلیارد دلار در سال 2004 افزایش یافت و تا سال 2013 از ذخایر بریتانیا پیشی گرفت و در سال 2019 صادرات باربادوس به چین (عمدتا هنگ کنگ) بیش از این ارزش داشت. برای بریتانیا تقریباً 10 دلار بود. بیلیون. با این حال، و برخلاف ادعای توگندهات، وام های چینی چندان بالا نیست. پروفسور آویناش پرسواد، مشاور اقتصادی موتلی، اخیرا توضیح داد که کمتر از 3 درصد از بدهی 13.5 میلیارد دلاری باربادوس به طلبکاران چینی است.
به عبارت دیگر، تاریخ تصمیم باربادوس برای قطع رابطه با سلطنت بریتانیا به درستی به عنوان بخشی از روابط باربادوس و بریتانیا تلقی می شود. این یک داستان برای چین نیست، مگر اینکه نمونه چین به ما اجازه می دهد فکر کنیم که چرا بریتانیا (و شاید دیگران) به نظر می رسد که علاقه ای به تقویت روابط اقتصادی با کشورهایی مانند باربادوس ندارند. از این گذشته، بریتانیا نسخه مخصوص به خود را از BRI مربوط به سال 1949 دارد - مشترک المنافع بریتانیا، که باربادوس امروز یکی از اعضای آن است.
به عبارت دیگر، رشید گریفیث، کارشناس ارشد باربادوس و غیر مقیم در برنامه گفتگوی بین آمریکایی آسیا-آمریکای لاتین، زمانی که در می 2021 در برابر کمیسیون بررسی اقتصادی و امنیتی آمریکا و چین شهادت داد، گفت: «مساله اصلی باید به این دلیل نیست که چین در کارائیب درگیر است. در عوض، چرا کشورهای حوزه کارائیب باید به این راحتی با شرکت های چینی معامله کنند؟
این ادعا که چین پشت تصمیم باربادوس برای جمهوری شدن است، نه تنها اهمیت باربادوس و سفر آژانس آن را نادیده می گیرد، بلکه توجه را از خواسته های واقعی کشورهایی مانند باربادوس از سیاست خارجی بریتانیا منحرف می کند. در حالی که پیوندهای جغرافیایی، فرهنگی، سیاسی و تاریخی مهم است، مورد باربادوس نشان می دهد که برای حفظ روابط مدرن کافی نیست. برای درک اینکه چرا مردم باربادوس دیگر ملکه الیزابت دوم را به عنوان رئیس دولت نمی خواهند، بریتانیایی ها باید به سخنان رهبران تازه منتخب باربادوس گوش دهند - کمتر به آنچه چین انجام می دهد و بیشتر به آنچه که کشور خودشان است و چه چیزی نیست نگاه کنند. کار با کشور جزیره ای کوچک اما به طور فزاینده ای مشهور.