آینده LNG در ویتنام پس از COP26 - The Diplomat

در سال‌های اخیر، گاز طبیعی مایع (LNG) با توجه به رشد سریع تقاضای برق در ویتنام، به عنوان یک منبع جدید بالقوه انرژی، علاقه زیادی به ویتنام برانگیخته است. بر اساس گزارش بانک جهانی، مقیاس مصرف برق در ویتنام در انجمن کشورهای جنوب شرق آسیا (ASEAN) پس از اندونزی در رتبه دوم و در جهان 23 است. با توجه به رشد سریع اقتصاد ویتنام، ظرفیت تولید برق برای همگام شدن با تقاضا تحت فشار است. پیش بینی می شود تقاضای برق تا سال 2030 سالانه 8 درصد رشد کند. این امر مستلزم افزایش ظرفیت تولید از 60 گیگاوات در سال 2020 به 130 گیگاوات تا سال 2030 است.

طرفداران LNG استدلال می کنند که وابستگی فزاینده به منابع انرژی می تواند هزینه ها و انتشار گازهای گلخانه ای مرتبط با نیروگاه های زغال سنگ را کاهش دهد و انعطاف پذیری عرضه را افزایش دهد. در واقع، در دو سال گذشته، رسانه‌های محلی اغلب از پروژه‌های چند میلیاردی جدید گاز طبیعی مایع گزارش داده‌اند که بسیاری از آنها شامل شرکت‌های بین‌المللی معروفی مانند Exxon و AES Corporation می‌شوند.

در نشست تغییرات آب و هوایی COP26 در گلاسکو در ماه گذشته، ویتنام متعهد شد که تا سال 2050 به انتشار خالص کربن صفر برسد و زغال سنگ را بین سال های 2030 تا 2040 حذف کند. با این حال، با تبدیل شدن ویتنام به واردکننده گاز طبیعی مایع، سؤالات دشواری در مورد رشد آینده مطرح می شود. پتانسیل بخش LNG

گیلز کوپر، یکی از شرکای شرکت حقوقی، گفت: «واقعیت این است که پروژه‌های گاز طبیعی مایع در کوتاه‌مدت و میان‌مدت ویتنام ضروری هستند و هیچ کمبودی برای سرمایه‌گذاران بالقوه و سرمایه‌گذاران بالقوه علاقه‌مند، حداقل در حال حاضر وجود ندارد». Allens Pte Ltd در هانوی، که سیاست انرژی را تجزیه و تحلیل می کند.

وی افزود: "بزرگترین سوال برای من در مورد این پروژه ها این است که دولت چقدر سریع و موثر مایل و قادر خواهد بود با قابلیت اجرای پروژه ها مقابله کند تا به آنها اجازه دهد طبق برنامه ادامه پیدا کنند."

آیا شما این مقاله را دوست دارید؟ برای اشتراک برای دسترسی کامل اینجا را کلیک کنید. فقط 5 دلار در ماه

مشکلات نظارتی را حل کنید

یکی از چالش‌ها این است که ظرفیت تولید گاز طبیعی مایع بزرگ و پیچیده است و به زیرساخت‌های حمل‌ونقل بین‌وجهی، مانند تأسیسات بندری ویژه، سیستم‌های انتقال گاز طبیعی مایع و سیستم‌های ذخیره‌سازی خشکی نیاز دارد و به دنبال آن گازی‌سازی مجدد و تأمین حمل‌ونقل با خط لوله انجام می‌شود. در حال حاضر، پروژه LNG به انرژی به پایانه خود متکی خواهد بود و هیچ منبع پشتیبان یا جایگزینی برای تامین سوخت وجود نخواهد داشت، زیرا ویتنام زیرساخت کافی برای ذخیره و تبدیل مجدد به گاز LNG و خطوط لوله گاز ندارد.

اندرو جفریس، مدیر بانک توسعه آسیایی (ADB) در ویتنام، گفت: "ایمنی و امنیت چنین تاسیساتی باید تضمین شود تا بتوان مشکلات طولانی مدت مجوزها و تاییدیه های مربوط به چنین تسهیلاتی را انتظار داشت."

وی همچنین خاطرنشان کرد که مسائل نظارتی کلیدی وجود دارد که باید مورد توجه قرار گیرد.

با توجه به اینکه در ویتنام، بازار آزاد گاز و بازار برق در ویتنام، بدون برخی از ابزارهای پوشش ریسک و کاهش ریسک، که در کشورهای پیشرفته‌تر موجود است، در مراحل ابتدایی خود هستند، یک مثال ابزاری برای اطمینان از ارتباط کافی بین قیمت گاز طبیعی و قیمت برق است. بازارها

LNG کالایی است که در سطح جهانی معامله می شود و قیمت آن به عوامل جهانی بستگی دارد و تاسیسات LNG، LNG را به گاز طبیعی برای فروش در بازار داخلی تبدیل می کند.

جفریس گفت: «بیشتر تقاضا برای گاز طبیعی در ویتنام از تولیدکنندگان گازی است که آن گاز را برای تبدیل آن به برق می خرند، و مانند همه کشورها، قیمت برق به دقت تنظیم می شود.

در نتیجه، ویتنام به یک مکانیسم نظارتی نیاز دارد تا اطمینان حاصل کند که قیمت برق منعکس کننده قیمت LNG به اندازه کافی برای تولید درآمد برای تولیدکنندگان برق است. جفریس افزود: «تاسیسات گاز طبیعی مایع خود به جریان‌های درآمد قابل پیش‌بینی برای جذب سرمایه‌گذاری و بودجه مورد نیاز برای ساخت آنها نیاز دارند».

مت لوریمر، شریک Watson Farley & Williams در هانوی، موافقت کرد که پروژه های گاز طبیعی مایع در ویتنام از تصویب پروژه تا ساخت و ساز فاصله زیادی دارند.

مشکل اصلی این است که هیچ سابقه ای در ویتنام برای پروژه های گاز طبیعی مایع برای برق و حامیان مالی وجود ندارد و دولت ها تلاش می کنند بر روی یک ساختار عادلانه تقسیم ریسک توافق کنند که بانکی و جذاب برای سرمایه گذاران بین المللی باشد، اما همچنین تضمین می کند که ویتنام در پرداخت بهای منصفانه برای برق آن، "او گفت.

آیا شما این مقاله را دوست دارید؟ برای اشتراک برای دسترسی کامل اینجا را کلیک کنید. فقط 5 دلار در ماه

لوریمر که اغلب به سرمایه گذاران در مورد پروژه های گاز طبیعی مایع در ویتنام مشاوره می دهد، گفت که دولت به مدت 20 تا 25 سال برای خرید برق سریعاً قرارداد امضا نمی کند.

او توضیح داد: "در حالی که ممکن است برای حامیانی که می خواهند به پروژه های خود ادامه دهند ناامید کننده باشد، اما رویکرد محتاطانه دولت با توجه به هزینه و پیچیدگی گاز طبیعی مایع در پروژه های انرژی کاملا قابل درک است."

آیا گاز طبیعی زغال سنگ جدید است؟

در دهه گذشته شاهد ظهور LNG بوده‌ایم که به عنوان جایگزین پاک‌تری برای زغال‌سنگ معرفی می‌شود و در نتیجه برنامه‌های قابل توجهی برای گسترش استفاده از آن در سراسر جهان وجود دارد. با این حال، برخی از گروه های زیست محیطی استدلال می کنند که برای رسیدن به حد گرمایش 1.5 درجه سانتیگراد توافق پاریس، دولت ها و موسسات مالی باید گاز را مانند زغال سنگ رفتار کنند: آن را به سمت توقف سریع هدایت کنند.

مطالعه‌ای که در ماه نوامبر توسط Climate Analytics منتشر شد، بیان می‌کند که LNG «منبع سوخت پرکربن است و با توجه به انتشار گازهای گلخانه‌ای ناشی از تولید، توزیع و تبدیل به گاز، از جمله نشت متان، ممکن است اثر گلخانه‌ای بیشتری نسبت به تولید زغال‌سنگ داشته باشد.» برای تولید برق."

دولت ویتنام در آخرین پیش نویس اصلاح شده طرح جامع هشتم خود، در مورد تنوع منابع انرژی اولیه کشور، به صراحت اعلام کرده است که توسعه منابع انرژی تجدیدپذیر، از جمله باد و خورشید، در اولویت است. با این حال، ویتنام با تعدادی چالش مواجه است که مانع از گذار به انرژی های تجدیدپذیر می شود.

واقعیت این است که منابع انرژی تجدیدپذیر به تنهایی قادر به پاسخگویی به تقاضا نیستند. دولت همچنین باید هزینه ها و چالش های فنی ساخت پروژه های بادی دریایی در مقیاس بزرگ در ویتنام را در نظر بگیرد. Latsimer از Watson Farley & Williams گفت LNG به ویتنام کمک می کند تا کاهش انتشار گازهای گلخانه ای را با تداوم رشد سریع اقتصادی متعادل کند.

وی گفت: در آینده، پیشرفت هایی مانند فناوری های شبکه هوشمند، سیستم های ذخیره سازی بهبود یافته و نیروگاه های کوچک گاز طبیعی مایع با شروع کوتاه، پتانسیل کاهش نیاز به نیروگاه های بزرگ سنتی را دارد. با این حال، نظر من این است که ویتنام هنوز به نیروگاه هایی نیاز دارد که بتوانند بارهای پایه را تحویل دهند و به نظر می رسد LNG به عنوان سوخت انتقالی نقشی ایفا می کند.

سیاست انرژی جدید بانک توسعه آسیایی می گوید که این بانک از استخراج، پردازش، ذخیره و حمل و نقل زغال سنگ یا تولید برق جدید با سوخت زغال سنگ حمایت نخواهد کرد. این بانک همچنین اعلام کرد از هیچ گونه فعالیت اکتشاف یا حفاری گاز طبیعی حمایت نخواهد کرد و در حمایت از پروژه های متوسط ​​و پایین دستی گاز طبیعی گزینشی خواهد بود.

جفریس گفت که سیاست انرژی بانک انکشاف آسیایی به رسمیت می شناسد که گاز طبیعی به عنوان سوخت انتقالی نقشی ایفا می کند که می تواند انعطاف پذیری سیستم انرژی را در شرایط خاص، بر اساس دانش کنونی و به طور گسترده پذیرفته شده حفظ کند. اما او گفت که چنین پروژه هایی "باید از معیارهای غربالگری سخت گیرانه عبور کنند که بودجه بانک انکشاف آسیایی را تامین می کند."

وی افزود: حمایت بانک انکشاف آسیایی از تولید برق مبتنی بر گاز طبیعی به اثبات این موضوع بستگی دارد که این پروژه از بازدهی بالا و بهترین فناوری‌های موجود بین‌المللی استفاده می‌کند، انتشار گازهای گلخانه‌ای را با جابجایی مستقیم دیگر ظرفیت‌های حرارتی مبتنی بر سوخت فسیلی کاهش می‌دهد یا منجر به کاهش ضریب انتشار می‌شود. از شبکه، تخمین زده می شود که برای عمر سرویس آن متوسط ​​باشد.

جفریز گفت که بانک در سال 2025 با در نظر گرفتن پیشرفت های سریع در فناوری انرژی پاک و تحقیقات توسعه کم کربن، سیاست خود را در سال 2025 بازبینی خواهد کرد. جفریس گفت: «این بررسی وضعیت حاکم در آن زمان، از جمله یافته‌های هر تحقیق جدیدی را در صورت گسترده بودن در نظر می‌گیرد.»

گزارش ژوئن مؤسسه اقتصاد انرژی و تحلیل مالی (IEEFA) همچنین سؤالاتی را در مورد اینکه آیا دولت جو بایدن، رئیس جمهور ایالات متحده، حمایت مالی ملموس دولت را که این پروژه ها نیاز دارند، ایجاد خواهد کرد.

در این گزارش آمده است: «دولت جدید هنوز تأیید نکرده است که آیا به حمایت از پروژه‌های جدید سوخت‌های فسیلی بین‌المللی ادامه خواهد داد یا خیر و درها را برای رد حداقل برخی از پروژه‌هایی که هنوز بودجه فدرال را دریافت نکرده‌اند، باز گذاشته است.

یک جزء کلیدی در انتقال

آیا شما این مقاله را دوست دارید؟ برای اشتراک برای دسترسی کامل اینجا را کلیک کنید. فقط 5 دلار در ماه

لازم به ذکر است که ویتنام قصد دارد واردات گاز طبیعی مایع را در سال 2022 آغاز کند. اولین پایانه گاز طبیعی مایع در ویتنام توسط شرکت خصوصی Hai Linh، اگرچه ساخت و ساز در سال گذشته به پایان رسید، هنوز باید تحت آزمایش و راه اندازی قرار گیرد. در همین حال، شرکت دولتی پترو ویتنام گاز انتظار دارد تا پایانه Thi Vai را تا نیمه دوم سال 2022 به بهره برداری برساند.

در اولین توسعه بزرگ پس از COP26، کنفرانسی در 19 نوامبر در ویتنام برگزار شد تا تغییرات احتمالی در پیش نویس طرح توسعه برق کشور مورد بحث قرار گیرد. گزارش شده است که در آخرین نسخه این طرح آمده است که ظرفیت تولید برق از LNG جدید وارداتی تا سال 2030 از 40.95 گیگاوات در پروژه منتشر شده در ماه مارس به 22.4 گیگاوات کاهش می یابد. ظرفیت برنامه ریزی شده برای تولید برق از LNG تازه وارداتی تا سال 2045 نیز از 83.55 گیگاوات در پروژه مارس به 55.75 گیگاوات کاهش می یابد.

دیمون ایوانز، تحلیلگر انرژی آسیایی که در مورد روند بازار گاز طبیعی مایع در منطقه آسیا و اقیانوسیه می نویسد، انتظار دارد حداقل برخی از پروژه های گاز طبیعی مایع راه اندازی شود. او گفت: «پروژه‌های مختلف گاز طبیعی مایع به انرژی در ویتنام پیشنهاد شده است و فکر می‌کنم برخی از آنها موفق خواهند بود. زمانی که خورشید نمی تابد یا باد نمی وزد، ویتنام هنوز به بار عمده نیاز دارد. این باید زغال‌سنگ یا گاز طبیعی باشد تا زمانی که فناوری‌های ذخیره‌سازی انرژی تجدیدپذیر توسعه یابند.

ایوانز گفت ویتنام همچنین باید قبل از تمرکز بر واردات LNG، بر توسعه میادین گاز طبیعی فراساحلی خود تمرکز کند که به گفته او می تواند امنیت انرژی کشور را تضعیف کند. با وجود چالش‌های مختلف، LNG یک جزء کلیدی خواهد بود، زیرا ویتنام به سمت هدف خالص صفر خود حرکت می‌کند.

پروژه‌های انرژی‌های تجدیدپذیر بیشتر، واردات گاز داخلی و LNG بیشتر مورد نیاز است. ایوانز گفت: "من انتظار ندارم پروژه های جدیدی با سوخت زغال سنگ که تامین مالی آنها برای ویتنام به طور فزاینده ای دشوار می شود."