هارش واردان شرینگلا، وزیر امور خارجه هند اخیراً به میانمار سفری دو روزه داشت که اولین سفر وی پس از کودتای فوریه بود. از آنجایی که هند و میانمار حدود 1700 کیلومتر مرز مشترک دارند، "صلح و ثبات در میانمار" برای هند، به ویژه برای همسایه شمال شرقی هند، مهم است. بیانیه مطبوعاتی وزارت امور خارجه هند (MEA) تاکید کرد هر گونه توسعه در این کشور تأثیر مستقیمی بر مناطق مرزی هند دارد.
شرینگلا با رئیس هیئت ایالتی، ژنرال مین آنگ هلائینگ، و سایر مقامات ارشد، و همچنین با نمایندگان جامعه مدنی و احزاب سیاسی، از جمله لیگ ملی برای دموکراسی (NLD) دیدار کرد. دهلی نو ادعا می کند که در این جلسات، شرینگلا بر علاقه هند به "بازگرداندن میانمار به دموکراسی در اولین فرصت" تاکید کرد. آزادی بازداشت شدگان و زندانیان؛ حل مسئله از طریق گفتگو؛ و پایان کامل خشونت.»
اگرچه ثبات در این کشور برای هند مهم است، به نظر می رسد موضع دهلی نو بر حمایت از موضع گسترده تر آسه آن متمرکز باشد. در نشست رهبران خود در جاکارتا در ماه آوریل، آسه آن به توافق پنج ماده ای در مورد میانمار دست یافت: پایان دادن به خشونت، گفتگوی سازنده بین همه کشورها، فرستاده ویژه آسه آن برای تسهیل گفتگو، پذیرش کمک و بازدید از آسه آن. فرستاده به میانمار MEA هند پاسخ می دهد با گفتن "خوش آمدید[d] ابتکار آسه آن برای میانمار ... تعامل دیپلماتیک ما با میانمار بر تقویت این تلاش ها متمرکز خواهد بود.» نشست چهارگانه در سپتامبر با رهبران استرالیا، ژاپن و ایالات متحده همچنین راه را برای ابتکار ASEAN و تماس گرفت در مورد "اجرای فوری اجماع پنج نقطه ای آسه آن".
در همین حال، هند به حمایت های بشردوستانه از میانمار، از جمله در مبارزه با همه گیری کووید-19 ادامه داده است. شرینگلا در جریان بازدید خود، 1 میلیون دوز واکسن ساخت هند را به انجمن صلیب سرخ میانمار اهدا کرد. هند همچنین 10000 تن برنج و گندم به میانمار اعطا کرده است.
شرینگلا همچنین مسائلی را مطرح کرد که به طور مستقیم با امنیت هند مرتبط است. نقش میانمار در مورد دومی انتقادی است کمین نظامی در منطقه چورچاندپور در ایالت مانیپور هند، بدترین اتفاق در تاریخ اخیر. یک فرمانده تفنگ آسامی (AR) و همسر و پسر خردسالش به همراه چهار افسر دیگر AR در این کمین کشته شدند. مشکلات دیگری نیز در این منطقه وجود داشت، از جمله خشونت جمعیت که چهار کشته و بیش از ده ها زخمی برجای گذاشت اعتراضات محلی نیاز به مجوزهای داخلی خط (ILP). ILP ها محدودیت هایی از سوی دولت هند برای سفر غیر بومی به منطقه هستند. ایالت های همسایه هند مانند ناگالند و آروناچال پرادش محدودیت های ILP دارند. تقاضا برای چنین ILP ها نیز به صورت دوره ای در مانیپور ظاهر می شود.
همه این آشفتگی ها برای دهلی نو یک مشکل است. هم هند و هم میانمارتکرار کرد تعهد آنها برای اطمینان از اینکه سرزمین های مربوطه آنها اجازه استفاده برای هر گونه فعالیتی که خصمانه با دیگری است را نخواهد داشت.»
اگرچه شرینگلا ممکن است پس از تحویل لیست آرزوهای هند، مانند نیاز به بازگشت به دموکراسی، خوشحال از این دیدار بازگشته باشد، مشخص نیست که آیا رژیم حاکم ژنرال مین آنگ هلینگ نیز همین دیدگاه را دارد یا خیر. به عنوان مثال، درخواست هند برای بازگشت دموکراسی به میانمار رسانه رسمی بر اساس گزارش ها، دو رهبر در مورد "ایفای مسئولیت های دولتی" توسط تاتمادو صحبت کردند. [military] بر اساس قانون اساسی (2008) به دلیل تقلب با رأی گیری در انتخابات عمومی 2020، اقدامات تروریستی گروه های تروریستی در کشور، اقدامات ضد تروریستی، پاسخ به اقدامات تروریستی علیه کارکنان آموزشی و بهداشتی و تلاش برای تأمین صلح و ثبات مرزها. مناطق هر دو کشور."
حزب NLD آنگ سان سوچی در انتخابات عمومی 2020 پیروز شد و یک دوره دیگر را به دست آورد، اما ارتش تماس گرفت نتیجه انتخابات فریب خورد و گفت که "آزاد و عادلانه نبود"، اگرچه این اتهام هنوز ثابت می شود. در همین حال، درخواست هیئت هندی برای دیدار با سوچی از سوی مقامات میانمار رد شد. سوچی در حال حاضر محکومیت چهار ساله خود را می گذراند و در انتظار محاکمه دیگری است که می تواند احکام سخت تری را اعمال کند. هند در امتناع از ملاقات منحصر به فرد نبود - فرستادگان ویژه ژاپن و چین، و همچنین آسه آن و سازمان ملل نیز اجازه ملاقات با سوچی را نداشتند.
توانایی‌های هند محدود و کمی تیره‌تر از بقیه جامعه بین‌المللی است، اما اگرچه غرب از زمان تسلط نظامی میانمار در اوایل سال جاری، میانمار را منزوی کرده است، دهلی نو احساس می‌کند محدودتر است. برای هند، میانمار همسایه‌ای است که با آن مرز طولانی از طریق منطقه‌ای آشفته دارد. علاوه بر این، هند نیز نگران است که در صورت منزوی شدن بیشتر میانمار، چین از این وضعیت سود خواهد برد. بنابراین دهلی نو معتقد است که نمی توان میانمار را مانند غرب قطع کرد.
ایندرانی باگچی، خبرنگار مشهور سیاست خارجی هند، اشاره شد در ستون اخیر خود که هند در حال اتخاذ رویکرد "دو مسیر" است، "ایجاد تعادل خوبی بین تعامل با همسایه شرقی فوری و در عین حال فشار دادن آن برای بازگرداندن دموکراسی". به عنوان مثال، در بسترهای بین المللی مانند شورای حقوق بشر سازمان ملل، هند موردی را مطرح کرده است در برابر تحریم‌ها، اگرچه همچنان نگران رویدادهای میانمار است.
هند با توجه به منافع ژئوپلیتیکی و امنیتی خود، نمی تواند میانمار را نادیده بگیرد یا منزوی کند. زیرا این فشارهاهند به دقت برخی از روابط خود را با حکومت نظامی حفظ می کند و احتمالاً به این کار ادامه خواهد داد.