چهار سال از عمر دولت ترامپ، نخبگان حاکم آسیا را دچار خماری کرده است. بسیاری امیدوار بودند که رئیس جمهور جو بایدن درمان باشد. در آستانه تحلیف بایدن، کارشناسان انتظار داشتند که او صلاحیت، خویشتن داری لفاظی و حس عادی بودن را در سیاست آسیا بازگرداند. دوازده ماه بعد، دولت بایدن دقیقاً این کار را کرد و سیاست عزاداری و هرج و مرج ترامپ را با نجابت و احترام مستمر به متحدان و شرکا جایگزین کرد.
با این حال، مشکل این است که بایدن و تیمش انتظارات دیگری را برآورده کرده اند: اینکه ایالات متحده با هدف مبهم «مخالفت» با چین، نظامیسازی آسیا را ترویج میکند و به پنتاگون یک چک سفید در مورد هزینههای دفاعی و نظامی میدهد. ابهام در تجارت بینالملل، نشان دادن تناقض در ترویج دموکراسی، ناتوانی در انجام کاری در مورد کره شمالی هستهای و دنبال کردن سیاست درگیری داخلی چین که با رقابت همخوانی ندارد.
و در این راستا، سیاست ایالات متحده در آسیا قابل پیش بینی است که بیشتر مشکل ساز است تا اطمینان بخش. ترکیب سخنان و اقدامات دولت بایدن در منطقه چیزی بیش از یک حرکت باقیمانده از رویکرد نظامی ترامپ به آسیا است، به علاوه احیای متوسط دوره اوباما در دوران اوباما که به دنبال حفظ هژمونی آمریکاست که دیگر در منطقه وجود ندارد. .
فقدان هر چیزی که بتواند طرح یا دکترین ثابت بایدن را تایید کند، چشمگیر است. به عبارت دیگر، دولت آمریکا در سال 2021 در رفتار خود ثابت قدم، اما از نظر مفهومی اسکیزوفرنی شده است. با توجه به محدودیت های سیاسی که بایدن در داخل با آن مواجه است و وضعیت ایدئولوژیکی کارکنانش، به سختی می تواند غیر از این باشد.
در حالی که سیاست ایالات متحده در قبال منطقه هند و اقیانوس آرام در سال 2021 تداوم بسیار بیشتری نسبت به تغییر در انتقال از ترامپ به بایدن نشان داده است، این تغییرات عمدتاً موهبتی برای ثبات کوتاه مدت و درک آمریکا به عنوان یک "قدرت مسئول اقیانوس آرام" است. "
بایدن حجم دیپلماسی را کم کرد و تکرار آن را افزایش داد. بهعنوان مثال، علیرغم محدودیتهای همهگیری، رهبران ژاپن و کره جنوبی نشستهای ریاستجمهوری را پذیرفتند و دولت بیسروصدا توافقنامههای تقسیم هزینهها را با دو متحد انجام داد که منبع اصلی اصطکاک در اتحاد دوران ترامپ بود. این کشور همچنین از زدن شمشیر به سوی چین یا کره شمالی، بر خلاف رقابت دولت ترامپ برای فریب دادن تهدیدهای قبلی و غیرمنطقی نابودی هسته ای به کره شمالی، اجتناب کرده است.
از تفاوت های سبکی که بگذریم، قابل توجه ترین نکته در مورد سیاست آسیایی بایدن این است که چقدر به سیاست ترامپ در همه موضوعاتی که در درازمدت اهمیت دارند، شباهت دارد.