صنعت معدن قرقیزستان از دیرباز به عنوان یکی از بخش های اقتصادی پیشرو در این کشور در نظر گرفته شده است. در دوران اتحاد جماهیر شوروی، منابع معدنی غنی و متنوع قرقیزستان نویدهای قابل توجهی برای اتحاد جماهیر شوروی داشت. جمهوری سوسیالیستی شوروی قرقیزستان بزرگترین منبع منابع معدنی اتحاد جماهیر شوروی بود 15-18 درصد از کل تولید سرب، 40-100 درصد جیوه و 100 درصد آنتیموان. از سالهای اول استقلال، دولت قرقیزستان استخراج طلا را به عنوان یک نیروی محرکه در اقتصاد شناسایی کرده است. مهمتر از آن، همانطور که سایپیرا فورستنبرگ و کمل توکتوموشف در یک سند کاری در سال 2021 می نویسند، «قرقیزستان یکی از اولین کشورهای پس از شوروی برای آزادسازی بخش استخراج خود گفت: در حال حاضر صنعت استخراج بیش از نیمی از تولیدات صنعتی کشور را به خود اختصاص داده است که به خطر می افتد. 29.2 درصد از کل تولید ناخالص داخلی آن
با این حال، جوامع محلی، همراه با چندین سازمان غیردولتی، مخالفت خود را با بخش معدن ابراز کرده اند. مخالفت با استخراج معادن در قرقیزستان ناشی از نگرانی های مختلفی است.
افزایش داشت مخالفت با معدن در قرقیزستان حداقل از سال 2012. به ویژه، شرکت های معدنی چینی با مشکلات مکرر مواجه هستند و در مناطق مختلف مورد حمله خشونت آمیز مردم محلی قرار گرفته اند. در شهر کورشاب، نزدیک شهر اوزگن در منطقه اوش قرقیزستان، برخورد شدید بین مردم محلی و کارگران مهاجر چینی در سال 2013 رخ داد و 13 شهروند چینی زخمی شدند. معترضان نیز خواستار آن شدند نیاز به بسته شدن دارد در یک پالایشگاه نفت چین در سال 2014، با اشاره به نگرانی در مورد آلودگی خاک و هوا. به گفته ردیاب اعتراضات انجمن Oxus در آسیای مرکزی، 603 فعالیت اعتراضی بین سالهای 2018 تا 2020 در قرقیزستان رخ داد که 10 درصد آن بر احساسات ضد چینی و عملیات استخراج چینی در این کشور متمرکز بود.
با توجه به رشد سریع اقتصادی چین در اوایل دهه 2000، این کشور به یک سرمایه گذار و ارائه دهنده کمک های توسعه ای بزرگ به قرقیزستان، دومین کشور فقیر آسیای مرکزی تبدیل شده است. پکن حدود نیمی از سرمایه گذاری مستقیم خارجی (FDI) را در اختیار دارد قرقیزستان (338.05 میلیون دلاردر سال 2019، بخش‌های طلا و سایر فلزات نزدیک به 80 درصد از کل سرمایه‌گذاری مستقیم خارجی چین را تشکیل می‌دهند. وجود دارد 111 شرکت‌های معدنی چین و استراتژی بلندمدت چین ناشی از علاقه پکن به جستجو و دستیابی به منابع طبیعی در آسیای مرکزی برای تامین امنیت خود است. رشد اقتصادی پایدار. با این حال، فعالیت های او نگرانی های مختلفی را برای مردم محلی در قرقیزستان ایجاد می کند، از چالش های فرهنگی گرفته تا تخریب محیط زیست.
بریل اوجاکلی، توبیاس کروگر و یورگ نیوونر در یک 2020 در مقاله "نقاط ظریف درگیری در قرقیزستان: برداشت ها و رفتار بازیگران ملی در معدن" آمده است که "بی اعتمادی جوامع محلی نسبت به دولت و شرکت های خارجی، فقدان گفتگوی ساختاریافته بین ذینفعان، ترس از تخریب محیط زیست، [and] تهدیدهای درک شده برای سلامتی و معیشت "آن چیزی است که منجر به درگیری در قرقیزستان شد. آنها استدلال می کنند که مقامات دولتی به دلیل عدم اعتماد و هماهنگی بین بازیکنان ملی قادر به کاهش اثرات مضر استخراج نیستند. در نتیجه، مردم محلی به مبارزه با اثرات منفی عملیات معدنکاری چین ادامه می دهند.
به همین ترتیب، فورستنبرگ و توکتوموشف در مقاله کاری اخیر خود تأکید می کنند:اثرات زیست محیطی و اجتماعی-اقتصادی از معدن پیشنهادی، تهدیدات معیشت کشاورزی و منابع آبی در منطقه "به عنوان محرک های اصلی اختلافات علیه عملیات معدنی چین. این را تحقیقات و مصاحبه های آنها در نارین، بزرگترین منطقه قرقیزستان فاش کرد 90 درصد از پاسخ دهندگان در مورد مسائل زیست محیطی نگران هستند. ساکنان این منطقه نگران آلودگی آب، تخریب مراتع، اثرات مضر بر محصولات و حیوانات و آلودگی هوا هستند.
بخش معدن قرقیزستان و درگیری های پیرامون آن نوعی شکست بازار را نشان می دهد که ناشی از اثرات خارجی منفی مرتبط با این بخش و سرمایه گذاری چین است. این اثرات خارجی در درجه اول محیطی هستند و زمانی اتفاق می‌افتند که «عملکرد یک عامل اقتصادی دیگری را تحریک می‌کند عامل اقتصادی در شرایط بدتر یا بهتراما عامل اول نه هزینه‌ها را متحمل می‌شود و نه سودی.» به عنوان مثال، یک شرکت به دنبال کاهش هزینه ها و افزایش سود با راه اندازی طرح های جدید خطرناک برای محیط زیست است.
با توجه به این شکست بازار، 23 تظاهرات ضد چینی از 42 مورد در دوره 2018-2020 ناشی از مشکلات زیست محیطی در قرقیزستان بوده است. پیامدهای زیست محیطی عملیات معدنکاری در چین شامل تخریب آب، زمین و انواع مختلف آلودگی است. بخش‌هایی از قرقیزستان چندین سال است که در فصل تابستان پوشیده از دود غلیظ است. بیشکک، پایتخت قرقیزستان در صدر این فهرست قرار دارد کثیف ترین شهرها در جهان برای دوره پایانی سال 2020. و ردپای چین از بیشکک فراتر می رود، همانطور که نرگیزا موراتالیوا اخیراً برای CABAR نوشت: «ردپای اکولوژیکی با بافت چینی نه تنها در پایتخت قرقیزستان، بلکه همچنین وجود دارد. در سایر مناطق کشور". نگرانی فزاینده در میان مردم محلی در مورد مسائل زیست محیطی یک عنصر بسیج کننده قدرتمند در کشور است که منجر به تشدید درگیری با معدنچیان چینی می شود. دولت قرقیزستان، همراه با شرکت‌های معدنی چین، باید برای کاهش و رسیدگی به مشکلات زیست‌محیطی کنونی و جلوگیری از درگیری‌های خشونت‌آمیز بیشتر بین مردم محلی و شرکت‌های معدنی همکاری نزدیک داشته باشند.
چین به عنوان یک سرمایه گذار پیشرو در قرقیزستان، بیشتر سرمایه گذاری مستقیم خارجی خود را به بخش معدن هدایت می کند. سرمایه گذاری چین از منابع طبیعی قرقیزستان از سال 2012 به درگیری ها و تظاهرات بسیاری منجر شده است که عمدتاً ناشی از تخریب و آلودگی فزاینده است. درک و رسیدگی به نگرانی های محلی برای دولت قرقیزستان و شرکای چینی آنها مهم خواهد بود و طرح های توسعه سبز راه ممکنی برای همکاری ارائه می دهد.