اختلاف چین و سریلانکا بر سر کود دامی به نفع چین پایان یافت. طبق گزارش‌ها، سریلانکا با پرداخت 70 درصد از شکایت یک شرکت کود آلی چینی برای محموله‌ای که کلمبو به دلیل آلوده بودن آن رد کرد، موافقت کرده است.
به گفته وزیر کشاورزی ماهینداندا آلوتگاماژ، سریلانکا 6.7 میلیون دلار به گروه فناوری بیوتکنولوژی Qingdao Seawin برای تامین 20000 تن کود خواهد پرداخت. وزیر سریلانکا به ساندی تایمز گفت که سریلانکا نیز با خرید سهام جدید از این شرکت موافقت کرده است.
همین یک ماه پیش، Aluthgamage گفت که عرضه کودهای آلی چینی پذیرفته نخواهد شد و سریلانکا نیز هیچ گونه پرداختی به این محموله نخواهد کرد.
سریلانکا از این سمت کناره گیری کرده است.
آلوتگامگ در توضیح اراده دولت گفت: ما نمی توانیم روابط دیپلماتیک را در این زمینه مختل کنیم.
چین و سریلانکا روابط قوی دارند. در دهه گذشته، چین به بزرگترین سرمایه گذار در سریلانکا تبدیل شده و نقش بزرگی در توسعه زیرساخت های جزیره ایفا کرده است. سریلانکا به قدری در بدهی چین غوطه ور است که گفته می شود در تله بدهی چینی ها گرفتار شده است. نکته مهم این است که پکن بارها از سریلانکا در برابر محکومیت در مجامع جهانی حقوق بشر دفاع کرده است. یکی از اجزای مهم روابط چین و سریلانکا، معادله قوی بین پکن و خانواده حاکم راجاپاکسا در سریلانکا است.
مناقشه اخیر بین چین و سریلانکا شامل یک محموله کود آلی بود.
در 29 آوریل، گوتابایا راجاپاکسا، رئیس جمهور سریلانکا اعلام کرد که قصد دارد این جزیره را به اولین کشور جهان برای کشاورزی کاملاً ارگانیک تبدیل کند. دولت ممنوعیت کامل مواد شیمیایی کشاورزی را اعمال کرده است. از آنجایی که سریلانکا کودهای آلی تولید نمی کند، مجبور به واردات فوری شد. Qingdao Seawin یک قرارداد دولتی برای تامین 99000 تن کود آلی برنده شد.
در ماه سپتامبر، زمانی که کشتی Hippo Spirit حامل اولین محموله 20000 تنی به سمت بندر کلمبو در حرکت بود، دانشمندان خاک سریلانکا پاتوژن های گیاهی مانند Erwinia را در نمونه های کود یافتند. از آنجایی که استفاده از چنین کودهایی در خاک سریلانکا عواقب جدی برای امنیت زیستی سریلانکا خواهد داشت و کشاورزی را برای نسل های بعدی تحت تاثیر قرار می دهد، کشتی اجازه لنگر انداختن در کلمبو را نداشت.
درگیری لفظی و به دنبال آن اقدام چشمی آغاز شد.
چینگدائو شیوین در بیانیه‌ای گفت: «روش غیرعلمی تشخیص و نتیجه‌گیری» سرویس ملی قرنطینه گیاهی (NPQS) سریلانکا «با کنوانسیون بین‌المللی قرنطینه حیوانات و گیاهان مطابقت ندارد». او NPQS را به "انتقال غیر مسئولانه اظهارات نادرست و حتی متناقض به رسانه ها" متهم کرد. این شرکت چینی همچنین از رسانه ها به دلیل استفاده از کلمات تحقیرآمیز مانند "سمی، زباله، آلودگی" برای توصیف محموله کود انتقاد کرد. این هدف "تهمت جدی" بود[ing] تصویری از شرکت‌های چینی و دولت چین، "گفت.
هنگامی که دادگاه عالی تجاری سریلانکا پرداخت 9 میلیون دلار برای کود حیوانی در کشتی Hippo Spirit را متوقف کرد، سفارت چین در کلمبو دچار اختلاف شد. او بانک ملی دولتی سریلانکا را به دلیل کوتاهی در پرداخت به این شرکت در لیست سیاه قرار داد.
در گفتگوهای بعدی با وزارت کشاورزی سریلانکا، چینگدائو شیوین چندین شرط را برای حل و فصل اختلافات تعیین کرد. سریلانکا باید 70 درصد از قیمت توافق شده را در مناقصه اولیه و هزینه های اضافی حمل و نقل بپردازد. علاوه بر این، وزارت کشاورزی باید بیانیه ای صادر کند که محموله به دلیل اختلاف بر سر مجوز واردات رد شده است و نه به دلیل کیفیت کود. واضح است که چینگدائو سیوین نمی خواست اختلاف بر سر کیفیت عرضه خود به سریلانکا بر تجارت آن با بیش از 50 کشور از جمله ایالات متحده تأثیر بگذارد.
این اولین بار نیست که سریلانکا فشار چین را تحریف می کند.
به عنوان مثال، در اوایل سال 2017، زمانی که دولت سریلانکا قادر به بازپرداخت وام 1.2 میلیارد دلاری خود از چین برای ساخت بندر هامبانتوتا در اعماق دریا نبود، مجبور شد این بندر را به بازرگانان چینی با قرارداد 99 اجاره دهد. اجاره سالانه هلدینگ بندر به همراه 15000 هکتار زمین اطراف به جای بازپرداخت وام.
تلاش های دولت های متوالی در کلمبو برای بازنگری در توافق نامه بندر هامبانتوتا به منظور فراهم کردن شرایط بهتر برای سریلانکا شکست خورده است. سریلانکا چاره ای جز واگذاری بندر استراتژیک در اقیانوس هند به چینی ها نداشت.
حتی زمانی که چین بر سر مناقشه کود آلی با سریلانکا پیروز شد، دولت راجاپاکسا تا حدی ممنوعیت کودهای شیمیایی را لغو کرد. این امر به بخش خصوصی اجازه داده است که کودهای شیمیایی وارد کند و کشاورزان مجبور به خرید آنها از بازار آزاد هستند.
اگر فشار چین کلمبو را مجبور به ترک یک محموله سمی کود آلی کرد، اعتراضات گسترده کشاورزان دولت را مجبور کرد از سیاست کود خود کناره گیری کند.