سیاست آسیایی بایدن، یک سال در - The Diplomat

جو بایدن، رئیس‌جمهور آمریکا، حتی قبل از اینکه در 20 ژانویه سال گذشته به قدرت برسد، انتصاب «پادشاه آسیا» را به کاخ سفید اعلام کرد، با رهبران کلیدی منطقه تماس گرفت و متعهد شد که با چالش‌های ناشی از ایالات متحده مقابله کند. جدی ترین رقیب چین بنابراین، یک سال پس از دولت بایدن، با سیاست آن در قبال آسیا و هند و اقیانوسیه چه کنیم؟

هم بایدن و هم تیم سیاست خارجی او تجربیات دیپلماتیک قابل توجه و رویکردی مستدل در امور بین‌الملل ارائه کردند و اولویت را به تجدید داخلی و احیای مشارکت‌های ایالات متحده و نفوذ بین‌المللی دادند. تا حدودی، با توجه به فوریت بسیاری از مشکلات داخلی، با شروع همه گیری COVID-19، این رویکرد به سادگی به یک فضیلت ضروری تبدیل شده است. اما بایدن که یکی دو چیز در مورد برخورد با کمونیست ها در طول جنگ سرد آموخته بود، دید که رهبری چین متقاعد شده بود که ایالات متحده و غرب در حال افول هستند. آنها به همان اندازه مطمئن به نظر می رسیدند که چین باد مساعدی در پشت خود دارد، هم با «پنجره فرصت» و هم با کشش گرانشی قوی اقتصادش. تیم بایدن به درستی محاسبه کرد که اگر و تا زمانی که ایالات متحده نشان ندهد که در مسیر محکم تجدید حیات داخلی بازگشته است، چین انعطاف ناپذیر و غیرهمکار خواهد ماند.

از همان ابتدا، ریاست جمهوری بایدن با چالش هایی بسیار بیشتر از چالش های معمولی مواجه بود که تازه واردان به دفتر بیضی شکل با آن روبرو هستند. در داخل و خارج از کشور، دولت جدید تقریباً در همه زمینه ها - اقتصادی، اجتماعی، سیاسی، بهداشتی، زیست محیطی و ژئوپلیتیکی با مشکلات دشواری مواجه بوده است. آسیا قطعاً از این قاعده مستثنی نبود، اگرچه مجموعه ای از ابتکارات و تماس های اولیه اعتماد به ایالات متحده را بازگرداند و مدتی را برای دولت به دست آورد. اینها شامل الحاق مجدد به توافقنامه آب و هوای پاریس و سازمان بهداشت جهانی در روز اول، استقبال سریع رهبران ژاپن و کره جنوبی در واشنگتن، اعزام دبیران کابینه و معاونان بعدی رئیس جمهور برای بازدید از منطقه و نشست مجازی در ماه مارس است. در اجلاس سران با رهبران ژاپن، هند و استرالیا برای راه اندازی مجدد چهارگانه، و پس از آن یک دیدار شخصی بین چهار رهبر در ماه سپتامبر.

تقویت Quad 2.0 شاید مهم ترین دستاورد دولت بایدن در اقیانوس آرام در سال اول باشد. هم اجلاس مجازی اولیه و هم نشست رو در رو در واشنگتن در سپتامبر به طرز ماهرانه‌ای به موضوع بحرانی چین از طریق جیو جیتسو پرداختند - با کنار گذاشتن تزریق بمب‌آمیز ضد چینی به نفع رویکردی بسیار ظریف‌تر و قدرتمندتر. در سال 2021، Quad به شدت بر چین تمرکز نمی کند، بلکه بر آنچه چهار کشور می توانند از طریق اقدامات جمعی متمرکز بر اولویت های واقعی مانند گسترش واکسن ها به منطقه ارائه دهند، متمرکز شده است. این کار و کارهای دیگری که توسط Quad راه اندازی شد، در واقع چین را در رقابت برای کسب رتبه برتر به چالش کشیده است و به کشورهای منطقه چیزی حتی ارزشمندتر از واکسن ها داده است - جایگزینی قابل اعتماد برای آنچه چین می فروشد. در آینده، فرآیند Quad باید به وعده‌های بلندپروازانه خود ادامه دهد و راهی برای مشارکت دیگران، حتی بر اساس یک مشکل خاص، بیابد، اما این یک حرکت اولیه بسیار خلاقانه و مؤثر از سوی تیم بایدن است.

در شمال شرق آسیا، دولت بایدن با دو نخست وزیر ژاپنی تماس گرفته است که به لطف چین، اکنون آماده انجام کارهای بیشتر برای تقویت اتحاد و امنیت منطقه هستند. بایدن به سرعت نبرد زشتی را که سلفش برای یارانه های کره جنوبی برای استقرار نیروهای آمریکایی در شبه جزیره کره انتخاب کرد، حل کرد و به طرز ماهرانه ای با برخی از ابتکارات مشکوک سئول مقابله کرد، مانند «اعلامیه پایان جنگ» بی پروا که کمپین پیونگ یانگ برای مشروعیت زدایی را تقویت می کند. اتحادیه آمریکا و کره جنوبی در مورد کره شمالی، هیچ یک از دولت های ایالات متحده در چهار دهه گذشته چیز زیادی برای نشان دادن تلاش های خود برای مهار تهدید فزاینده ناشی از سلاح های کشتار جمعی پیونگ یانگ نداشته است. با توجه به این واقعیت، سیاست دولت کره شمالی با اشتباهاتش بهتر سنجیده می شود و تیم بایدن کار خوبی برای اجتناب از آنها انجام داده است. او درهای دیپلماسی را باز کرد، اما از دام تلاش برای فریب دادن شمال با امتیازات یکجانبه اجتناب کرد و بی سر و صدا دفاع و بازدارندگی را بدون سر و صدای پرخطر «آتش و خشم» تقویت کرد.

آیا شما این مقاله را دوست دارید؟ برای اشتراک برای دسترسی کامل اینجا را کلیک کنید. فقط 5 دلار در ماه

جنوب شرق آسیا در سال 2021 برای تیم بایدن منطقه سخت تری بود. کودتای نظامی فاجعه بار در میانمار، شکست های حکومت دموکراتیک در کشورهای شریک و رویکرد ترسو منطقه در قبال چین عوامل پیچیده ای هستند. و در حالی که دولت بایدن نقش ایالات متحده را در حمایت از حقوق دریا در دریای چین جنوبی حفظ و تقویت می کند، به سادگی هیچ مسیر دیپلماتیک قابل قبولی برای مدیریت ادعاهای ارضی متضاد بین چین و کشورهای کوچکتر مدعی وجود ندارد. اگرچه تعداد شگفت انگیزی از مقامات ارشد دولت توانستند به جنوب شرق آسیا سفر کنند و بایدن به اجلاس های مجازی آسه آن ملحق شد، محدودیت های COVID-19 مانع از تعهد قوی ایالات متحده در منطقه شد. اگر برنامه گزارش شده بایدن برای میزبانی از رهبران منطقه (به استثنای میانمار) در اوایل سال جاری محقق شود، یک دستاورد بزرگ خواهد بود، اما باید با ابتکارات ملموس دنبال شود.

روابط با استرالیا با وجود اجرای نادرست توافقنامه AUKUS، که با لغو ناگهانی معاهده زیردریایی چند میلیارد دلاری استرالیا، خشم فرانسوی‌ها را خشمگین کرد و یک کنسرسیوم فن‌آوری دفاعی آوانگارد ایجاد کرد که بخشی از یک شریک معتبر اروپایی، بریتانیا است، در حال رشد است. مانند Quad 2.0، AUKUS نشان دهنده درجه قابل توجهی از جاه طلبی و خلاقیت است. چین همچنین با محدود کردن انتقام جویانه تعدادی از واردات استرالیا به منظور ابراز نارضایتی از درخواست کانبرا برای تحقیقات بین المللی در مورد منشاء COVID-19، در میان شکایات دیگر، به تقویت اتحاد استرالیا و ایالات متحده کمک کرده است.

اما در مورد چین چطور؟

تشخیص بایدن مبنی بر اینکه مرتب کردن خانه آمریکا پیش نیازی برای برخورد مؤثر با چین است، در واقع درست بود، همانطور که تمرکز او بر ایجاد یک هدف مشترک با متحدان، شرکا و دموکراسی‌های همفکر بود. مشکل این است که دستیابی به این دو چیز بسیار دشوار است و ایجاد آن زمان زیادی می برد. در همین حال، چین هنوز ایستاده نیست و به تقویت خود از طریق توافق‌های تجاری، ابتکار یک کمربند یک جاده و تلاش آن برای پیشی گرفتن از ایالات متحده در فناوری با ریختن مبالغ هنگفتی از یارانه‌ها و سایر کمک‌های مالی به شرکت‌های محلی ادامه می‌دهد.

در داخل، پیشرفت زودهنگام دولت در مورد بیماری همه گیر توسط گزینه های دلتا و Omicron با مشکل مواجه شد. برنامه تجدید داخلی او، علیرغم دستاوردهای اولیه، با یک جنگ خندق در کنگره مسدود شد. برنامه سیاست خارجی او به دلیل سرعت آهسته انتخاب، بررسی و تایید مقامات کلیدی کابینه و سفرا با مشکل مواجه شده است. و توانایی او برای مقابله با چین خشن شی جین پینگ با اجماع به همان اندازه محکم در واشنگتن، که چین را امپراتوری جدید شر می داند، تحریف شده است. گاهی اوقات به نظر می رسد فشار سیاسی برای نگاه خشن به چین بیشتر به مشت زدن منجر شده است تا مات کردن.

با این حال، دولت بایدن عجله در معاملات زودهنگام یا اجازه چین برای تعیین شرایط روابط را انتخاب نکرد. او توافق نادرست مبادله ای را که پکن به دنبال آن است رد کرد - همکاری چین در مسائل جهانی در ازای امتیازاتی در مناطقی که احکام حزب کمونیست چین "مسائل اصلی" هستند، مانند تایوان و حقوق بشر. و در حالی که اولین تعامل دیپلماتیک وزیر امور خارجه آنتونی بلینکن با جیک سالیوان، مشاور امنیت ملی، با یک نزاع وقیحانه جلوی دوربین خدشه دار شد، دولت تمام تلاش خود را کرد تا از روابط چندین دهه بایدن با شی جین پینگ، رهبر عالی چین استفاده کند. اما علیرغم حوزه کاری بایدن در اجلاس مجازی در 15 نوامبر، پیشرفت قابل مشاهده کمی فراتر از لفاظی های ملایم هر دو طرف حاصل شده است و روابط دوجانبه در بسیاری از زمینه ها خطرناک است.

با این حال، در ارزیابی رویکرد کلی دولت در قبال آسیا و هند و اقیانوسیه در سال اول، فقدان یک برنامه اقتصادی و تجاری مناسب ممکن است نقص عمده سیاست بایدن برای آسیا در سال اول باشد. به هر حال، عرصه اقتصادی میدان جنگ واقعی در آسیاست. همانطور که با اجرایی شدن شراکت جامع اقتصادی منطقه ای (RCEP) در اوایل ماه جاری و موافقت نامه مشارکت جامع و مترقی ترانس پاسیفیک (CPTPP) سه سال پیش نشان داد، موافقت نامه های تجاری در منطقه به عنوان ابزاری حیاتی برای رشد و نوآوری در نظر گرفته می شوند. و توسعه - و همچنین اضافات کلیدی به دستور کار استراتژیک. کشورهای سراسر منطقه ترجیح می‌دهند که توافق‌های تجاری شامل مشارکت ایالات متحده به عنوان ابزاری برای دسترسی به محصولات و خدمات نوآورانه آمریکایی باشد، و به بازار پرسود ایالات متحده اشاره نکنیم، و قرار گرفتن آنها در معرض چین را متعادل کند.

با این حال، واقعیت تلخ این است که هیچ یک از آنها منتظر نیستند تا واشنگتن توافقات تجاری را نقض کند - موضوعی که همچنان در سیاست داخلی فرو رفته است. در همین حال، چین با تقویت زنجیره های تامین منطقه ای، تعیین استانداردهای بین المللی و شکل دادن به قوانین تجارت و سرمایه گذاری گام های مهمی برای پر کردن این شکاف برمی دارد. و از قضا، سپتامبر گذشته، پکن درخواست رسمی خود را برای پیوستن به CPTPP، توافقنامه ای با استانداردهای بالا که توسط ایالات متحده پیش نویس شده بود و توسط دولت قبلی کنار گذاشته شد، ارائه کرد.

واضح است که دولت بایدن از نیاز به تقویت بازی اقتصادی خود در آسیا به منظور حفاظت و افزایش موفقیت تجاری که شرکت ها و کارگران آمریکایی در این منطقه به دست آورده اند آگاه است. به همین دلیل است که اکنون در حال توسعه یک چارچوب اقتصادی هند و اقیانوس آرام برای رسیدگی به اولویت‌هایی مانند پایداری زنجیره تامین، کربن زدایی، فناوری‌های دیجیتال و حقوق کارگران است. ابتکارات فوری، اساسی و تاثیرگذار در این زمینه‌ها به منظور جدی گرفتن چارچوب و جلب حمایت ضروری است. اما واقعیت این است که به همان اندازه که چارچوب در تقویت تعامل اقتصادی ایالات متحده در منطقه موفق می شود، بعید است به عنوان یک جایگزین قانع کننده برای CPTPP که دائماً در حال کسب اعتبار و جذابیت است، دیده شود.

اگرچه به نظر می رسد محافل در واشنگتن این باور را قبول دارند که ایالات متحده دوباره به این توافقنامه استاندارد بالا نخواهد پیوست، اما عاقلانه است که اکنون به دقت نگاه کنیم تا مشخص شود که چه بازنگری هایی لازم است تا این توافق در راستای منافع ما عمل کند. مطابق با واقعیت های اقتصادی، تجاری و فناوری روز. جذابیت فزاینده CPTPP در منطقه و تصمیم پکن برای پیوستن به آن، نیاز به تجدید نظر در این گزینه در سال دوم توسط دولت بایدن دارد.

آیا شما این مقاله را دوست دارید؟ برای اشتراک برای دسترسی کامل اینجا را کلیک کنید. فقط 5 دلار در ماه

در ارزیابی سیاست ایالات متحده در آسیا در سال 2021، تیم بایدن برای بازسازی اتحادها و مشارکت ها و در عین حال تقویت رقابت در داخل سزاوار ستایش بالاست. او از طریق ملاقات های شخصی و مجازی، تعامل دیپلماتیک را تقویت کرد، از ارزش های دموکراتیک دفاع کرد، روابط امنیتی را تقویت کرد و مکانیسم های خلاقانه جدیدی را برای مقابله با چالش های مشترک ایجاد کرد. حالا قسمت سخت فرا می رسد. چالش بعدی دستیابی به نتایج ملموسی است که می‌تواند به پایدارتر، مرفه‌تر، دموکراتیک‌تر، متصل‌تر، قوی‌تر و آماده‌تر کردن منطقه هند و اقیانوس آرام برای رویداد بعدی قو سیاه در سال 2022 کمک کند.