فاجعه زیست محیطی در حال پیشروی در دریای چین جنوبی - The Diplomat

بیشتر تمرکز بر دریای چین جنوبی در دهه گذشته بر مناقشات ارضی ملی گرایانه بین چین و چهار رقیب آسیای جنوب شرقی و مبارزه ژئوپلیتیکی بین چین و ایالات متحده برای آزادی دریانوردی در آب های مورد مناقشه متمرکز شده است. آنچه در زیر سطح دریا اتفاق می افتد - صید بی رویه، تخریب صخره های مرجانی، تغییرات آب و هوا، آلودگی پلاستیکی، اسیدی شدن اقیانوس ها - به همان اندازه تهدید کننده است و می تواند تأثیر طولانی مدتی بر بقای دریا با بسترهای ماهیگیری غنی، گاز بالقوه داشته باشد. و ذخایر نفت و خطوط دریایی شلوغ.

سال ها صید بی رویه توسط همه همسایگان دریاها امنیت غذایی جمعیت های ثروتمندی را که به دنبال منابع جایگزین پروتئین هستند، تهدید می کند و معیشت هزاران ماهیگیر را به خطر می اندازد. شبکه دریایی پیچیده صخره‌های مرجانی، جایی که ماهی‌ها در آن پناه می‌گیرند و غذا پیدا می‌کنند و ملوانان در برابر طوفان‌ها محافظت می‌کنند، در سال‌های اخیر متحمل ویرانی شدید شده است. تغییرات آب و هوا و گرم شدن دمای اقیانوس ها باعث شده تا برخی از گونه های ماهی در دریای چین جنوبی به سمت شمال حرکت کنند.

جیمز بورتون روزنامه نگار در کتاب جدید خود با عنوان کشتی های دریای جنوبی چین: در حال حرکت در سرزمین مشترک می نویسد: «در این آزمایشگاه دریایی طبیعی منحصر به فرد و درب جاه طلبی های اعماق دریا است که صحنه جرم در محیط حل نشده باقی می ماند. او امیدوار است که این کتاب "آگاهی را در مورد حفاظت از تنوع زیستی دریایی و پایداری شیلات افزایش دهد، که دیگر نمی توان از آن غافل شد."

"ارسال" کتاب ترکیبی از روزنامه نگاری است که گزارش و مصاحبه با ماهیگیران در مورد تجربیات آنها، به ویژه در سواحل ویتنام، و در مورد جمع آوری داده ها و نقل قول از قایق ها از کنفرانس های دریای چین جنوبی است که بورتون در سال های اخیر در آن شرکت داشته است. بخش اول کتاب مجموعه‌ای از تصاویر جذاب را به ماهیگیران ارائه می‌کند که تجربیات آنها در دریا، کاهش صید آنها در طول سال‌ها و آزار و اذیت آنها توسط آژانس‌های مجری قانون دریایی چین را توصیف می‌کند. بورتون در داستانی تجربه دلخراش کاپیتان ماهیگیری ویتنامی Tran Hong Tho و خدمه اش را توصیف می کند که در آوریل 2020، در روزهای اولیه همه گیری کووید-19، از ضربه زدن و غرق شدن کشتی ترال چوبی خود توسط یک کشتی گارد ساحلی چین جان سالم به در بردند. .

فصل دوم کتاب بورتون سیاست زیست‌محیطی را تشریح می‌کند که در آن ماهی‌گیران چینی بستر دریا را برای ماهی‌ها در هزاران تراول با بدنه فولادی می‌تراشند، به صخره‌های مرجانی آسیب می‌زنند و به قایق‌های ماهیگیری از فیلیپین و ویتنام ضربه می‌زنند (و گاهی غرق می‌کنند). صید غیرقانونی، گزارش نشده و غیرقانونی از هر طرف تهدیدی برای حدود 115000 گونه ماهی در دریا است. بورتون تخمین می زند که صید در دو دهه گذشته 70 درصد کاهش یافته است.

آیا شما این مقاله را دوست دارید؟ برای اشتراک برای دسترسی کامل اینجا را کلیک کنید. فقط 5 دلار در ماه

نویسنده با فراخوانی برای دیپلماسی علمی پایان می‌دهد که در آن دانشمندان، دیپلمات‌ها، ماهیگیران، کارشناسان و شهروندان عادی کشورهای اطراف دریای چین جنوبی، از جمله چین، برای ایجاد اعتماد و اطمینان در اجرای یک سیاست حفاظتی جمعی که از شکننده‌ها محافظت می‌کند، تلاش می‌کنند. اکوسیستم دریا

بر اساس مطالعه نوامبر 2021 توسط محققان دانشگاه بریتیش کلمبیا و بنیاد سرمایه ADM، اگر در دهه آینده گامی برای کاهش صید بی رویه و کاهش اثرات تغییرات آب و هوایی برداشته نشود، ذخایر ماهی در دریای چین جنوبی با خطر فروپاشی مواجه است. . محققان اثرات صید بی رویه و تغییرات آب و هوایی را در دریای چین جنوبی و شرق چین تا سال 2100 مدل کرده اند. نویسندگان در گزارشی گفتند که در حال حاضر، ارزش سالانه این دو دریا مجموعاً 100 میلیارد دلار است که غذا و معیشت میلیون ها نفر را تامین می کند. شیرجه یا شنا: آینده شیلات در دریاهای شرق و جنوب چین.

در برخی از سناریوهای تغییرات آب و هوایی، دانشمندان، کوسه‌ها و انواع غذاهای دریایی محبوب، مانند هامور، می‌توانند شاهد کاهش تعداد آنها به بخشی از جمعیت امروزی خود باشند یا مجبور به ناپدید شدن شوند. در دریای چین جنوبی، برخی از گونه های محبوب می توانند شاهد کاهش 90 درصدی وزن خالص (زیست توده) باشند و ماهیگیران می توانند تا سال 2100 شاهد کاهش 11.5 میلیارد دلاری درآمد سالانه خود باشند. حتی در بهترین حالت، که انتشار گازهای گلخانه ای کاهش یافته و ماهیگیری کاهش یافته است. این مطالعه نتیجه می گیرد که اگر به نصف کاهش یابد، ماهیگیران همچنان کاهش 22 درصدی در وزن خالص صید خود را تجربه خواهند کرد.

محققان هشدار می‌دهند: «مدل‌سازی سناریوی ما تصویری از توقف دریاها در بحران ترسیم می‌کند که امنیت غذایی، تنوع زیستی و ثبات اقتصادی آسیا را در نتیجه فعالیت‌های تجاری و مصرف‌کننده فعلی ما تهدید می‌کند.» "[O]انفعال مستمر شما ما را در خطر اقتصادی، اجتماعی و زیست محیطی قرار خواهد داد. این انتخاب ماست که غرق شویم یا شنا کنیم."

بیش از 500 گونه از صخره های مرجانی، زیستگاه طبیعی برای زندگی دریایی و جایی که لاروهای ماهی در زمان بلوغ در آن زندگی می کنند، در سال های اخیر به دلیل تغییرات آب و هوایی، گرم شدن دما، برداشت غول پیکر صدف چین و لایروبی، در دریای چین جنوبی دچار انقراض سریع شده اند. چین برای تامین ادعاهای ارضی پکن جزایری ایجاد می کند. جان مک مانوس، زیست شناس دریایی در دانشگاه میامی در فلوریدا، تخمین می زند که حدود 100 مایل مربع از صخره ها در اثر شکار صدف ها و ساخت جزایر جدید از چین برای خدمت به عنوان پایگاه های نظامی آسیب دیده یا از بین رفته است.

اقیانوس به عنوان یک مخزن کربن مهم عمل می کند که تقریباً یک سوم کربن ساخته شده توسط انسان را که در جو آزاد می شود جذب می کند. به گفته هیئت بین دولتی تغییرات آب و هوا، تغییرات آب و هوایی باعث گرم شدن دمای دریا، اسیدی شدن آب و کاهش اکسیژن مورد نیاز ماهی ها می شود. محققان بر این باورند که این تخریب اقیانوس می تواند تعداد گونه های ماهی در دریا را نزدیک به 60 درصد کاهش دهد.

بورتون در کتاب خود مشتاقانه خواستار نجات دریای چین جنوبی و تنوع زیستی دریایی آن شد که تنها از طریق همکاری های زیست محیطی و اتخاذ تدابیر علمی معتبر در میان کشورهای رقیب حفظ شود. برای جلوگیری از یک "فاجعه اقلیمی"، نویسنده از کشورهای اطراف دریای مورد مناقشه می خواهد که "عصر جدیدی از نوآوری، اشتراک داده ها و همکاری علمی را در آغوش بگیرند".

به عنوان مثال، بورتون به درخواست مک مانوس و دیگر دانشمندان دریایی برای ایجاد یک پارک صلح دریایی بین‌المللی برای نجات تنوع زیستی دریایی از ماهیگیری ناپایدار، تخریب صخره‌های مرجانی، آلودگی (از جمله پلاستیک) و افزایش دما اشاره می‌کند. نویسنده گفت: برای دستیابی به این هدف، جمع آوری بسته های داده از دانشمندان و ناظران غیرنظامی، توسعه فناوری رصد اقیانوس ها و گسترش دسترسی آزاد به اطلاعات ضروری است. همچنین از کشورها می خواهد که با افزایش همکاری بین دانشمندان علوم دریایی در منطقه و ایجاد آزادی تحقیق در مورد جزایر مرجانی مورد مناقشه و جزایر بازسازی شده، از سیاست بالاتر بروند.

"یک فاجعه زیست محیطی در حال توسعه است [sea’s] بورتون هشدار می دهد که زمانی مناطق ماهیگیری حاصلخیز بود. بدون توافق برای رسیدگی به چالش های زیست محیطی، دریای چین جنوبی با "آینده ای تاریک" روبرو است. «در حالی که تاکتیک‌های دیپلماتیک و نظامی سنتی در دورهای اخیر درگیری‌های دیپلماتیک بین چین و ایالات متحده به طور کامل به پایان نرسیده است، شاید زمان مناسبی است که علم به عنوان ابزاری بهینه برای جمع‌آوری شاکیان مختلف در دریای ملی‌گرایانه و مورد مناقشه ظاهر شود. اختلافات."