آنچه فقرای شهری در هنگ کنگ می توانند در مورد تأثیر تغییرات آب و هوا بر سلامت عمومی به ما بگویند - این دیپلمات

دور از خط ساحلی، مملو از وسعت عظیمی از کانتینرهای حمل و نقل و جرثقیل های دروازه ای - که شهر را مترادف کرده اند - ده ها هزار خانواده کم درآمد در حال ساختن خانه های خود در کوای چونگ، سرزمین های جدید هنگ کنگ هستند. آنهایی که هنوز در صف خانه‌های عمومی هستند، بیشتر در آپارتمان‌های کثیف، بدون پنجره و با تهویه ضعیف در ساختمان‌های آپارتمانی قدیمی زندگی می‌کنند.

سیو فانگ (نام مستعار استفاده شده بر حسب تقاضا)، مادر سه فرزند در اوایل دهه 40 زندگی اش، با خانواده اش در یکی از این آپارتمان ها در نزدیکی انتهای شمال غربی پارک روستایی کام شان زندگی می کند. او گفت که تنها مزیت آن دسترسی به یک تراس کوچک پشت بام در فضای باز است، جایی که او انواع کمی از میوه ها را پرورش می دهد و به طور معمول با دست شسته و لباس های شسته شده خانواده اش را خشک می کند.

دسته‌ای از پشه‌های «سیاه و بزرگ» اغلب در تراس یافت می‌شوند که می‌توانند «در عرض چند دقیقه» گزش‌های تحریک‌کننده‌ای را روی دست‌ها و پاهای ساکنان بگذارند. به گفته وی، مقصر لوله های زهکشی فرسوده ساختمان است که مالک آن علاقه زیادی به تعمیر آن ندارد. در نتیجه، آب راکد در تراس و اطراف آن جمع می‌شود و مکان‌هایی را برای تولید مثل پشه‌ها ایجاد می‌کند. Aedes albopictus (به طور عامیانه به آن پشه ببر آسیایی می گویند)، ناقل اصلی تب دنگی در هنگ کنگ.

شب‌ها پشه‌ها در اتاق‌های خانواده در هنگام خواب پرسه می‌زنند. او گفت که هیچ یک از بخورها و مومیایی های دفع کننده کار نمی کند. آویزان کردن پشه بند بر روی تخت آنها نیز امکان پذیر نیست. او از استفاده از اسپری دافع در آپارتمان به دلیل ترس از بدتر شدن علائم ADHD پسر 7 ساله‌اش خودداری می‌کند، وضعیتی که به نظر می‌رسد در میان کودکانی که در آپارتمان‌های جداگانه زندگی می‌کنند به دلیل فقدان انگیزه در محیطشان، احتمال بیشتری دارد.

تراس پشت بام مجاور آپارتمان تقسیم شده سیو فونگ در کوای چانگ. عکس کریستال چاو.

آیا شما این مقاله را دوست دارید؟ برای اشتراک برای دسترسی کامل اینجا را کلیک کنید. فقط 5 دلار در ماه

آنها در گرما و فقر رشد می کنند

ارتباط بین شهرنشینی، فقر و خطر بیماری های منتقله از طریق پشه به خوبی ثابت شده است. به عنوان مثال، مطالعه ای در ایالات متحده نشان داد که ساکنان مناطق کم درآمد بالتیمور با سطوح بالای رها شدن خانه های پر بارندگی و فضای سبز بیش از حد در معرض خطر بیماری های منتقل شده توسط پشه های ببر آسیایی (از جمله ویروس زیکا) آسیب پذیرتر هستند. ) از محله های ثروتمندتر.

به این بار فزاینده، راهی است که تغییرات آب و هوایی منجر به انتقال بیماری می شود. فقرای شهری در آسیا بیشترین تأثیرات رو به وخامت تغییرات آب و هوایی را بر سلامت خواهند داشت. یک مطالعه تخمین می‌زند که تا سال 2080، پشه‌های ببر آسیایی به تنهایی می‌توانند بیش از 41 میلیون نفر را در شرق آسیا برای اولین بار در معرض انتقال بیماری قرار دهند.

مانند بسیاری از خانواده‌هایی که در واحدهای مسکونی کوچک تنگ هستند، شیو فانگ می‌تواند بگوید که تابستان‌ها گرم‌تر و طولانی‌تر می‌شوند. مطالعه اخیر آکسفام هنگ کنگ نشان داد که نزدیک به 70 درصد مستاجران مسکونی در حال حاضر تحت تأثیر گرمای شدید قرار دارند. نیمی از آپارتمان ها دمای داخلی بالاتری نسبت به بیرون ثبت کردند. و با گرما و رطوبت پشه ها می آیند.

او گفت: «دوره از آگوست تا سپتامبر معمولاً بدترین دوره است. اگر تهویه مطبوع روشن داشته باشیم، بهتر است.» اما این گزینه ساده ای نیست: روشن کردن منظم کولر گازی به معنای افزایش 15 تا 20 درصدی هزینه برق ماهانه آنها است که بیش از یک چهارم اجاره آنها را تشکیل می دهد. - که حدود 835 دلار قیمت دارد.

اگرچه تب دنگی در هنگ کنگ بومی نیست، شیوع محلی در سال 2018 با مجموع 29 مورد ثبت شده کافی بود تا باعث نگرانی کارشناسان بهداشت عمومی در این شهر شود. «عفونت دنگی در حال افزایش است [including in] دکتر کوین هانگ، استادیار پزشکی اورژانس در دانشگاه چینی هنگ کنگ (CUHK) گفت: مناطق همسایه ما، جایی که این بیماری بومی است.

چه کسی می تواند بگوید که در هنگ کنگ بومی نمی شود؟

اداره غذا و محیط زیست هنگ کنگ (FEHD) در حال حاضر یک برنامه نظارتی در سطح شهر برای نظارت بر گسترش پشه های ببر آسیایی دارد. تله‌های گراویدکا (تله‌های گوسفند سابق) در مکان‌های انتخابی قرار می‌گیرند تا میزان تولیدمثل لاروهایشان را تشخیص دهند. دو شاخص ماهانه به روز می شود تا میزان پراکندگی پشه ها را در سطح منطقه و شهر نشان دهد. در همین حال، اعمال نظارت برای Culex tritaeniorhynchus، که می تواند ویروس آنسفالیت ژاپنی را منتقل کند، به طور جداگانه در مناطق مورد نظر انجام می شود.

پس از شیوع سال 2018، هانگ و گروهی از محققان مطالعه ای را برای ارزیابی آگاهی از پیشگیری آغاز کردند. آنها دریافتند که شاخص تخم مرغ و نیش پشه خانگی که توسط خود گزارش شده ارتباط معنی داری با هم ندارند. آیا خطر ابتلا به دنگی در مناطق خاص می تواند بیشتر از آنچه که این شاخص نشان می دهد باشد؟

[embed]https://www.youtube.com/watch?v=u287dOZ1Gjw[/embed]

آیا شما این مقاله را دوست دارید؟ برای اشتراک برای دسترسی کامل اینجا را کلیک کنید. فقط 5 دلار در ماه

وقتی داده ها سقوط می کنند

اگرچه توصیه های WHO مربوطه رعایت شده است، اما اثربخشی نظارت بر تب دانگ زیر سوال رفته است. پوشش جغرافیایی آن توسط بازرس خود شهر در اوایل سال جاری "پایان ناپذیر" در نظر گرفته شد. اما تلاش های دیگری نیز انجام شد.

در اوایل سال 2019، FEHD به طور خلاصه معرفی فناوری نظارت بر هوش مصنوعی را بررسی کرد که می تواند تصاویر لارو پشه را ردیابی کند. با این حال، همانطور که مینگ وای لی، افسر کنترل آفات FEHD در پاسخی کتبی به The Diplomat توضیح داد، این طرح بعداً به دلیل نگرانی در مورد محدودیت های آن در بهره وری و سود به تعویق افتاد.

فراتر از تنگه‌ها در تایوان، یک رویکرد از پایین به بالا ممکن است برای مدیریت شفاف‌تر داده‌های مشاهده برداری مفید باشد. پس از اینکه همسرش در میان یکی از بدترین اپیدمی های تایوان در سال 2015 به تب دنگی مبتلا شد، فینجون کیانگ، برنامه نویس با شبکه حمایت از داده های باز g0v (تلفظ "gov-zero")، احساس کرد مجبور شد اطلاعات سطح جامعه را در زادگاهش تاینان جستجو کند. و مجدداً آن را به یک نقشه آنلاین اختصاص دهید که برای افرادی که ممکن است چندان تکنولوژیک نباشند قابل دسترسی و بصری باشد.

کیانگ با استفاده از داده های ارائه شده در قالب صفحه گسترده، نقشه دنگ Tainan و نقشه شاخص بردار دنگ را در صفحه GitHub خود ایجاد کرد. به زودی علاقه زیادی رسانه ها به دنبال داشت و افرادی از بدنه کنترل بیماری محلی تماس گرفتند.

او به زوم گفت: «در آن زمان، برخی از واحدهای دولتی محلی هنوز برای گزارش موارد دنگی به نسخه‌های خطی تکیه می‌کردند. این بدان معناست که شخصی بالاتر از زنجیره باید قبل از به‌روزرسانی اطلاعات در پایگاه داده، این اسناد را با فکس یا اسکن دیجیتالی می‌کرد.

امروزه، استراتژی کنترل بیماری تایوان شاید یکی از جامع ترین استراتژی ها در منطقه باشد. اما کیانگ برای گرفتن اعتبار مردد است. او گفت: «شاید من اتفاقاً کاری را انجام دادم که شخص دیگری قبلاً انجام می داد. ابتکاراتی مانند او گاهی اوقات چالش های خاص خود را ارائه می دهند. او توضیح داد: «برای موفقیت یک طرح جمع‌سپاری، داده‌هایی که می‌خواهید از داوطلبان جمع‌آوری کنید باید به اندازه کافی ساده باشند که بتوان آنها را درک کرد و با آنها کار کرد. اما اگر مثلاً به نحوه پخش پول از طریق سیستم‌های فاضلاب باز نگاه می‌کنید، باید یک رابط جمع‌آوری داده کاربرپسند طراحی کنید. در اینجا نیز تخصص بسیار مهم می شود.»

اگرچه بحران آب و هوا و پیامدهای آن برای سلامت عمومی به طور فزاینده ای بر متخصصان تاثیر می گذارد، فقدان داده های قابل اجرا همچنان یک مانع است.

این ممکن است به دلیل ماهیت بین رشته ای این موضوع باشد، که یک "شکاف مفهومی" ایجاد می کند، همانطور که توسط جانیس هو، یک همکار فوق دکترا با تمرکز بر اثرات تغییرات آب و هوا بر سلامت جسمانی مشاهده شده است. هو گفت: «حتی با وجود تمام شتاب برای اقدامات اقلیمی، سلامت به سختی در دستور کار قرار دارد، اما سلامت اولین چیزی است که تجربه می‌کنید. تأثیر آن می‌تواند فوری باشد».

شهرهای آسیایی در حال حاضر خطرات بیماری های منتقله از طریق پشه مربوط به تغییرات آب و هوایی را در نظر می گیرند. منبع: CDP-ICLEI Unified Reporting System 2021. Graphics توسط Jobie Yip.

سیلوهای عبوری

تا به امروز، از 277 شهر در آسیا که به طور عمومی به CDP، یک پلت فرم جهانی افشای محیط زیست گزارش داده اند، تنها 16 شهر افزایش خطرات بیماری های ناشی از پشه های مرتبط با آب و هوا را شناسایی کرده اند. برخی از شهرها با ادغام تلاش‌های پیشگیری از بیماری در برنامه‌های سازگاری با آب و هوا، از جمله چندین شهر در تایوان، و همچنین هند و آسیای جنوب شرقی، جایی که تب دنگی بومی است، پیشرفت بیشتری کرده‌اند. هنگ کنگ در میان آنها نیست.

در تلاش برای کنترل تکثیر پشه ها، یک روش عقیم سازی جدید - شامل رهاسازی پشه های نر آلوده به یک باکتری به نام ولباچیا - به عنوان یک راه حل بالقوه ظاهر می شود. به عنوان مثال، اخیراً توسط سنگاپور به عنوان یک استراتژی ملی برای سرکوب پذیرفته شد Aedes Aegypti (پشه های تب زرد)، یکی دیگر از ناقلین رایج در آسیا.

با این حال، کارشناسان محلی متقاعد نشده اند که عقیم سازی ضروری است. Hsiang-yu Yuan، اپیدمیولوژیست بیماری های عفونی در دانشگاه شهر هنگ کنگ، می گوید: "مزایای آن در مناطق خاصی با شیوع بالای بیماری های کشنده ناشی از پشه احتمالاً قابل توجه است." اما برای "منطقه نیمه گرمسیری مانند هنگ کنگ و تایوان"، تعقیب عقیم سازی می تواند "توازن اکوسیستم های ما" را بر هم بزند.

"فکر نمیکنم [it] یک تفاوت وجود دارد... کنترل بیولوژیکی برای چندین دهه با موفقیت کمی آزمایش شده است. قرن گذشته او گفت که کار برای بهبود استراتژی کنترل و پیشگیری موجود می تواند موثرتر باشد.

آیا شما این مقاله را دوست دارید؟ برای اشتراک برای دسترسی کامل اینجا را کلیک کنید. فقط 5 دلار در ماه

یوان، که رهبری دو مطالعه مرتبط در مدل‌سازی متغیرهای آب و هوا و فراوانی تب دنگی در هنگ‌کنگ را بر عهده دارد، توضیح داد: «ما به سیستمی نیاز داریم که زمان و مکان افزایش خطر را پیش‌بینی کند تا بتوانیم روی مناطق خاص تمرکز کنیم. بخش جنوبی کشور تایوان راه بهتر این است که همکاری بین المللی برای نظارت بر مدل های برداری در هنگ کنگ و کشورهای همسایه ما مانند ویتنام، تایلند، چین و حتی ژاپن داشته باشیم.

برای تسهیل جمع‌آوری و اشتراک‌گذاری بهتر داده‌ها، یوان خواستار یک «سکوی استاندارد شده» است که برای دولت‌های سراسر منطقه باز است، ابتکاری شبیه به سیستم نظارت اروپا که اطلاعات استاندارد و قابل مقایسه در مورد بیماری‌های واگیر را جمع‌آوری می‌کند.

هانگ گفت: «هنگ کنگ دارای یک سیستم واکنش اضطراری با عملکرد خوب است. «آنچه ما باید بر آن بسازیم، رویکردی پیشگیرانه تر و سیستماتیک برای ارزیابی و مقابله با خطرات و آسیب پذیری ها به صورت پشت سر هم است، که تنها به یک بیماری خاص نمی پردازد یا به یک نهاد دولتی نمی رسد.

این داستان با حمایت شبکه روزنامه نگاری زمین اینترنیوز ساخته شده است.