قاسم جومارت توکایف، رئیس جمهور قزاقستان، اعتراضات بی‌سابقه قزاقستان اکنون به درخواستی بی‌سابقه منجر شده است. تجدید نظر می کند سازمان پیمان امنیت جمعی (CSTO) برای کمک به مقابله با آنچه که او آن را "تهدید تروریستی" خواند برای اولین بار CSTO موافقت کرد برای اعزام "صلح بان"
در طول شب در آلماتی، بزرگترین شهر قزاقستان، نیروهای دولتی یک عملیات "ضد تروریستی" انجام دادند و آتش سریع در خیابان ها فوران کرد. ده ها گزارش وجود دارد قربانیان (افراد ناشناس و ناشناس که مقامات می گویند «حذف شده اند») و هزاران دستگیری
برخی گزارش ها حاکی از آن است که نورسلطان ورود اتباع خارجی را ممنوع کرده است، اما این درست است وزارت خارجه قزاقستان به چالش کشیده است کی آن حرف را زد خطوط هوایی پروازهای خود را لغو کرده اند در کشور.
توکایف وضعیت فوق العاده را که در آلماتی اعلام شده بود تا 19 ژانویه به کل کشور تمدید کرد.
آ ارتباطات کسوف همچنان پابرجاست و این وضعیت را به بستری مناسب برای سردرگمی طبیعی و اطلاعات غلط حساب شده تبدیل می کند. راستی آزمایی گزارش ها از آنچه در کشور اتفاق می افتد دشوار است و اظهارات رسمی دولت نیز باید به طور انتقادی ارزیابی شود.
نیروهای CSTO در روز پنجشنبه بر اساس گزارش ها ورود به آلماتی آغاز شد. مقداری گزارش ها وی خاطرنشان کرد که روسیه 3000 سرباز و بلاروس 500 سرباز اعزام خواهند کرد. تاجیکستان 200 تعهد کرده استو ارمنستان 70 ارسال خواهد کرد.
اعضای CSTO شامل ارمنستان، بلاروس، قزاقستان، قرقیزستان، روسیه و تاجیکستان هستند. ازبکستان از سال 1994 تا 1999 و مجدداً از سال 2006 تا 2012 عضو این کشور بود.
در 6 ژانویه در قرقیزستان، معترضان در مقابل کاخ سفید تجمع کردند برای مخالفت با بیشکک برای اعزام نیرو به قزاقستان. که در بیانیه با دقت بیان شدهکابینه قرقیزستان گفته است که بیشکک درخواست تجدیدنظر رسمی دریافت کرده است و این موضوع را در مورد اعزام "تعداد محدود" به قزاقستان با پارلمان قرقیزستان مطرح خواهد کرد. با توجه به کوچک شدن پارلمان قرقیزستان و تغییر ساختار قانون اساسی کشور در سال 2021، مشخص نیست که آیا این مشورت از نظر فنی ضروری است یا خیر، اما اینکه آیا ضروری است یا نه، موقعیت منحصر به فرد قرقیزستان را نشان می دهد. به هر حال، قرقیزستان در 30 سال سه انقلاب داشته است و دولت فعلی آن پس از اعتراضات عمومی در اکتبر 2020 به قدرت رسید.
سازمان پیمان امنیت جمعی که در حال حاضر به ریاست نیکول پاشینیان نخست وزیر ارمنستان اداره می شود، نیروهای خود را بر اساس ماده 4 این سازمان اعزام می کند که در آن آمده است: «در صورت تجاوز (حمله مسلحانه تهدید کننده امنیت، ثبات، تمامیت ارضی و حاکمیت) علیه هر کشور عضو، همه سایر کشورهای عضو، بنا به درخواست آن کشور عضو، فوراً کمک های لازم از جمله کمک نظامی را به آن کشور ارائه خواهند کرد.»
اعمال ماده 4 از چند جهت استثنایی است. اولاً، این اولین بار است که سازمان پیمان امنیت جمعی از زمان تأسیس خود در سال 1994 نیرو مستقر می کند. جاشوا کوچرا به Eurasianet توضیح دادCSTO حداقل دو بار درخواست های مشابه برای کمک را رد کرده است: قرقیزستان در سال 2010 و ارمنستان در سال 2021.
دوم، هدف آشکار تعهدات امنیت جمعی محافظت از اعضا در برابر حمله خارجی است. در پرونده قرقیزستان در سال 2010، امتناع CSTO از شرکت بر این استدلال بود که اعتراضات همان سال، که با موفقیت دولت کورمانبک باقی اف را سرنگون کرد، یک موضوع داخلی بود. در مورد ارمنستان، جنگ کوتاه با آذربایجان به عنوان یک حادثه مرزی توصیف شد.
اما مقامات قزاقستان فعالانه از روایت استاندارد استفاده کرده اند، که اعتراضات و ناآرامی ها را ناشی از تأثیرات خارجی نشان می دهد. مقامات روسیه و رسانه ها همین آهنگ را زمزمه می کنند. این امر به طرز ماهرانه ای راه را برای تعامل CSTO هموار می کند.
توکایف "باندهای تروریستی" آموزش دیده در خارج از کشور را مسئول خشونت در آلماتی دانست، اگرچه او هیچ مدرکی برای حمایت از این ادعا ارائه نکرد. برای کسانی که با منطقه آشنا هستند، این یک تاکتیک شناخته شده است که در آن دولت های مستبد هر مخالفی را تروریست معرفی می کنند و در نتیجه خشونت دولتی را در ازای آن توجیه می کنند. برای کسانی که اطلاعات کمتری از منطقه دارند، این یک توضیح ساده و قابل هضم است. با توضیحات ساده برای مشکلات پیچیده مراقب باشید.