مقامات محلی کره جنوبی به این مناسبت برمی خیزند - دیپلمات

کره ای ها | سیاست | آسیای شرقی

نامزدی لی جی مونگ برای انتخابات ریاست جمهوری 2022 کره جنوبی توجه رسانه های بین المللی را به تلاش او برای تامین درآمد اولیه برای جوانان به عنوان فرماندار استان گیونگگی جلب کرد. ناظران سیاست از خود می‌پرسند که آیا او می‌تواند در صورت پیروزی در کاخ آبی در ماه مارس، سیاست درآمد پایه جهانی گسترده‌تری اتخاذ کند.

اما داستان بزرگ‌تری که این ناظران فاقد آن هستند، نقش رهبری است که مقامات محلی در کره جنوبی در آزمایش راه‌حل‌های خلاقانه برای چالش‌های اجتماعی بازی می‌کنند.

کاستی های تکنولوژی و دولت مرکزی به ترتیب به عنوان عوامل محرک و جذب کننده در این روند عمل می کنند. مانع کم ورود راه‌حل‌های دیجیتال در کشوری با شبکه گسترده، ابزاری را برای مقامات محلی فراهم می‌کند تا دامنه وسیع‌تری از مسائل را گسترش دهند. در همین حال، دولت مرکزی اغلب با اهداف رقابتی برای پیگیری اقدامات غیرمتعارف با مشکل مواجه می شود. این یک خلاء ایجاد می کند که مقامات محلی می توانند آن را پر کنند.

سه مورد کوتاه این تحولات جدید را برجسته می کند.

در آغاز همه‌گیری، بزرگ‌ترین اپلیکیشن تحویل غذا در کره جنوبی، Baedal Minjok، متهم به دریافت هزینه بیش از حد از صاحبان رستوران‌ها شد که کمیسیون سفارش آنلاین خود را به 5.8 درصد افزایش داد. این امر باعث شد تا دولت استان گیونگگی یک برنامه رقابتی به نام Delivery Express (یا Baedal Teukgeup به زبان کره ای) را تامین مالی کند. هدف دولت استانی کاهش هزینه‌های عملیاتی برای شرکت‌های کوچک و متوسط ​​بود، زیرا کشور با تغییر شدید رفتار مصرف‌کننده در واکنش به همه‌گیری مواجه بود. این پروژه با برنامه دیگری به نام Baedal Myeongsu قابل مقایسه بود که توسط دولت شهرداری Gunsan در پاسخ به شکایات مشابه در مورد کمیسیون های بالای دریافت شده توسط برنامه های تحویل موجود توسعه داده شد.

آیا شما این مقاله را دوست دارید؟ برای اشتراک برای دسترسی کامل اینجا را کلیک کنید. فقط 5 دلار در ماه

در حالی که دولت مرکزی کره جنوبی می داند که چگونه از طیف گسترده ای از منابع عمومی برای حمایت از مشاغل در صنایع نوظهور استفاده کند، قرار دادن مشاغل جدید در بازار برای رقابت با شرکت های تاسیس شده گامی بیش از حد خواهد بود. سیاست‌های صنعتی ملی اغلب بر ایجاد شرکت‌های بزرگ‌تر تمرکز می‌کنند که می‌توانند در صحنه جهانی رقابتی شوند. علاوه بر این، تمرکز کشور بر ارتقای اقتصاد دیجیتال اغلب منافع بازیگران کوچکتر در صنعت خدمات موجود را منحرف می کند. در این محیط، دولت محلی استان گیونگگی ممکن است در موقعیت بهتری برای پیگیری این اقدام غیرمتعارف بوده باشد، زیرا هدف ایجاد یک کسب و کار رقابتی در سطح جهانی و روابط آن با ذینفعان فناوری موجود کمتر مانع از آن می شود.

مورد دوم ناشی از پاسخ دولت شهرداری سئول به گزارش‌هایی است که نشان می‌دهد دانش‌آموزان خانواده‌های کم‌درآمد در عملکرد تحصیلی خود نسبت به همسالان خود با والدین با درآمد بالاتر در طول همه‌گیری، عملکرد کمتری داشتند. برای پر کردن این شکاف، دولت شهر پیشنهاد داده است تا کلاس های آنلاین خصوصی را به دانش آموزان محروم ارائه دهد.

مشابه برنامه تحویل دولت استان گیونگگی، دولت شهرداری سئول از این فناوری برای رسیدگی به مشکلی که توسط ساکنانش ایجاد شده است استفاده می کند. دولت مرکزی در ترویج این رویکرد در سطح ملی پیشگام نخواهد بود، زیرا مدت‌هاست که خود یادگیری خصوصی را دلیل اصلی هرگونه تفاوت در نتایج آموزشی بین فرزندان خانواده‌هایی با گروه‌های درآمدی متفاوت می‌داند. اگرچه باید دید که آیا رویکرد دولت شهرداری سئول در پر کردن شکاف پیشرفت تحصیلی بین دانش‌آموزان با زمینه‌های مختلف اجتماعی-اقتصادی موفق خواهد بود، اما بدون شک این رویکرد جدیدی است که شایسته بررسی دقیق است.

آخرین مورد مربوط به دولت استانی چونگ‌چئونگ جنوبی است که ربات‌های مبتنی بر هوش مصنوعی را برای کمک به برقراری ارتباط با مردم محلی که تنها زندگی می‌کنند و با مشکلات روانی سروکار دارند، آزمایش می‌کند. هدف رسیدگی به تعداد فزاینده افرادی است که با مشکلات سلامت روانی زندگی می کنند و میزان خودکشی در کره جنوبی را کاهش می دهد که بالاترین میزان خودکشی در بین کشورهای عضو سازمان همکاری اقتصادی و توسعه (OECD) است. نیاز به خدمات بهداشت روانی اضافی به ویژه در استان چونگ چئونگ جنوبی زیاد است، زیرا این منطقه از بالاترین میزان خودکشی در کشور رنج می برد - 8 درصد بالاتر از میانگین ملی.

دولت مرکزی نیز در حال سرمایه گذاری منابع برای مقابله با این مشکل با ابزارهای دیجیتال است. با این حال، دولت های استانی - که در حال حاضر تسهیلات اضافی برای حمایت و مراقبت از گروه های آسیب پذیر مانند سالمندان دارند - ممکن است در موقعیت بهتری برای اجرای یک برنامه آزمایشی هدفمند با استفاده از دانش خود از جوامع محلی باشند.

اینها و بسیاری از نمونه‌های دیگر از مقامات محلی که به دنبال پاسخ‌های سیاستی نامتعارف به چالش‌های ملی هستند، فرصت‌هایی را برای دولت مرکزی فراهم می‌کند تا مؤثرترین سیاست‌های عمومی را برای اتخاذ بالقوه در سراسر کشور انتخاب و انتخاب کند.

با این حال، محدودیتی برای کمک به این مداخلات موضعی وجود دارد. بسیاری از مسائل مربوط به خطوط شهری و استانی را نمی توان در سطح محلی بررسی کرد، مهم نیست که سیاست ها تا چه اندازه نوآورانه و کارآفرینانه باشد. نمونه هایی که در این دسته قرار می گیرند عبارتند از تغییرات آب و هوایی و خشونت مبتنی بر جنسیت.

همچنین این خطر وجود دارد که اتخاذ سیاست‌هایی در سراسر کشور که فقط به نشانه‌های مشکلات عمیق‌تر می‌پردازند، سیاستمداران را از بررسی اصلاحات اساسی‌تر منحرف کند. به عنوان مثال، پذیرش ملی دروس آنلاین خصوصی در آینده برای کودکان خانواده های کم درآمد ممکن است شکاف در پیشرفت تحصیلی را کمی کاهش دهد. با این حال، این مشکل اصلی رشد نابرابری های اجتماعی-اقتصادی را حل نخواهد کرد.

در اینجا برخی از موارد مشابه با تحولات ایالات متحده وجود دارد. دولت‌های محلی ایالات متحده همچنین در سال‌های اخیر محل آزمایش برخی از اقدامات سیاست عمومی رادیکال‌تر و غیرمتعارف‌تر بوده‌اند، از اتخاذ حداقل دستمزد در سیاتل بسیار بالاتر از استاندارد فدرال تا تصمیم آریزونا برای اتخاذ مالیات محلی بر افراد پردرآمد. درآمدها برای تقویت آموزش اگرچه این دولت‌های شهری و ایالتی موارد واقعی از تعدیل‌های بالقوه سیاست‌های عمومی را ارائه می‌کنند، اما اگر قرار است به طور کامل به مسائل اجتماعی گسترده مانند سرکوب سیستمی کار و نابرابری مالیاتی رسیدگی شود، باید برای پذیرش فدرال مطرح و بررسی شوند.

در این محیط، روشی که آزمایش‌های محلی در کره جنوبی در سطح ملی در حال ظهور هستند، به عنوان یک الگوی بالقوه برای طرفداران آمریکایی که امیدوارند موفقیت‌های جامعه را به راه‌حل‌های ملی تبدیل کنند، عمل خواهد کرد.