رقابت استراتژیک با هوش مصنوعی، هنجارها و اخلاق امپراتوری جهانی - The Diplomat

چشمگیرتر و جاه طلبانه تر از ابتکار یک کمربند، یک جاده، چین در حال ساختن یک امپراتوری فناوری داده جهانی است که در مسیر پیشی گرفتن از ایالات متحده و تمام قدرت های غربی در فناوری هوش مصنوعی و سایر پیشرفت های تکنولوژیکی پیشرفته است. او اعلام کرد که این کار را در کنفرانسی با دیپلمات های خارجی در سال 2018 انجام خواهد داد و سال 2030 را به عنوان آخرین مهلت تسلط چین بر هوش مصنوعی تعیین می کند.

همانطور که کای فو لی، کارآفرین فناوری تایوانی زمانی گفت، اگر داده ها نفت جدید باشد، پس چین قصد دارد به عربستان سعودی جدید تبدیل شود. با سرعت و کارایی قابل توجه، چین در خط مقدم هوش مصنوعی و فناوری اطلاعات قرار دارد و از کلیشه‌های مربوط به زندگی و جامعه چینی در دهه‌های قبل بسیار فراتر رفته است. شرکت‌های فناوری چینی از هوش مصنوعی و فناوری‌های یادگیری عمیق برای مقابله با اپیدمی دیابت، تشخیص سرطان با سرعت بسیار بیشتری و کاهش تصادفات جاده‌ای استفاده کرده‌اند. برای کاهش مرگ و میر در جاده‌ها، شرکت‌های هوش مصنوعی چینی پیشگام کامیون‌های خودران هستند که به راحتی امکان تحویل تجاری با سرعت بالا را بدون حدود 700 مرگ سالانه رانندگان کامیون فراهم می‌کنند.

در چین، ربات‌های چت پزشک هوش مصنوعی به جوامع در مناطق دوردست اجازه دسترسی به خدمات بهداشتی با کیفیت بالا و مقرون به صرفه را می‌دهند. در طول همه گیری، ابزارهای هوش مصنوعی نیز به سرعت بخشیدن به غربالگری و تشخیص COVID-19 کمک کردند. برای تسهیل بیشتر تجارت بین المللی، سفر و دیپلماسی، شرکت های چینی پشت فناوری هوش مصنوعی هستند که فوراً زبان گفتاری را ترجمه می کند. بنابراین، این پیشرفت‌های شگفت‌انگیز در هوش مصنوعی چینی، پیشرفت‌های بالقوه در کیفیت زندگی ارائه شده توسط هوش مصنوعی را نشان می‌دهد که توسط چین دنبال می‌شود و توسط دولت آن پشتیبانی می‌شود.

با این حال، چین نیز از این صنعت پر رونق فناوری برای پیگیری سیاست های بسیار بیشتر استفاده می کند. علیرغم حق مردم چین برای حفظ حریم خصوصی و قدرت سیاسی، دولت چین به دنبال ایجاد یک دولت پلیس توتالیتر با پشتیبانی شبکه‌های نظارتی مبتنی بر هوش مصنوعی است. چین قول داده است که دوربین های مداربسته رو در رو در هر شهر، شهر و روستای سرزمین اصلی چین نصب کند و انتظار می رود تا سال 2022 برای هر دو نفر یک دوربین مداربسته مدار بسته داشته باشد.

حزب کمونیست چین (ح‌ک‌پی) این دوربین‌ها را به سیستم‌هایی برای تشخیص رفتار و جلوگیری از تهدیدات برای کنترل اجتماعی و سیاسی کامل، از پیش‌بینی عادت‌های سفر و خرید گرفته تا مهار بیماری، جنایت و مقاومت سیاسی مرتبط کرده است. در منطقه سین کیانگ در غرب چین، این واقعیت ضد اتوپیایی جدید اغراق آمیز شده است، زیرا اویغورها، یک گروه قومی اقلیت ترک قومی، در جایی زندگی می کنند که به عنوان یک زندان در فضای باز شناخته می شود.

آیا شما این مقاله را دوست دارید؟ برای اشتراک برای دسترسی کامل اینجا را کلیک کنید. فقط 5 دلار در ماه

حداقل 1 میلیون اویغور در واکنش به تهدیدات افراط گرایی مذهبی، شورش و تروریسم، کمک چین به جنگ جهانی علیه تروریسم به رهبری ایالات متحده، در اردوگاه های بازآموزی مستقر شده اند. گزارش هایی از مرگ، شکنجه و کار برده در اردوگاه ها وجود داشت. کسانی که به اردوگاه ها فرستاده نشده اند در جهنم پارانوئیدی زندگی می کنند، با گزارش هایی مبنی بر جذب اجباری، سقط جنین، عقیم سازی، بدرفتاری پلیس، و نفوذ کامل به حریم خصوصی ساکنان. اویغورهایی که به اندازه کافی خوش شانس بودند که به کشورهای دیگر فرار کنند، در برخی موارد مورد آزار و اذیت، آزار و اذیت قرار گرفتند و برای خدمت در اردوگاه ها مسترد شدند.

برای نظارت و مقابله با فعالیت‌های سیاسی خرابکارانه، دوربین‌های تشخیص چهره نیز در سرتاسر تبت نصب شده‌اند که شرکت‌های تاکسی‌سازی در پایتخت، لهاسا، با دولت چین و شرکت‌هایی برای نصب دوربین در تاکسی‌ها همکاری می‌کنند. این بخشی از کمپین گسترده‌تر ح‌ک‌چ برای سرکوب هرگونه آزادی سیاسی از تبت و ادغام کامل آن در چین بود. این رویه در هنگ‌کنگ تکرار شد و برخی از قانون‌گذاران برای نظارت بر گفتار معلمان و دانش‌آموزان به دوربین‌های هوش مصنوعی ارائه شده توسط چین در هر کلاس درس فشار آوردند.

فناوری راه خود را فراتر از مرزهای چین باز کرده است. در سنگاپور، یک "شریک استراتژیک" فرضی غرب، یک پروژه برنامه ریزی شده با مشارکت CCP و شرکت های هوش مصنوعی چینی، تمام قطب های روشنایی جزیره را با دوربین های تشخیص چهره ارتقا می دهد. فناوری نظارت بر هوش مصنوعی چین نیز توسط پلیس مالزی پذیرفته شده است. این موارد فقط سطح حوزه شبکه نظارت بر هوش مصنوعی چینی را در داخل و خارج از کشور خراش می دهد.

مانند هر موضوع سیاست عمومی، ما باید راهی برای به حداکثر رساندن «خوب» و به حداقل رساندن «بد» مرتبط با این توسعه فناوری پیدا کنیم. استانداردهای پیرامون فناوری هوش مصنوعی باید در سطح جهانی شکل گرفته و تغییر یابد. فناوری هوش مصنوعی، که برای اهداف بسیار خیرخواهانه و نه سرکوبگرانه استفاده می شود، نیاز به ایجاد و تشویق قوی دارد.

هوش مصنوعی باید در راستای ارزش های انسانی پیشرفت علمی، تحقیقات انتقادی و آزادی سیاسی و اقتصادی توسعه یابد، نه اینکه به عنوان ابزاری برای تحکیم قدرت کامل دولتی و سرکوب دموکراسی استفاده شود. غرب نمی تواند در این مبارزه به تنهایی بایستد و قطعا می تواند به رهبری آن کمک کند. در زیر چند نقطه شروع وجود دارد که به تغییر شدید تعادل جهانی قدرت و هنجارها در مورد فناوری هوش مصنوعی کمک می کند.

گروه‌های جامعه مدنی و گروه‌های تحقیقاتی باید برای تسهیل بحث عمومی در مورد هنجارهای هوش مصنوعی ایجاد و تأمین مالی شوند. مؤسساتی که قبلاً در چین وجود دارند، مانند آکادمی علوم چین - از بسیاری جهات که اکنون بازوی تحقیقاتی ارتش آزادیبخش خلق است - باید تشویق شوند تا مانند گذشته بحث های عمومی را آغاز کنند.

دانشمندان، روزنامه نگاران، مخالفان و روشنفکران عمومی که روی فناوری هوش مصنوعی کار می کنند، از جمله یی زنگ، دانشمند و محقق هوش مصنوعی در آکادمی علوم چین، و ژائو تینگ یانگ، فیلسوف فناوری هوش مصنوعی و حقوق بشر در آکادمی علوم اجتماعی چین. ، باید به غرب پیشنهاد پناهندگی داده شود تا بتوانند بدون ترس از آزار و اذیت سیاسی بحث را در یک تریبون عمومی ادامه دهند. یک مجمع بین دولتی باید برای تسهیل بحث های بین المللی در مورد هوش مصنوعی باز شود و چین باید دعوت شود.

تراست های مغزی و سازمان های غیردولتی که در مورد هنجارها و اخلاقیات هوش مصنوعی تحقیق می کنند، و همچنین تحقیقات مبتنی بر ارزش هوش مصنوعی، چه در چین و چه در جاهای دیگر، باید تامین مالی شوند. چنین تحقیقاتی به ویژه توسط دانشگاه های مونترال، سانفرانسیسکو و سنگاپور انجام می شود. در نهایت، بازدیدهای تحقیقاتی، سفرها و تبادلات باید سازماندهی شود تا گفتگوهای آزاد و آزاد بین دانشمندان، متفکران و کارآفرینان غربی و چینی تسهیل شود. برای کشتن دو پرنده در یک لحظه، این تبادلات و انجمن‌ها همچنین می‌توانند به کاهش تنش فزاینده بین دو بلوک کنترلی ما کمک کنند.

دوگانگی کاذب بین "خوب" هوش مصنوعی و "بد" هوش مصنوعی دقیقاً همین است. دوگانگی کاذب ما می‌توانیم فناوری را برای بهبود استانداردهای زندگی جهانی و در عین حال جداسازی آن از منافع و نگرانی‌های حاکمیت توتالیتر به کار ببریم، اما هنوز کار زیادی برای انجام دادن قبل از رسیدن به آن نقطه وجود دارد.