سال 2021 به طرز غم انگیزی برای فیلیپین به پایان رسید زیرا طوفان بهشت (به طور محلی به نام اودت شناخته می شود) جنوب این کشور، از جمله مقاصد اصلی گردشگری را درنوردید. بهبودی تازه آغاز شده بود که نوع Omicron دوباره کشور را به وحشت انداخت و علاوه بر ایجاد مجموعه جدیدی از محدودیت های حرکتی. سال 2022 سال سخت تری خواهد بود، اما بسیاری از فیلیپینی ها امید خود را به تغییراتی که انتخابات ریاست جمهوری آینده به همراه خواهد داشت، بسته اند.
انتخابات 9 مه به کشور یک رئیس جمهور جدید، معاون رئیس جمهور، 12 سناتور و یک مأموریت جدید برای مقامات محلی می دهد. دوره ریاست جمهوری رودریگو دوترته در ژوئن به پایان می رسد و او جانشین مسح شده ای نخواهد داشت، زیرا نامزد حزبش قبلاً از رقابت انصراف داده است.
دوره کمپین قرار است در ماه فوریه آغاز شود، اگرچه جهش Omicron آن را نامشخص کرده است. برخی حتی خواهان تعویق یا لغو انتخابات هستند. بعید است که این اتفاق بیفتد، اما انتظار می رود که دامنه تبلیغات انتخاباتی محدود شود. این امر بر تعامل نامزدها و رأی دهندگان تأثیر می گذارد، که می تواند برای مقامات فعلی مفید باشد، زیرا آنها حق دارند آزادانه حرکت کنند، حتی اگر مبارزات انتخاباتی هنوز آغاز نشده باشد.
کمیسیون انتخابات (Comelec) در مورد درخواست های مختلف تصمیم گیری خواهد کرد، اما مهم ترین مورد آن این است که آیا به سناتور سابق فردیناند "بونگ بونگ" مارکوس، پسر و همنام دیکتاتور فقید فردیناند مارکوس، اجازه می دهد تا علیرغم محکومیت مالیاتی، نامزد ریاست جمهوری شود یا خیر. . مارکوس در اکثر نظرسنجی های پیش از انتخابات پیشتاز است، اما کوملک همچنان می تواند او را رد صلاحیت کند و نامزدی خود را لغو کند.
با توجه به نامزدی بونگ بونگ، میراث مارکوس امسال موضوع بحث های شدیدی خواهد بود. مارکوس این فرصت را خواهد داشت تا با اعمال حکومت نظامی در دهه 1970 از پدرش که دو دهه بر کشور حکومت کرد، دفاع کند. او نباید به تعداد زیاد نظرسنجی های خود راضی باشد، زیرا علاوه بر رقبای که در طول دوره انتخابات با او درگیر خواهند شد، نیروهای دموکراسی خواه که دیکتاتوری را به چالش کشیده اند نیز مبارزاتی فعال علیه او به راه خواهند انداخت.
بیشتر از مشکل مارکوس، همه گیری در ذهن اکثر رای دهندگان خواهد بود. ناامیدی عمومی نسبت به واکنش همه گیر دولت دوترته وجود دارد، که مشخصه آن تکیه بیش از حد به محاصره های طولانی مدت نظامی است. این کمکی نمی کند که تحقیقات سنا در حال انجام، گناه کارمندان دوترته را برای امضای قراردادهای مراقبت های بهداشتی غیرعادی تعیین کند. برای منتقدان دشوار نخواهد بود که رسوایی فساد را به کمبود دارو در مراکز مختلف شهری مرتبط کنند. اعلامیه اخیر چندین دستور واکسن نیز می تواند به اعتراضات خیابانی و عمومی دامن بزند.
اما خشم عمومی نه تنها علیه محدودیت‌های جدید، بلکه علیه عدم توزیع کمک و کمک کافی به کارگران آواره و کارآفرینان کوچک است. تعداد فزاینده ای از مردم وجود دارد که از تأثیر تعطیلی های شهری تحمیل شده توسط COVID-19 آزرده خاطر شده اند. ذینفعان آموزش و پرورش که با یکی از طولانی ترین تعطیلی مدارس در جهان روبرو هستند به آنها ملحق می شوند. گزینه Omicron بازگشایی مدارس را بیشتر به تعویق انداخته است، که به معنای طولانی شدن رنج دانش آموزان و معلمانی است که در برابر اتصالات اینترنتی نامطمئن برای کلاس های آموزش از راه دور مقاومت می کنند.
در استان‌های ویران‌شده توسط تایفون پارادایس، مردم محلی علاوه بر مواجهه با پرش Omicron، در تلاش برای بازسازی جوامع خود هستند. یک ماه از وقوع سیل مرگبار می گذرد، اما هنوز چندین شهر بدون آب و برق هستند. هزاران نفر هنوز در مراکز تخلیه موقت هستند.
حتی اگر دوترته نامزد رسمی ریاست جمهوری نداشته باشد، در انتخابات آینده حکمی برای ریاست جمهوری او ارائه خواهد شد. دختر او برای معاونت رئیس جمهور نامزد شده و حزب او سناتورهایی را معرفی کرده است. دوترته باید با مشکلاتی که در بالا ذکر شد دست و پنجه نرم کند، در غیر این صورت با گسترش نارضایتی به جوامعی که تحت تأثیر سطوح فزاینده عفونت، گرسنگی و فقر قرار دارند، خطر از دست دادن حمایت عمومی را در پی دارد.
دولت دوترته احتمالاً آماده است تا برنامه های جدیدی را با هدف جلب رضایت رای دهندگان قبل از روز انتخابات آغاز کند. اما خشم عمومی نه تنها در مراکز رای‌گیری، بلکه در خیابان‌ها و دیگر فضاهای مدنی که «قدرت مردمی» در گذشته منجر به سرنگونی دولت‌ها شده است، خود را نشان می‌دهد.