کدام کشورهای آسیا و اقیانوسیه به اجلاس سران دموکراسی آمریکا دعوت شدند (و نشدند)؟ "دیپلمات."

این دعوت نامه ها برای یک نشست دموکراسی مجازی است که توسط ایالات متحده سازماندهی شده است، که تعهد رئیس جمهور جو بایدن برای گرد هم آوردن رهبران از سراسر جهان برای رسیدگی به تهدیدات دموکراسی ها را برآورده می کند. به گفته وزارت امور خارجه ایالات متحده، "اجلاس بر چالش ها و فرصت های پیش روی دموکراسی ها تمرکز خواهد کرد و بستری را برای رهبران فراهم می کند تا تعهدات فردی و جمعی، اصلاحات و ابتکارات برای حمایت از دموکراسی و حقوق بشر را از ما و خارج از کشور اعلام کنند."

فهرست شرکت کنندگان برای نشست آتی دموکراسی که برای 9 تا 10 دسامبر برنامه ریزی شده است، همیشه از نظر سیاسی یک موضوع دشوار خواهد بود. نامزدهای آشکاری برای حضور در منطقه آسیا-اقیانوسیه وجود دارد: برای مثال، سایر دموکراسی‌های لیبرال و متحدان ایالات متحده، استرالیا، ژاپن و کره جنوبی. افراد آشکاری وجود دارند که دعوت نشده‌اند، به ویژه چین، که ایالات متحده آن را در گسترش استبداد جهانی نقش دارد، اما همچنین کشورهای تک حزبی مانند لائوس و ویتنام. با این حال، طیف وسیعی از کشورها در میان آنها وجود دارد که در مورد شمول یا حذف آنها قابل بحث است.

اولین مورد مسئله تایوان است. یک دموکراسی پر جنب و جوش که با کمپین های اطلاعات نادرست و مداخله سیاسی از سوی پکن مواجه است، تایپه مکمل طبیعی هر نشستی است که به چالش های پیش روی دموکراسی ها می پردازد. با این حال، وضعیت آن موضوع را تا حدودی باز گذاشته است، زیرا ایالات متحده به طور رسمی تایوان را به رسمیت نمی شناسد. تایوان واقعاً وارد فهرست مهمانان شده است، تصمیمی که احتمالاً با افزایش حمایت ایالات متحده از جزیره در بحبوحه کارزار تشدید فشار چین همراه شده است. با این حال، برای جلوگیری از واکنش جدی، تایوان توسط رئیس جمهور تسای یینگ ون، بلکه توسط آدری تانگ، وزیر فناوری دیجیتال و شیائو بیخیم، نماینده ارشد تایوان در ایالات متحده، نمایندگی خواهد شد.

بر اساس گزارش آزادی جهانی 2021 خانه آزادی که وضعیت حقوق سیاسی و آزادی های مدنی را در کشورهای سراسر جهان ارزیابی می کند، تمایز آشکاری بین دعوت شدگان به اجلاس سران دموکراسی و کسانی که دعوت نشده اند وجود دارد. از کشورهای دعوت شده برای شرکت، میانگین امتیاز آزادی در جهان 78.5 است، در حالی که برای کشورهای غیردعوت شده تنها 32.8 است. اما این میانگین طیف گسترده‌ای از نتایج را در هر دو گروه پنهان می‌کند - در میان رتبه‌بندی‌های دعوت‌شده از 100 کامل (فنلاند، نروژ و سوئد) تا 20 تاریک (جمهوری دموکراتیک کنگو) متغیر است. این در حالی است که کشورهایی مانند آندورا (93)، تونس (71) و بولیوی (66) حذف شدند.

در نقشه زیر کشورهای دعوت شده با رنگ سبز و کشورهایی که دعوت نشده اند با رنگ قرمز مشخص شده اند. در هر کشور ورق بزنید تا نتیجه آن برای آزادی در جهان را ببینید.

آیا شما این مقاله را دوست دارید؟ برای اشتراک برای دسترسی کامل اینجا را کلیک کنید. فقط 5 دلار در ماه

شگفتی های قابل توجهی به خصوص در منطقه آسیا و اقیانوسیه وجود داشت. اول، موارد مورد مناقشه: پاکستان کمترین نتیجه را برای آزادی در جهان نسبت به کشورهای دعوت شده در منطقه آسیا و اقیانوسیه داشته است و پس از آن مالدیو با 40. می توان گفت که گنجاندن پاکستان اجباری بود، زیرا هند - بزرگترین رقیب پاکستان - در لیست بود. دهلی نو مبارزات خاص خود را با دموکراسی دارد و امسال برای اولین بار در میان سرکوب مخالفان و ظهور ناسیونالیسم هندو به عنوان «تا حدی آزاد» مشخص شد. با این حال، هند همچنین به یکپارچگی دموکراتیک خود افتخار می کند - و همچنین شریک اصلی ایالات متحده در استراتژی هند و اقیانوس آرام است. گنجاندن هند احتمالاً یک ضرورت دیپلماتیک بود و پاکستان نیز احتمالاً برای جلوگیری از بیگانه‌کردن بیشتر روابط تیره‌آمیز با واشنگتن درگیر بود.

در همین حال، مالدیو یک دموکراسی در حال مبارزه است، اما می تواند پس از اختلال در انتخابات 2018 بهبود یابد. پیشرفت قطعاً متفاوت است - همانطور که خانه آزادی بیان می کند، "بسیاری از آزادی های اساسی محدود هستند و تلاش های دولت برای اصلاح قوه قضاییه ادامه دارد. لفاظی های طرفدار دموکراسی دولت جدید احتمالاً مورد تأیید قرار گرفته است. (احساس طرفداری از هند و سوء ظن او به چین احتمالاً صدمه ای نداشت.)

در مورد کشورهای آسیا و اقیانوسیه که دعوت نشدند چطور؟

بوتان شاید شگفت انگیزترین محرومیت باشد. سلطنت مشروطه انتخابات منظمی را برگزار می کند و همچنان محدودیت هایی بر آزادی بیان و رسانه ها اعمال می کند. به طور کلی، این کشور در شاخص آزادی جهانی برای سال 2021 امتیاز 58 را کسب کرد. بر اساس این گزارش، "بوتان یک پادشاهی مشروطه است که در دهه گذشته گام های مهمی در جهت تحکیم دموکراتیک و پایبندی به حاکمیت قانون برداشته است." از آنجایی که یکی از معدود کشورهای منطقه است که واقعاً در زمینه آزادی سیاسی و آزادی های مدنی پیشرفت می کند، غافل شدن از آن عجیب است.

دو امتیاز نسبتاً بالا دیگر که از لیست خارج شده اند، سریلانکا (56) و هنگ کنگ (52) هستند. هر دو از 9 دعوت کننده فراتر رفتند - از جمله مالزی، مالدیو و پاکستان در منطقه آسیا-اقیانوسیه - اما هر دو نیز در میانه عقب نشینی شدید دموکراتیک هستند. قانون اساسی سریلانکا پس از بازگشت حاکمان باسابقه راجاپاکسا برای حذف کنترل ها و توازن ها اصلاح شده است، در حالی که هنگ کنگ طی سال گذشته مخالفان سیاسی خود را از بین برده و آزادی بیان را به شدت تحت قانون امنیت ملی پکن محدود کرده است. (جسی لاو و شارون یام اکنون در مجله The Diplomat نگاهی دقیق به اینکه فصل مبارزات انتخاباتی در هنگ کنگ چگونه است.)

جای تعجب نیست، قابل توجه است که تنها چهار کشور از 11 کشور در جنوب شرقی آسیا دعوتنامه دریافت کردند: اندونزی، مالزی، فیلیپین و تیمور شرقی، رکورددار قدیمی منطقه از نظر دموکراسی و آزادی. کشورهای تک حزبی مانند کامبوج، لائوس و ویتنام هرگز فرصتی برای موفقیت نداشته اند، و تایلند نیز چنین شانسی نداشته است، اگرچه حکومت نظامی آن اکنون در حال برگزاری انتخابات است. کودتای نظامی خود میانمار در فوریه این کار را بدون شروع انجام داد. برونئی یک سلطنت مطلقه است.

تنها سنگاپور باقی می‌ماند که حداقل به اندازه پاکستان استدلال‌های قوی برای ورود دارد. اگرچه این کشور زمانی تنها توسط حزب اقدام مردم اداره می شد، اما در واقع انتخابات منظمی را با مشارکت مخالفان برگزار کرد (و در نظرسنجی های سال 2020 به دستاوردهای قابل توجهی دست یافت). خانه آزادی به سنگاپور امتیاز 48 داد و به محدودیت‌های ساختاری احزاب مخالف سیاسی و محدودیت‌های آزادی بیان اشاره کرد. با این حال، ایالت-شهر همچنین شریک دیرینه ایالات متحده در منطقه ای است که در حال حاضر نمایندگی محدودی دارد.

این واقعیت که تعداد کمی از کشورهای آسیای جنوب شرقی در اجلاس سران دموکراسی شرکت می‌کنند، نشان می‌دهد که اکثر دولت‌های منطقه عملاً ارزش‌های دموکراتیک ایالات متحده را به اشتراک نمی‌گذارند. به همین ترتیب، هیچ یک از پنج جمهوری آسیای مرکزی مستحق دعوت نبودند. با توجه به ارزیابی کشورهای آزادی جهان - از بالا به پایین، قرقیزستان (28)، قزاقستان (23)، ازبکستان (11)، تاجیکستان (8) و ترکمنستان (2) - تعجب آور نیست.

همانطور که شیهوکو گوتو در مقاله خود برای آخرین شماره مجله دیپلمات اشاره کرد، تمرکز دولت بایدن بر دموکراسی می تواند با استراتژی بزرگتر هند و اقیانوس آرام ایالات متحده تضاد داشته باشد یا حداقل آن را پیچیده کند.