در طول دو دهه گذشته، روابط چین و فیلیپین از عصر طلایی به "سمی ترین رابطه در آسیا" به "بهار" تغییر کرده است. این نوسانات نتیجه جابجایی دولت‌های ریاست‌جمهوری در فیلیپین است و هر رهبر روش‌های ترجیحی خود را برای همکاری با چین دارد.
بر اساس قانون اساسی این کشور، هر رئیس جمهور «فقط یک دوره می‌تواند کار کند» و «نمی‌تواند مجدداً انتخاب شود». بدون نیاز به کاندیداتوری مجدد، رئیس جمهور به احتمال زیاد به دنبال منافع شخصی خود است. محدودیت این اصطلاح همچنین حفظ سیاست خارجی فعلی را دشوار می کند، زیرا احتمالاً جانشین آن را تغییر خواهد داد. عواملی وجود دارد که ترجیحات رؤسای جمهور را تسهیل می کند. با این حال، آنها عاری از محدودیت نیستند.
پرزیدنت گلوریا ماکاپاگال آرویو (10-2001) از روابط نزدیک با جمهوری خلق چین (PRC) حمایت کرد، در حالی که همچنان از اتحاد فیلیپین با ایالات متحده، همانطور که در این سخنرانی سال 2004 در مورد سیاست خارجی فیلیپین بیان شد، قدردانی کرد. او به‌عنوان یک اقتصاددان، فرصت‌های تجاری و سرمایه‌گذاری با چین را بر سر مناقشه دریای چین جنوبی در اولویت قرار داد، که در هر صورت تا سال آخر ریاست جمهوری او نسبتاً آرام بود. آرویو همچنین رشد اقتصادی را کلید کسب مشروعیت برای دولت خود می دانست. در همان زمان، او از "روابط قوی" با ایالات متحده برخوردار بود و از "رابطه چند صد ساله" بین دو ملت قدردانی کرد.
آرویو با پاداش دادن سخاوتمندانه به متحدانش با انتصاب در پست های کلیدی، قدرت خود را تثبیت کرد. در نتیجه، سیاست آن در چین مورد حمایت افسران ارشد نظامی و منافع تجاری اصلی قرار گرفته است. در همین حال، وعده چین برای رشد مسالمت آمیز در نیمه اول دهه 2000 باعث شد آرویو نسبتاً ایمن باشد تا روابط نزدیک خود را با پکن در داخل تقویت کند.
با این حال، آرویو و متحدانش به دلیل امضای پروژه های غیر شفاف و بیش از حد ارزش گذاری شده با چینی ها مورد انتقاد قرار گرفته اند و حتی متهم به تجارت حاکمیت فیلیپین برای منافع شخصی شده اند. در همین حال، چین در سال 2009 زمانی که به طور رسمی نقشه ای از "خط نه خط" خود را به سازمان ملل ارائه کرد و تقریباً کل دریای چین جنوبی را مدعی شد، قاطعانه تر شد.
رئیس جمهور Benigno Aquino III (2010-2016) برخلاف سلف خود، رویکرد تقابلی را به روابط با چین ترجیح داد و اتحاد با ایالات متحده را دو چندان کرد. آکینو که به دلیل صداقت و شفافیت خود شناخته می شود، نرمی با چین را به فساد مرتبط می کند. موضع قوی او در مورد اختلافات در دریای چین جنوبی، جایی که تنش ها در دوران تصدی وی افزایش یافته است، دولت او را از دولت قبلی متمایز می کند.
پس از رویارویی بین بزرگترین کشتی جنگی فیلیپین و کشتی های شناسایی چینی در Scarborough Shoal در سال 2012، چین کنترل منطقه را به دست گرفت و درگیر کارهای ساختمانی بزرگی شد. تحریک آمیزتر، جمهوری خلق چین در سال 2013 شروع به تبدیل چندین صخره و صخره در دریای چین جنوبی به جزایر مصنوعی مجهز به تجهیزات نظامی کرد.
در مواجهه با اقدامات تحریک آمیز پکن در آب های مورد مناقشه، آکوینو بار دیگر بر نیاز به مدرن سازی نیروهای مسلح فیلیپین (AFP) تاکید کرد و بر اتحاد پیمانی با واشنگتن تاکید کرد. ایالات متحده برای بهبود توانایی های نظامی فیلیپین، کشتی های گشت زنی، جت های جنگنده و سایر تجهیزات را در اختیار فیلیپین قرار داده است. تحت ریاست جمهوری آکینو، فیلیپین و ایالات متحده توافقنامه همکاری دفاعی پیشرفته را در سال 2014 امضا کردند.
به طور خاص، دولت آکوینو یک شکایت داوری قابل توجهی را تنظیم کرده است که قانونی بودن "خط نه خط" چین را به چالش می کشد و از پکن خواسته است به فعالیت های غیرقانونی خود در دریای چین جنوبی پایان دهد. دولت چین از شرکت در داوری امتناع کرده است، اما غیبت آن نمی تواند مانع از رسیدگی شود. در 12 ژوئیه 2016، دادگاه داوری به اتفاق آرا به نفع فیلیپین رای داد. شکایت در دریای چین جنوبی روابط دیپلماتیک بین چین و فیلیپین را بدتر کرده است، اگرچه تأثیر زیادی بر روابط تجاری نداشته است.
برخلاف رئیس جمهور آکوینو، رئیس جمهور رودریگو دوترته پس از انتخاب در سال 2016 تمایل خود را برای پیوستن به چین و جدایی از ایالات متحده چه از نظر نظامی و چه از نظر اقتصادی اعلام کرد. در حالی که دولت اوباما به شدت از قتل‌های غیرقانونی فروشندگان مواد مخدر توسط رئیس‌جمهور فیلیپین انتقاد کرده است، دولت چین از سیاست‌های او حمایت کرده و از جامعه بین‌المللی خواسته به حقوق حاکمیت فیلیپین احترام بگذارد.
در ازای سرمایه گذاری چین، دوترته به طور مداوم رأی داوری 2016 را کم اهمیت جلوه داده و چشم خود را بر ساخت و ساز و رفتار تهاجمی چین در دریای چین جنوبی بسته است. رئیس جمهور فیلیپین گفت کشورش نمی تواند چین را از فعالیت هایش در آب های مورد مناقشه باز دارد زیرا بسیار قدرتمند است. اگرچه محبوبیت دوترته در داخل به او اجازه داد تا روابط نزدیک با چین را تقویت کند، رویکرد او به طور فزاینده ای مورد انتقاد داخلی قرار گرفته است. پنج سال بعد، اندکی از سرمایه‌گذاری 24 میلیارد دلاری پکن در زیرساخت‌ها محقق شد و چین به شدت برای ادعای مالکیت دریای چین جنوبی تلاش می‌کند.
در فوریه 2020، دوترته تصمیم خود را برای فسخ قرارداد نیروهای بازدید کننده (VFA) بین فیلیپین و ایالات متحده اعلام کرد که نشان دهنده شکاف بزرگ در اتحادیه است. با این حال، اهمیت ارتش آمریکا در طرح نظامی فیلیپین، تعویق قطعی معاهده را برای رئیس جمهور دشوار کرد. پس از دو بار تعلیق فسخ VFA، در ژوئیه 2021، دوترته پس از دیدار با وزیر دفاع ایالات متحده، لوید آستین سوم، تصمیم به لغو این قرارداد گرفت. VFA دست نخورده باقی می ماند.
انتخابات ریاست جمهوری فیلیپین در ماه می 2022 برگزار می شود. ده ها نامزد برای رقابت برای رتبه اول ثبت نام کرده اند. شرکت کنندگان قبلی عبارتند از فردیناند مارکوس جونیور (پسر دیکتاتور فقید فردیناند مارکوس)، لنی روبردو (معاون رئیس جمهور فعلی)، فرانسیسکو دوماگوسو (شهردار مانیل و بازیگر سابق) و مانی پاکیائو (ستاره بوکس سابق).
مارکوس گفت دوترته با چین "به شیوه درست" برخورد می کند و رسیدن به "اجماع دوجانبه" با پکن "مهم ترین" رویکرد است. سناتور سابق آنتونیو تریلانز چهارم هشدار داده است که اگر مارکوس در انتخابات 2022 پیروز شود، سیاست خارجی دوترته در قبال چین و دریای چین جنوبی ادامه خواهد یافت.
روبردو قصد خود را برای دنبال کردن یک سیاست خارجی "شامل و مستقل" نشان داده است. با عبرت گرفتن از رویکرد ویتنام در روابط با چین، دولت آن با پکن در زمینه های غیر مناقشه مانند تجارت و سرمایه گذاری همکاری خواهد کرد. اما وقتی نوبت به دریای چین جنوبی می‌رسد، او گفت که جمهوری خلق چین باید قبل از شروع هرگونه مطالعه منابع مشترک با فیلیپین، حکم داوری 2016 را به رسمیت بشناسد. روبردو همچنین گفت که حمله چین در آب های فیلیپین "جدی ترین تهدید خارجی" است که این کشور از زمان جنگ جهانی دوم با آن مواجه است. این اتحاد فیلیپین با ایالات متحده را برای کمک به حفاظت از دریای چین جنوبی تقویت خواهد کرد.
پاکیائو از روابط دوستانه دوترته با چین انتقاد کرد و گفت که چین در مورد اختلافات ارضی در دریای چین جنوبی بسیار ملایم است. در همین حال، دوماگوسو قول داده است که برای حقوق حاکمیتی فیلیپین در دریای چین جنوبی "نترس در مبارزه" باشد و اصرار خواهد کرد. [on] تصمیم لاهه «اگر او در انتخابات 2022 پیروز شود. هدف دو نامزد این است که با جدایی از دوترته و صحبت قوی در مورد چین، ریاست جمهوری را به دست آورند.
با توجه به قدرتی که رئیس جمهور برای شکل دادن به سیاست خارجی فیلیپین دارد، هر کسی که در انتخابات آتی پیروز شود، تا حد زیادی رویکرد این کشور به روابط با چین و ایالات متحده را تعیین خواهد کرد. آلبرت دل روزاریو وزیر خارجه سابق فیلیپین گفته است که پکن ممکن است بر نتیجه انتخابات 2016 که دوترته را به قدرت رساند، تأثیر گذاشته باشد. اینکه آیا این درست است یا نه، یک سوال نگران کننده در مورد یک "نامزد منچوری" (عروسک استفاده شده توسط یک قدرت خارجی) در انتخابات 2022 وجود دارد. این به نفع ایالات متحده است که به فیلیپین کمک کند تا خود را از هرگونه مداخله خارجی در انتخابات منزوی کند. آماده سازی . .
[ad_2]
مقالات مشابه
- هدرز موتور B3 (پراید قدیم) - سام تیونینگ
- Kanye غرب به انتخابات ریاست جمهوری
- شرکت صادرات و واردات کالاهای مختلف از جمله کاشی و سرامیک و ارائه دهنده خدمات ترانزیت و بارگیری دریایی و ریلی و ترخیص کالا برای کشورهای مختلف از جمله روسیه و کشورهای حوزه cis و سایر نقاط جهان - بازرگانی علی قانعی
- دیدن طوفان هانا از فضا دیده می شود توسط فضانوردان و ماهواره ها (تصویری)
- سناتور. Loeffler اخلاق تحقیق را رد کرد
- آیا کره جنوبی به تلاش های ایالات متحده برای جداسازی زنجیره های تامین از چین خواهد پیوست؟ "دیپلمات."
- NRLW to make for finals triple-headers
- چگونه قایق بادی را Define انجام می دهید؟ در نتیجه این تعریف نسبتا پرزحمت است.
- Crazy اسباب بازی: Classes from The Pros
- شرکت صادرات و واردات کالاهای مختلف از جمله کاشی و سرامیک و ارائه دهنده خدمات ترانزیت و بارگیری دریایی و ریلی و ترخیص کالا برای کشورهای مختلف از جمله روسیه و کشورهای حوزه cis و سایر نقاط جهان - بازرگانی علی قانعی