نگاه کن مادر، می‌توانید واقعا یک کسب‌وکار با صفحه اصلی ساخت
صفحهبندی این اجازه را به یک پردازه میدهد که بتواند فضای موجود برای آدرس مجازی و منطقی را به شکلی آدرس دهی و استفاده کند که وابسته به محدودیت آدرس فیزیکی که همان حافظه اصلیست نباشد. پرهزینهترین روش، استفاده از یک لیست پیوندی است که تمام صفحات موجود در حافظه را در بر میگیرد. هرگاه که نیاز به جایگزینی یک صفحه است، سیستمعامل صفحهای که کمترین شمارنده را دارد را انتخاب میکند. سپس سیستمعامل یک صفحه تصادفی را از آخرین گروه برای حذف شدن انتخاب میکند. در این الگوریتم یک صفحه به شکل تصادفی انتخاب شده و صفحه جدید جایگزین آن میشود. در این الگوریتم وقتی که یک نقص صفحه اتفاق میافتد، صفحهای از حافظه خارج میشود که نسبت به دیگر صفحات، مدت طولانیتری بلااستفاده بوده است. وقتی که یک صفحه مورد دسترسی قرار میگیرد (از آن استفاده میشود)، بیت دستیابی آن صفحه ۱ میشود. هر وقت که صفحه مورد دستیابی قرار گرفت (از آن استفاده شد)، این بیت توسط سختافزار ۱ میشود.
یک روش پیادهسازی دیگر که احتیاج به پشتیبانی سختافزار دارد به صورت زیر است: سختافزار یک شمارنده ۶۴ بیتی دارد که با اجرای هر دستورالعمل یک واحد به این شمارنده افزوده میشود. این بنا در تاریخ ۱۵ دی ۱۳۱۰ با شمارهٔ ثبت ۱۰۵ بهعنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیدهاست. این پروسه آن قدر تکرار میشود تا یک صفحه برای جایگزینی پیدا شود. به طور مشابه، وقتی که اطلاعات صفحهای تغییر میکند، «بیت تغییر» مربوط به آن صفحه هم ۱ میشود تا نشان دهد اطلاعات صفحه دستکاری شده است. این حالت وقتی پیش میآید که در گروه ۳، وقفه ساعت بیت دستیابی یک صفحه را صفر کرده باشد. بدین ترتیب صفحه مورد نظر شانس دوبارهای برای باقی ماندن در حافظه کسب کرده است. اما اگر بیت دستیابی ۱ بود، سیستمعامل آن بیت را صفر کرده و صفحه را به انتهای صف منتقل میکند. اما به جای آنکه صفحه مورد نظر بی درنگ حذف شود، سیستمعامل ابتدا به «بیت دستیابی» آن صفحه نگاه میکند، اگر بیت دستیابی صفر بود، صفحه حذف میشود. This post has been generated with the help of GSA Conte nt Generator DEMO.
اگر بیت دستیابی صفر بود، صفحه حذف میشود و صفحه جدید در جایی که عقربه به آنجا اشاره میکند قرار میگیرد. مانند الگوریتم FIFO، صفحهای که در جلوی صف قرار داشته باشد حذف میشود. میتوان این صف را مانند یک صف حلقوی فرض کرد که ابتدای صف به انتهای آن متصل است. اگر بیت دستیابی تمام صفحات ۱ بود، آنگاه الگوریتم شانس دوم هم به مانند الگوریتم FIFO عمل میکند. آنگاه صفحه کلید با استفاده از دوربین یا حسگر فروسرخ مشخص میکند که انگشت کاربر در کجا حرکت میکند و تا هنگامی شمارش کلیدهای فشرده شده ادامه پیدا میکند که انگشت کاربر عکس تصویرسازی شده را لمس کند. اگر یک نقص صفحه رخ دهد و قاب خالی هم در حافظه وجود نداشته باشد، آنگاه بیت دستیابی در صفحهای که عقربه به آن اشاره میکند بررسی میشود. در حالی که به صورت تئوری الگوریتم LRU میتواند تقریباً به اندازه الگوریتم بهینه کارایی داشته باشد، پیادهسازی آن در عمل مشکل است.
کاربران ممکن است کورنگی داشته باشند، شاید دوست نداشته باشند از ماوس استفاده کنند و مشکل نرون حرکتی داشته باشند، ممکن است کر باشند و نیاز داشته باشند تا صدا برای آنها زیرنویس شود، ممکن است کور باشند و به یک نوشته بریل نیاز داشته باشند یا به یک ذره بین برای بزرگنمایی صفحه نیاز داشته باشند. صداها که بهطور متداول mp3 و ogg یا با سایر فرمتها هستند. منطق این روش آن است که صفحهای که زودتر از همه به حافظه آورده شده، احتمالاً برنامه کار خود را با آن به اتمام رسانده و در آینده دیگر به آن احتیاج نیست. به این معنی که صفحه استفاده شده است. تعدادی روش پیادهسازی برای این الگوریتم وجود دارد که سعی میکنند هزینه پیادهسازی را کاهش دهند، بدون اینکه افت قابل توجهی در کارایی الگوریتم ایجاد شود. کاهش توسط نظر عملی که کلیدهای باید به اندازه کافی بزرگ باشد تا به راحتی توسط انگشتان فشرده شود محدود باشد. وقفه ساعت بیت تغییر را صفر نمیکند زیرا این بیت نشاندهنده این مسئله است که آیا صفحه مورد نظر باید بر روی دیسک نوشته شود یا خیر. در صفحه کلیدهای نرمافزاری با حرکت دادن موشواره و کلیک کردن بر روی حروف، حرف مورد نظر چاپ میشود.
اگر شما این مقاله آموزنده را دوست داشتید و می خواهید اطلاعات بیشتری در مورد اينتكس لطفا از سایت ما دیدن کنید.