مشارکت اقتصادی جامع منطقه ای (RCEP) به آستانه لازم الاجرا شدن رسیده است و از اول ژانویه 2022 لازم الاجرا می شود. از 7 دسامبر 2021، 11 کشور این توافق را تصویب کرده اند. اینها شامل شش کشور آسه آن، یعنی برونئی، کامبوج، لائوس، سنگاپور، تایلند و ویتنام است. و همچنین پنج کشور غیرعضو آسه آن، یعنی استرالیا، چین، ژاپن، نیوزلند و کره جنوبی. هنگامی که RCEP در 1 ژانویه 2022 اجرا می شود، باید به عنوان محرک اصلی تجارت و سرمایه گذاری عمل کند و بهبود اقتصادی فراگیرتری را در ASEAN در سال 2022 و پس از آن ترویج کند. تاثیر اقتصادی آن را می توان در سه جنبه خلاصه کرد.
اول، RCEP تعرفههای واردات را کاهش میدهد و قوانین مبدأ را در توافقنامههای تجارت آزاد ASEAN + 1 (مانند FTA ASEAN-چین، ASEAN-Japan FTA) یکپارچه میکند. این قانون تا 90 درصد از حقوق گمرکی کالاهای مبادله شده بین امضاکنندگان را طی 20 سال آینده از تاریخ لازمالاجرا شدن آن حذف میکند.فصل 2). در سال 2022، چین - یکی از سه بازار بزرگ صادراتی کشورهای آسه آن - حدود 70 درصد از تعرفه های خود بر محصولات وارداتی توسط آسه آن، در حالی که کشورهای در حال توسعه آسه آن مانند برونئی، سنگاپور، تایلند و ویتنام - که توافقنامه را تصویب کرده اند - حدود 75 درصد از تعرفه های آنها بر محصولات وارداتی از چین. تعرفه های باقی مانده طی 20 سال به تدریج حذف خواهند شد.
به منظور افزایش استفاده از تعرفه های ترجیحی توسط شرکت ها، RCEP قوانین مبدا مختلف را در ASEAN + 1 FTA ادغام کرده و قوانین محتوای منطقه ای را ایجاد کرده است.فصل 3). بسیاری از محصولات برای بهره مندی از تعرفه های ترجیحی، باید حداقل 40 درصد ارزش آنها در شرکای RCEP اضافه شود. این امر به ویژه برای توسعه زنجیرههای ارزش با فناوری بالا مانند الکترونیک و خودرو، که در آن قطعات و قطعات در کشورهای مختلف منطقه تولید میشوند، اهمیت دارد. بنابراین، آزادسازی نسبتاً بالای تعرفهها، همراه با قوانین منشأ هماهنگ در RCEP، نه تنها باید موجب صرفهجویی در هزینهها و افزایش سود برای معاملهگران شود، بلکه مشارکت شرکتهای آسه آن را در زنجیرههای ارزش منطقهای و جهانی تسهیل میکند.
دوم، RCEP نیاز به بهبود هماهنگی اقدامات غیر تعرفه ای (NTMs)، مانند استانداردهای ایمنی مواد غذایی، الزامات بسته بندی و برچسب گذاری، با ترویج شفافیت، اتخاذ استانداردهای بین المللی و به رسمیت شناختن متقابل رویه های ارزیابی انطباق برای شرکای RCEP دارد.فصل 5 و فصل 6). علیرغم پیشرفت در آزادسازی تعرفهها در منطقه آزاد تجاری آسهآن و توافقنامه تجارت آزاد آسهآن، کسبوکارها مدتهاست که از پیچیدگی و هزینه تبعیت از NTM تحمیلشده توسط دولتهای آسهآن و شرکای تجاری آنها شکایت دارند.
هزینههای NTM برای تاجران و تولیدکنندگان شامل جمعآوری اطلاعات در مورد الزامات نظارتی در بازارهای مختلف، تنظیم مشخصات کالاها و خدمات برای برآورده کردن الزامات نظارتی مختلف کشورهای واردکننده، و انطباق با روشهای مختلف ارزیابی انطباق در کشورهای واردکننده است.
مفاد RCEP در مورد شفافیت و پذیرش استانداردهای بینالمللی، تنظیمکنندههای اعضا را ملزم میکند تا بهترین تجربیات بینالمللی را در رویههای قوانین داخلی خود بگنجانند و از مقرراتی که موانع غیرضروری برای تجارت ایجاد میکنند، جلوگیری کنند. علاوه بر این، تشخیص متقابل نتایج ارزیابی انطباق بین دو یا چند شریک RCEP کمک میکند تا اطمینان حاصل شود که معاملهگران در زمانی که مقررات در بازارهای مختلف متفاوت است، با الزامات یا رویههای تکراری مواجه نمیشوند.
در نهایت، انتظار می رود RCEP تجارت الکترونیک فرامرزی را تحریک کرده و مشارکت SME ها را در تجارت بین المللی تسهیل کند. ایجاد یک محیط مساعد برای تجارت الکترونیک مانند حفاظت از کاربران آنلاین و داده های شخصی آنلاین، در عین حال تسهیل انتقال فرامرزی اطلاعات با وسایل الکترونیکی و جلوگیری از استفاده از الزامات ذخیره سازی داده های محلی به عنوان شرط تجارت الکترونیک در شرکای RCEP (فصل 12).
ظهور تجارت الکترونیک فرصتی را برای شرکت های کوچک و متوسط فراهم می کند تا در تجارت الکترونیکی شرکت کنند و در نتیجه بهبود شرکت های کوچک و متوسط را از همه گیری 2022 و پس از آن تقویت می کند. که در سنگاپوربرای مثال، سهم خردهفروشی آنلاین از کل خردهفروشیها در سال گذشته، قبل از همهگیری دو برابر شد و از تنها 5.9 درصد در سال 2019 به 11.7 درصد در سال 2020 رسید. همهگیری مداوم COVID-19، به ویژهانواع بسیار مسری مانند دلتا و اومیکرون، تقویت اهمیت تجارت الکترونیک در تقویت بازیابی تجارت منطقه ای.
با این حال، مزایای دیجیتالی شدن برای SMEها هستند نه به صورت خودکار. آنها از SMEها می خواهند که در معرفی فناوری های دیجیتال و کسب مهارت های جدید سرمایه گذاری کنند تا از نوآوری مبتنی بر داده استفاده کنند. در عین حال، آنها همچنین از دولت های آسه آن می خواهند که محیط عملیاتی داخلی و بین المللی حمایتی را فراهم کنند. در این راستا، راه اندازی RCEP در سال 2022 زمان مناسبی برای تبدیل مفاد تجارت الکترونیک RCEP به برنامه های اقدام ملی ASEAN است. این باید راه را برای انسجام بیشتر در چارچوب قانونی تجارت الکترونیک فرامرزی هموار کند و در عین حال توانایی SMEها را برای انطباق با تجارت الکترونیک در منطقه بهبود بخشد.