اعتراضات در گوادار پاشنه آشیل CPEC را برجسته می کند

پس از اعلام کریدور اقتصادی چین و پاکستان (CPEC) در سال 2015، گوادار در رسانه های جریان اصلی پاکستان به عنوان دروازه ای به سوی عصر جدیدی از سرمایه گذاری چینی که برای تغییر سرنوشت پاکستان و کل منطقه طراحی شده است، معرفی شد. در نتیجه، گوادار، یک شهر بندری گرد و غبار کوچک در سواحل دریای عرب در جنوب غربی استان بلوچستان در پاکستان، از آن زمان در کانون توجه قرار گرفته است. چین میلیاردها دلار برای ساخت شهر بندری، افتتاح یک نیروگاه زغال سنگ 300 مگاواتی و ساخت فرودگاه بین المللی 230 میلیون دلاری، همراه با سایر پروژه های زیر چتر CPEC هزینه کرده است.

هم چینی ها و هم همتایان پاکستانی آنها می خواستند کار را به سرعت انجام دهند. اما با این کار، واقعیت های زمینی پیش روی شهر بندری و حومه شهر را نادیده گرفته اند. در نتیجه، روند کلی توسعه تا حدودی از مسیر خارج می شود. به تازگی، همانطور که در مقاله قبلی برای The Diplomat توضیح دادم، پروژه های CPEC در گوادار و سایر نقاط بلوچستان، در واقع در کل کشور، کند شده است. مقامات به جای استفاده از مکث برای تنظیم مجدد، به نادیده گرفتن خواسته های اساسی مردم محلی ادامه دادند.

هنگامی که CPEC راه اندازی شد، جامعه محلی بلوچ در گوادار به آب، برق و سایر امکانات اولیه دسترسی نداشتند. آنها با وجود هجوم میلیاردها دلار سرمایه گذاری چینی در زادگاهشان، هنوز این نیازهای اولیه را ندارند. موج سرمایه گذاری به جای افزایش جمعیت محلی، نتیجه معکوس دارد: در نتیجه فعالیت های ساختمانی، مردم محلی شروع به از دست دادن معیشت خود کرده اند. بسیاری به خصوص ماهیگیران شغل خود را از دست دادند. به دلیل حضور روزافزون امنیتی برای شهر بندری که برای محافظت از پروژه‌ها و کارگران چینی در برابر حملات نظامی طراحی شده است، اقتصاد محلی در حال ویران شدن است.

در این شرایط برای بلوچ های محلی روشن شد که هدف توسعه گوادر بهبود وضعیت اقتصادی آنها نیست. در عوض، آنها را از صحنه محو می کند و آنها را از نظر اقتصادی فلج می کند. در نهایت، آنها با مقامات برای دسترسی به امکانات اصلی مواجه شدند.

جوامع بلوچ بیش از سه هفته است که در شهر بندری و سایر نقاط شهرستان گوادار تظاهرات کرده و خواستار آب آشامیدنی سالم، دسترسی بدون وقفه به دریا برای ماهیگیری و ممنوعیت صید ترال در اعماق دریا شده‌اند. در نتیجه این تحصن ها و اعتراضات، پروژه ای که توسط چین تامین می شود درگیر شکایات دهه ها بلوچ علیه دولت پاکستان شده است.

آیا شما این مقاله را دوست دارید؟ برای اشتراک برای دسترسی کامل اینجا را کلیک کنید. فقط 5 دلار در ماه

معترضان بزرگراه های اصلی را که گوادر را به کراچی، پرجمعیت ترین شهر و پایتخت سابق پاکستان متصل می کند، بسته اند، و دولت را وادار کرده اند که 5500 پلیس ضد شورش اضافی را در گوادار مستقر کند، جایی که مقامات امنیتی از زمان اعلام CPEC منظره رایجی هستند. پیش از این، هزاران زن در این شهر ساحلی برای بزرگترین تظاهرات تا به امروز در یک سلسله تظاهرات یک هفته ای که خواستار تجهیزات اولیه غیرنظامی بودند، تجمع کردند.

تظاهرات و تحصن های مستمر نشانه آشکاری است که اوضاع در گوادار خوب پیش نمی رود. مردم برای نشان دادن خشم خود از خشم دولت به خیابان ها ریختند.

معترضان گفتند که در راه اندازی CPEC در سال 2015، مقامات پاکستانی و چینی به آنها قول داده بودند که گوادار، که در آن زمان یک شهر کوچک در اطراف یک بندر ماهیگیری استراتژیک قرار داشت، به زودی به یک کلان شهر مدرن و درخشان شبیه دبی یا شنژن تبدیل خواهد شد. . اما با وجود شش سال گذشته، واقعیت بسیار متفاوت است. حدود 100000 نفر در شهر بندری گوادار به آب آشامیدنی سالم دسترسی ندارند، به غیر از سایر بخش‌های این منطقه.

مردم محلی ناامید در گوادار - در انبوه ده ها هزار نفر - در اطراف مولانا هدایت الرحمن، یک عالم دینی مستقر در شهر بندری جمع می شوند. خود گوادر کو حقوق دو تحریکیا جنبش حقوق گوادار، در ایالت آشوب‌زده بلوچستان، جایی که انتقاد از پروژه‌های تامین‌شده توسط چین نادر است و ضد دولتی تلقی می‌شود، حمایت به دست آورد.

دولت پاکستان از تجمع گسترده مردم برای مطالبه حقوق خود نگران است. مقامات چینی همچنین نگران اعتراضات ناگهانی و مداوم در شهر گوادار هستند تا جایی که وزارت امور خارجه چین با صدور بیانیه‌ای اعلام کرد که گزارش‌های رسانه‌ها مبنی بر اعتراض به صدور بیش از حد حق صیادی برای کشتی‌های ترال چینی در گوادار، منتشر شده است. «اخبار جعلی».

به نظر می رسد وزارت امور خارجه به یکی از خواسته های معترضان پاسخ داده است و آن این است که دولت به موضوع ترال غیرقانونی - اغلب توسط کشتی های چینی - در دریای گوادار رسیدگی کند. از این نظر، کل جامعه ماهیگیری در پاکستان واقعاً علیه کشتی های ترال دریایی چینی در اعماق معترض هستند.

یک مطالعه اخیر از دانشگاه استکهلم پیش‌بینی می‌کند که تا سال 2030، چین احتمالاً به 18 میلیون تن غذای دریایی اضافی برای تامین مصرف داخلی پیش‌بینی‌شده نیاز دارد - تقاضایی که تا حدودی با گسترش عملیات ماهیگیری از راه دور در آب برآورده می‌شود.

اما ماهیگیری تنها موضوعی نیست که معترضان نگران آن هستند. گوادار، بخش مرکزی CPEC، که خود تاج جواهرات ابتکار یک کمربند، یک جاده پکن (BRI) است، در طول سال‌ها به شدت امنیتی شده است. جنگجویان بلوگا که با ایالت می جنگند، حملاتی را در گوادار انجام دادند و CPEC را یک هدف وسوسه انگیز می دیدند.

از سال 2015، تعداد افسران امنیتی در بلوچستان به طور کلی و در گوادار به طور خاص چندین برابر افزایش یافته است. به دنبال وخامت اوضاع امنیتی کلی در استان بلوچستان، امنیت شهر گوادر تقویت شده است، در حالی که اکنون شبیه یک منطقه نظامی با نیروهای امنیتی در داخل و اطراف شهر بندری است. اخیراً مقامات حتی می خواستند شهر را حصار بکشند، اما به دلیل سروصدای رسانه ای مردم محلی و ملی گرایان بلوچ از این کار عقب نشینی کردند.

یکی از دلایل تدابیر شدید امنیتی در گوادر این است که جدایی طلبان بلوچ از روز اول به صراحت با CPEC مخالفت کرده و آن را تهدیدی برای هویت بلوچ ها می دانند. آنها از تغییرات جمعیتی که می تواند بلوچ ها را به اقلیت در استان خود در پی هجوم گسترده چینی ها و مردم از سایر مناطق پاکستان، به ویژه ایالت پنجاب، تبدیل کند، بیم دارند. در نتیجه، جدایی‌طلبان بلوچ به گوادر حمله کردند تا آنچه را که ضد بلوچ می‌دانستند خنثی کنند.

آیا شما این مقاله را دوست دارید؟ برای اشتراک برای دسترسی کامل اینجا را کلیک کنید. فقط 5 دلار در ماه

در ماه مه 2019، جدایی طلبان بلوچ به تنها هتل مجلل در گوادار، که در مکانی مرتفع مشرف به شهر بندری ساخته شده بود، حمله کردند. مقامات ارشد پاکستان و چین در این هتل اقامت داشتند و گزارش شده است که سفیر چین در این شهر حضور داشته است، هرچند در زمان حمله حضور نداشته است. با وجود تدابیر شدید امنیتی در شهر و اطراف آن، جدایی طلبان بلوچ به هتل یورش بردند و پنج نفر را کشتند. این ضربه بزرگی برای مقامات پاکستانی و همتایان چینی آنها بود، زیرا جواهر تاج CPEC در روز روشن مورد حمله قرار گرفت.

به دنبال آن یک سری حملات دیگر توسط جدایی طلبان بلوچ علیه کارگران چینی و کمک های مالی به بلوچستان و جاهای دیگر انجام شد. این حملات مقامات چینی را مجبور کرده است تا برای کار در پاکستان، به ویژه در بلوچستان، در حالت آماده باش باشند. او نگرانی های آنها را در مورد وضعیت غم انگیز در استان، جایی که می خواهد به کار CPEC که برای متن بزرگ BRI بسیار مهم است، ادامه دهد، افزایش داد. در پاسخ به نگرانی های چین، مقامات پاکستانی پس از این حملات، شهر بندری را بیشتر امنیتی کردند. اکنون در ادامه تظاهرات، ساکنان گوادر خواستار کاهش تعداد پست های بازرسی هستند تا بتوانند آزادانه در شهر خود تردد کنند.

چینی ها نگران تظاهرات های جاری در گوادار هستند - شاید حتی بیشتر از همتایان پاکستانی خود نگران باشند. گوادر، با دسترسی مستقیم به اقیانوس هند و دریای عرب، برای منافع ژئواکونومیک و ژئواستراتژیک چین بسیار مهم است. در نتیجه چینی ها تحولات بلوچستان به طور عام و گوادار را به طور خاص از نزدیک دنبال می کنند. گوادر می تواند BRI چین را در منطقه موفق کند، اما اگر همه چیز طبق برنامه پیش نرود، می تواند فاجعه آمیز باشد. اگر BRI در پاکستان، "برادر آهنین" چین که حمایت کامل خود را از CPEC کرده است، شکست بخورد، این کل پروژه را زیر سوال می برد. به همین دلیل است که مقامات چینی از همتایان پاکستانی خود می خواهند که محیط امنی را برای اجرای پروژه های CPEC در بلوچستان فراهم کنند. با این حال، همانطور که در بالا ذکر شد، این مقررات امنیتی تشدید شده اثر معکوس با افزایش خشم محلی دارد.

ابرهای شوم همیشه بر فراز بلوچستان که قبلاً توسط یک شورش طولانی ضربه خورده است پرواز می کنند. خشونت های فرقه ای و مذهبی نیز با این ولایت بیگانه نیست. عناصر فرقه ای تحت لوای لشکر ژنگوی و وابستگان دولت اسلامی و طالبان از جمله تحریک طالبان پاکستان در سال های اخیر گام به گام در این استان ویرانی به بار آورده اند. بلوچستان پاشنه آشیل پاکستان است و ناآرامی در آنجا منافع چین را نیز تهدید می کند.

اکنون تعداد فزاینده ای از مردم محلی به دسترسی به امکانات اصلی اعتراض می کنند و زنگ خطر را در شهر بندری توسعه یافته چین به صدا در می آورند. زمان آن فرا رسیده است که دولت پاکستان به عنوان اولین گام برای کاهش نگرانی سرمایه گذاران، از جمله چینی ها، به خواسته های آنها پاسخ دهد. همانطور که تاریخ اخیر نشان داده است، اقدامات امنیتی نظامی نمی تواند امنیت کاملی را برای سرمایه گذاران ایجاد کند. در صورت موفقیت گوادر و علاوه بر آن CPEC، جامعه محلی باید درگیر شود.