مشکل CAATSA - The Diplomat

با توجه به اینکه قرار است سامانه موشکی زمین به هوای برد بلند اس-400 روسیه تا پایان سال جاری وارد هند شود، گمانه زنی ها در مورد اینکه آیا هند به عنوان بخشی از مقابله با دشمنان ایالات متحده توسط ایالات متحده تحریم می شود یا خیر، وجود دارد. از طریق قانون تحریم ها (CAATSA). بر اساس این قانون، دولت آمریکا حق دارد با خرید تجهیزات نظامی، کشورهای درگیر در «معاملات مهم» با کره شمالی، ایران یا روسیه را تحریم کند. دولت هند هنوز به طور علنی اظهار نظر نکرده است، زیرا دهلی نو فقط تحریم‌های سازمان ملل را به رسمیت می‌شناسد، نه تحریم‌هایی علیه کشورهای خاصی مانند CAATSA. با این حال، دهلی نو واجد شرایط معافیت است، شرطی که در CAATSA گنجانده شده است.

تا کنون، تنها کالایی که واجد شرایط "معامله مهم" است، خرید S-400 SAM است که تاکنون توسط چین، ترکیه و هند خریداری شده است که چین و ترکیه تحت تحریم CAATSA قرار دارند. برای درک پویایی پشت CAATSA و ارزیابی شانس شکست دهلی نو، روابط دوجانبه بین ایالات متحده و هر یک از این کشورها و تأثیر تحریم های CAATSA بر چین و ترکیه را بیشتر بررسی خواهیم کرد.

چین

چین یک ابرقدرت جاه طلب است. در پیگیری های توسعه طلبانه خود، قوانین بین المللی دریایی را در تلاش برای تصاحب جزایر مورد مناقشه در دریای چین جنوبی نادیده گرفته و تایوان را با تمرینات نظامی تحریک آمیز تهدید کرده و مرزهای زمینی با هند و بوتان را به چالش می کشد. این کشور حقوق بشر را در بسیاری از جبهه ها نقض کرده است، از سرکوب فعالان دموکراسی خواه در هنگ کنگ گرفته تا سرکوب تبتی ها و جمعیت قومی اویغور در منطقه سین کیانگ در غرب چین. پکن حقوق مالکیت معنوی و فناوری دزدیده شده را در طول دهه ها نقض کرده است تا ظرفیت خود را برای تولید محصولات ارزان قیمتی که در سطح جهانی به فروش می رساند تقویت کند. هم دیدگاه های پکن و هم رفتار خصمانه آن با ارزش های اعلام شده واشنگتن در تضاد است.

چین S-400 را برای تقویت آرزوهای خود برای یک ابرقدرت خریداری کرد و در سال 2018 مورد تحریم CAATSA قرار گرفت. تحریم هایی که قرار بود چین را از خرید نظامی از روسیه منصرف کند، بیهوده بود. این امر از خرید اخیر هلیکوپترهای Mi 171SH توسط این کشور از روسیه و همکاری های فناورانه در حال انجام در دفاع بین دو کشور مشهود است.

آیا شما این مقاله را دوست دارید؟ برای اشتراک برای دسترسی کامل اینجا را کلیک کنید. فقط 5 دلار در ماه

بوقلمون

ترکیه یکی از اعضای ناتو است و با کمک ایالات متحده، صنعت هوافضای پایداری را در نیم قرن گذشته ایجاد کرده است. ترکیه بیش از 270 جنگنده F-16 دارد و خط تولیدی دارد که می تواند هواپیما تولید و ارتقا دهد. به لطف صنعت هوافضای قوی خود، ترکیه در حال ساخت جنگنده نسل پنجم خود به نام TFX است تا اولین پرواز خود را در سال 2025 انجام دهد. رجب طیب اردوغان، رئیس جمهور ترکیه یک دلیل منحصر به فرد برای خرید S-400 داشت: محافظت در برابر نیروی هوایی خودت

ترکیه اولین محموله اس-400 خود را در سال 2018 دریافت کرد و ایالات متحده بلافاصله فروش جنگنده های F-35 به ترکیه را لغو کرد. پس از یک تاخیر قابل توجه، ترامپ در دسامبر 2020 تحریم های CAATSA را علیه ترکیه اعمال کرد که نشان دهنده میزانی از صلاحدید در اعمال تحریم های CAATSA توسط دولت است. با وجود CAATSA، ترکیه در حال بررسی خرید سامانه های اس-400 اضافی از روسیه است. اوایل سال جاری، خلوصی آکار، وزیر دفاع ترکیه تهدید کرد که کشورش به 200 جنگنده نیاز دارد و اگر نتواند آنها را از آمریکا بگیرد، آنها را از روسیه دریافت خواهد کرد. در نتیجه، واشنگتن اکنون در حال مذاکره با آنکارا برای فروش جنگنده های اف-16 اضافی به ترکیه است.

هندوستان

هند برای مخالفت با سامانه اس-400 خریداری شده توسط چین، نیاز به SAM های دوربرد را احساس کرد و در نهایت خرید S-400 SAM خود را متوقف کرد. هند از سال 2015، مدت ها قبل از اجرایی شدن CAATSA در سال 2017، با روسیه برای خرید مذاکره کرده است. علاوه بر این، هند بیش از نیم قرن است که از اتحاد جماهیر شوروی سابق تسلیحاتی به دست آورده است. حتی امروزه، بیش از نیمی از ارتش، نیروی هوایی و موجودی نیروی دریایی هند روسی است، بنابراین نیروهای هندی برای قطعات یدکی و بهبود به مسکو متکی هستند. دهلی نو از سال 1988 مکرراً یک زیردریایی هسته ای از مسکو اجاره کرده است و روسیه به هند در توسعه برنامه زیردریایی هسته ای کمک کرده است. سلاح تهاجمی اصلی برای همه کشتی‌های جدید نیروی دریایی هند، موشک مافوق صوت برهموس است که سرمایه‌گذاری مشترک با روسیه است. مذاکرات برای ساخت هلیکوپترها، سلاح های سبک و کشتی های روسی در هند در جریان است. با این حال، پس از پایان جنگ سرد و افزایش روابط نزدیک با ایالات متحده، هند به غرب نگاه می کند و برای خرید جنگنده های عرشه، زیردریایی، جنگنده، تانک و غیره ابراز علاقه کرده است. از کشورهایی غیر از روسیه

در مقایسه با روابط دفاعی دیرینه هند با روسیه، روابط دفاعی هند و آمریکا نسبتاً نوپا است. اگرچه مشارکت استراتژیک گسترده ای از جمله رزمایش ها، توافق نامه ها، شناسایی هند به عنوان یک شریک اصلی دفاعی و غیره وجود داشته است، اما روابط سخت افزاری نظامی هنوز فراتر از تجارت نیست. تمایل هند برای راه اندازی سرمایه گذاری های مشترک و انتقال فناوری (ToT) از شرکت های آمریکایی تاکنون به ثمر نشسته است. با این حال، فرصت‌های امیدوارکننده‌ای وجود دارد، مانند طرح دفاع برای تجارت و فناوری، که در حال توسعه و تولید مشترک فناوری‌های آینده است، و ToT از زمان امضای موافقت‌نامه امنیت صنعتی، که تفاوت‌های ظریف آن در حال نهایی شدن است.

نه واشنگتن و نه دهلی نو روابط دفاعی دوجانبه باثباتی را تصور نکرده‌اند و مشارکت فعلی با حمایت دوجانبه از هر دو طرف تقویت می‌شود. ایالات متحده اهمیت هند را به عنوان یک شریک استراتژیک کلیدی و یک نیروی نظامی بالقوه که می تواند به تضمین ثبات و صلح در منطقه هند و اقیانوس آرام کمک کند، می شناسد. هر دو کشور ایده دموکراسی و نظم مبتنی بر قاعده مورد نیاز برای تقویت امنیت و رفاه در منطقه هند و اقیانوس آرام را به اشتراک می گذارند و از آن حمایت می کنند و هر دو کشور از اجبار نمی ترسند. در این مرحله، تحریم هند تحت CAATSA از این نظر فاجعه بار خواهد بود.

در اوایل سال 2017، جیم ماتیس وزیر دفاع و رکس تیلرسون وزیر امور خارجه پیش‌بینی کردند که اعمال تحریم‌های CAATSA به هدف جلوگیری از فروش تسلیحات روسیه دست نخواهد یافت. این موضوع هم در چین و هم در ترکیه ثابت شده است. اگر ایالات متحده CAATSA را به هند تحمیل کند، همین اتفاق خواهد افتاد. بنابراین مهم است که ایالات متحده در مورد اثربخشی CAATSA تجدید نظر کند، قبل از اینکه آسیب بیشتری به روابط هند و ایالات متحده وارد کند و به نفع روسیه باشد، نه تنها در فروش تسلیحات، بلکه در روابط دوجانبه.