اختلاف نظر در مورد کودهای چینی بر مبارزات سریلانکا با تجارت بین‌المللی تاکید دارد - دیپلمات

در سپتامبر سال گذشته، دولت سریلانکا عرضه 20000 تن کود دامی به ارزش 6.9 میلیون دلار از شرکت چینی Qingdao Seawin Biotech Group را ممنوع کرد و ادعا کرد این کود حاوی باکتری های مضر است. جنجال متعاقب آن بحثی پر جنب و جوش در میان تحلیلگران برانگیخت.

پس از ماه ها قانون در دادگاه های سریلانکا و ارتباطات بی پایان بین دولت سریلانکا و چینگدائو سیوین بیوتک، بانک ملی سریلانکا 6.9 میلیون دلار در اوایل ژانویه به یک شرکت کود شیمیایی مستقر در چین به عنوان غرامت پرداخت کرد. پیش از این، دادگاه عالی بازرگانی کلمبو حکمی مبنی بر جلوگیری از پرداخت اعتبار اسنادی به Qingdao Seawin Biotech را لغو کرد، زیرا همه طرف‌ها توافق کردند که اختلاف خود را با عرضه یک انبار جدید کود استاندارد حل کنند - اگرچه سریلانکا دو محموله قبلی را رد کرد.

اختلافات بین نهادهای دولتی و بیوتکنولوژی Qingdao Seawin نه تنها یک نبرد دیپلماتیک نادر بین چین و سریلانکا ایجاد کرده است، بلکه تقریباً سریلانکا را به داوری بین المللی کشانده است.

اگرچه داوری ابزار مهمی برای حل و فصل اختلافات تجاری بین المللی است، اما گران و قدرتمند است. بازیگران بین المللی می توانند تسلط خود را بر دولت های مستقلی که در حال حاضر توسط زیرساخت ها و ظرفیت های قانونی توسعه نیافته متزلزل شده اند، اعمال کنند. سریلانکا در گذشته به دادگاه های داوری برده شده است و عملکرد او در آنجا کمتر از خیره کننده است.

این حملات نشان داده است که سریلانکا چیزهای زیادی برای یادگیری در مورد انعقاد قراردادهای بین المللی و عواقب نقض آنها به دلایل مصلحتی محض دارد. فقدان ظرفیت سریلانکا برای مقابله با کارشناسان حقوقی بین‌المللی که توسط شرکت‌های چند ملیتی استخدام شده‌اند، اخیراً در سقوط X-Press Pearl برجسته شد. پس از گذشت بیش از نیم سال، این کشور همچنان در تلاش است تا غرامت کافی را برای خسارت وارد شده به محیط زیست و صنعت ماهیگیری توسط نشت شیمیایی عظیم ناشی از آتش سوزی در کشتی به دست آورد.

آیا شما این مقاله را دوست دارید؟ برای اشتراک برای دسترسی کامل اینجا را کلیک کنید. فقط 5 دلار در ماه

اما این بار خطرات بیشتر است. شرکت های بین المللی در حال حاضر برای همکاری با سریلانکا مردد هستند، با توجه به بحران ارزی شدید آن و کاهش رتبه اعتباری. KLS Energy Lanka، یکی از شرکت های تابعه یک تولید کننده انرژی های تجدیدپذیر مالزیایی، از سریلانکا شکایت کرده است. علاوه بر این، یک موضوع داوری که با یک شرکت بزرگ چینی منتشر شده است، می تواند تأثیر منفی زیادی بر توانایی سریلانکا برای تجارت با سازمان های خارجی داشته باشد.

در حالی که نیاز به کمک چین برای مقابله با بحران اقتصادی سریلانکا به وضوح در میانجیگری توافق بین دولت سریلانکا و شرکت چینی نقش داشته است، همچنین تایید کرد که سریلانکا توافقنامه با Qingdao Seawin Biotech را نقض کرده است. در اصل، قرارداد با Qingdao Seawin Biotech یکی دیگر از قراردادهای بین‌المللی بود که سریلانکا بدون توجه و بدون نظر افراد دارای تخصص یا تجربه در حقوق تجارت بین‌الملل منعقد کرد.

سیاستمداران و سیاستمداران سریلانکا این بحران را از طریق منشور معمول حاکمیت چین و توانایی تأثیرگذاری بر سیاست سریلانکا، اگر نگوییم شکل‌دهنده، می‌بینند. با این حال، دو عامل اصلی این بحران، زیرساخت های حقوقی توسعه نیافته کشور و نبود ظرفیت نهادهای مختلف دولتی برای مذاکره یا امضای قرارداد با شرکت های بین المللی است. با توجه به اینکه کشور در گذشته اخیر چندین بار توسط شرکت های بین المللی به دادگاه های داوری بین المللی کشانده شده و احتمال مواجهه با باتلاق ها و رویارویی های مشابه در آینده وجود دارد، سریلانکا باید هنگام انعقاد قرارداد با شرکت های چند ملیتی گرد هم بیاید.

همانطور که گفته شد، این اولین بار نیست که سریلانکا با یک شرکت بین المللی وارد یک قرارداد بی پروا می شود. معروف ترین این موارد، قرارداد پوشش ریسک با CITI Bank، Standard Chartered Bank و Deutsche Bank در سال 2008 برای خرید نفت خام با قیمت از پیش تعیین شده در پی افزایش قیمت های جهانی بود. شرکت نفت سیلان سریلانکا (CPC) وارد این معامله جدید و نسبتاً بی سابقه شده است، بدون اینکه تجربه قبلی در مورد دستورالعمل های مشکوک داشته باشد.

با این حال، قیمت‌های جهانی نفت خام ماه‌ها پس از دستیابی به توافق به شدت کاهش یافت و سریلانکا تصمیم گرفته است که تمام پرداخت‌های پوشش ریسک را به دنبال حکم دادگاه عالی مبنی بر اینکه این معامله ناقض قانون اساسی است، به حالت تعلیق درآورد.

Deutsche Bank AG به سرعت مراحل داوری را تحت شرایط قرارداد سرمایه گذاری دوجانبه بین آلمان و سریلانکا (BIT) آغاز کرد. بانک ادعا می کند که اقدامات سریلانکا آن را از ارزش اقتصادی قرارداد پوشش ریسک محروم کرده است و این عقب نشینی نقض ماده 4 (2) BIT است که بیگانگی دارایی های سرمایه گذار را ممنوع می کند. موضع بانک این بود که مداخله دیوان عالی کشور و بانک مرکزی «معادل بی‌مستقیم از بین بردن حقوق آنها در قرارداد پوشش ریسک است».

تحلیل دیوان در مورد این موضوعات بسیار مرتبط است. برخی از حمایت های ذکر شده توسط ایالت سریلانکا در داوری ICSID - به عنوان مثال. فقدان ظرفیت، کمبود نیرو و متعاقب آن غیرقانونی - نگرانی های جدی را در بین سرمایه گذاران خارجی ایجاد کرده است، زیرا این شرایط بر هر سرمایه گذاری خارجی تأثیر می گذارد. معاملات پوشش ریسک قبل از انعقاد و تصویب در شورای CPC در سطح هیئت وزیران مورد بحث و بررسی قرار گرفت. علاوه بر این، اقدامات بانک مرکزی سریلانکا پس از عدم رعایت CPC، نگرانی های جدی را در مورد خود تنظیم کننده ایجاد کرده است.

اگرچه این پرونده در سال 2016 به پایان رسید، اما بعید به نظر می رسد که سیاستمداران سریلانکا درس خود را آموخته باشند. در سال 2018، KLS Energy Lanka، یکی از شرکت های تابعه تولید کننده انرژی های تجدیدپذیر مالزی، Energy SdnBhd، یک پرونده داوری علیه دولت سریلانکا تحت BIT مالزی-سری لانکا در سال 1982 تشکیل داد. داوری به دلیل لغو باد هیبریدی و انرژی خورشیدی یک پروژه 150 میلیون دلاری توسط دولت سریلانکا. هیئت نظارت بر کریکت سریلانکا در برابر WSG Nimbus Pte Ltd. مورد دیگری بود که در آن توافقات گیج کننده سریلانکا را با مشکل مواجه کرد.

اخیراً، توافقات سریلانکا و هند برای توسعه ناوگان نفتی Trincomalee به عنوان یک سرمایه گذاری مشترک بین CPC و IOC لانکا بیان می کند که دو کشور باید برای حل هر گونه اختلاف به دادگاه های داوری در سنگاپور مراجعه کنند. طبق مفاد تفاهم نامه های قبلی بین IOC لانکا و سریلانکا در رابطه با پارک مخزن، هر مشکلی که بین دو کشور ایجاد شود از طریق قوانین سریلانکا حل خواهد شد.

با توجه به اینکه توافقات بین طرفین - یک قرارداد اجاره، یک قرارداد روش و یک قرارداد برای یک شرکت سرمایه گذاری مشترک، یعنی. Trinco Petroleum Terminal Ltd - محرمانه باقی مانده است، زیرا تنها توافقنامه در مورد شرایط به پارلمان ارائه شده است، به احتمال زیاد، زیرا منتقدان می گویند این معامله برای سریلانکا بی سود است. پوبودو جایاگودا، دبیر آموزش حزب سوسیالیست جبهه، گفت: «ارسال های قبلی ما به دادگاه های داوری کمتر از خیره کننده بوده است. با توجه به این شرایط، به نظر می رسد این توافق دیگری است که ما را در دادگاه های داوری بین المللی دچار مشکل می کند.

آیا شما این مقاله را دوست دارید؟ برای اشتراک برای دسترسی کامل اینجا را کلیک کنید. فقط 5 دلار در ماه

سریلانکا مایل به عقد قرارداد با شرکت های بین المللی است که ثابت کرده اند کامل نیستند. سپس سیاستمداران و دادگاه های سریلانکا به پرسش های ناشی از این توافق نامه ها به صورت موقت پاسخ دادند.

در مواردی مانند زره بدن سبک با مسئولیت محدود در برابر ارتش سریلانکا و Elgitread Lanka (Private) Limited v Bino Tires (Private) Limited، به نظر می رسد دادگاه های سریلانکا این دیدگاه را اتخاذ کرده اند که باید اختیارات خود را تحت قانون داوری محدود کنند و طرفین باید تشویق شوند تا اختلافات را از طریق داوری حل کنند. با این حال، در پرونده بیوتکنولوژی Qingdao Seawin، دادگاه عالی تجاری کلمبو به بانک ملی دستور داد تا از اعتبار اسنادی خود پیروی نکند. شاید شباهت اقدامات و رفتار سیاستمداران در این مورد در مقایسه با لغو معامله پوشش ریسک، چیزی باشد که چینی ها را به اقدام سریع واداشت.

از آنجایی که سریلانکا به طور فزاینده ای به دنبال انعقاد قرارداد با شرکت های خارجی در چندین زمینه است، شانس این کشور برای درگیر شدن در اختلافات تجاری افزایش می یابد. این مسئولیت دولت است که قبل از امضای قراردادهایی با کشورهای خارجی منعقد کند که شفاف و مشمول گفتگوهای عمومی باشد تا کمک های منابع گسترده تر بتواند به اصلاح مشکلات احتمالی کمک کند.