درخواست ها برای حصار کشی مرز بین هند و میانمار بار دیگر باعث جمع آوری پول شده است - دیپلمات

کمین یک کاروان تفنگ اسام در منطقه چورچندپور مانیپور صبح شنبه که منجر به کشته شدن یک فرمانده، همسر و پسر 5 ساله آنها و همچنین چهار افسر امنیتی دیگر شد، زنگ خطر را در مورد وضعیت امنیتی به صدا درآورد. در ایالت مرزی

دو گروه جدایی طلب، ارتش آزادیبخش خلق و جبهه مردمی مانیپور ناگا مسئولیت این حمله را بر عهده گرفتند.

این حملات، که حداقل شش کارمند دیگر را نیز مجروح کردند، کانون توجه دهه‌ها شورش در مانیپور را برانگیخت.

ظاهراً این حمله توسط اردوگاه های آنها در میانمار طراحی و اجرا شده است. این امر باعث شده است که خواستار ایجاد حصاری در امتداد مرز هند و میانمار برای جلوگیری از فعالیت‌های جنایتکارانه فرامرزی بین دو کشور شود.

ن. بیرن سینگ، وزیر ارشد مانیپور، گفت که حصارکشی مرز ایالتی با میانمار اولویتی برای دولت برای بررسی "نفوذ" است. وی توضیح داد که دولت مرکزی قبلاً بودجه این پروژه را تحریم کرده است، اما به دلیل اختلافات در برخی مناطق متوقف شده است.

آیا شما این مقاله را دوست دارید؟ برای اشتراک برای دسترسی کامل اینجا را کلیک کنید. فقط 5 دلار در ماه

مرز هند و میانمار به طول 1643 کیلومتر امتداد دارد که بیشتر آن تپه ای است. به غیر از مانیپور، دیگر ایالت های هند که با میانمار مرز مشترک دارند، آروناچال پرادش، ناگالند و میزورام هستند.

"رژیم مرزی آزاد" در سراسر مرز وجود دارد که از یک سو به شهروندان اجازه می دهد تا 16 کیلومتر را از سوی دیگر طی کنند. در دو طرف مرز، جوامعی زندگی می‌کنند که به زبان‌های مشابه صحبت می‌کنند و آداب و رسوم یکسانی دارند و عمدتاً به گروه‌های قومی ناگا و کوکی-چین-میزو تعلق دارند.

حدود شش گروه شورشی جدایی‌طلب از شمال شرق هند، عمدتاً از مانیپور، در برخی از نقاط میانمار کمپ و امکانات آموزشی دارند. طی چند دهه گذشته، این گروه ها از پایگاه های خود در میانمار حملاتی را علیه نیروهای امنیتی هند انجام داده اند.

یکی از شدیدترین این حملات در 4 ژوئن 2015 بود که گروهی از شورشیان به یک خودروی ارتش هند در مانیپور کمین کردند و 20 سرباز را کشتند.

در اوایل سال 2019، تاتمادو، همانطور که ارتش میانمار شناخته می‌شود، اکثر این اردوگاه‌ها را که در منطقه شمالی پرجمعیت ناگا در بخش ساگاینگ واقع شده بودند، برچید. این رزمایش با نام رمز عملیات طلوع آفتاب، نتیجه توافق دو دولت بود که شامل تعهد ارتش هند برای توقف هجوم شورشیان از میانمار به شمال شرقی هند بود.

علاوه بر فعالیت تیم های رزمی، مواد مخدر مختلفی مانند یابا، جهان مال توست، هروئین و شکر قهوه ای از میانمار به شمال شرق هند قاچاق می شود و از آنجا از طریق شبکه های مستقر به مقاصد مختلف ارسال می شود.

از همین مسیرها قاچاقچیان برای واردات سایر اقلام قاچاق مانند طلا از میانمار استفاده می کنند. مقامات در چند سال گذشته چندین بار محموله ها را توقیف کرده اند. برخی از مقامات دولتی هند معتقدند که بخشی از Tatmadaw در استخراج و قاچاق طلا از معادن Sagaing Division فعالیت دارد.

مرز مانیپور با میانمار 398 کیلومتر است اما تاکنون تنها 40 کیلومتر آن حصارکشی شده است. اختلافات مرزی باعث اعتراض و مخالفت گروه های محلی شده است. این امر باعث شد تا دولت در برخی نقاط این پروژه را متوقف کند.

در سال 2013، چندین سازمان جامعه مدنی در مانیپور تهدید کردند که اگر دولت به پروژه حصار ادامه دهد، کمپین خود را آغاز خواهند کرد. این اعتراض به دلیل تلاش نیروهای میانمار برای ایجاد یک اردوگاه موقت در هند در نزدیکی شهر مرزی موره آغاز شد.

مجدداً در سال 2018، وضعیت مشابهی در سایر نقاط شمال موره در کواتا خونو ایجاد شد، جایی که مردم محلی ادعا می کنند میانمار تلاش کرده است مرز را تغییر دهد. یک سازمان جامعه مدنی محبوب به نام کمیته مشترک مانیپور (UCM) به دولت هشدار داده است که حصار را تا زمان حل اختلاف متوقف کند.

آیا شما این مقاله را دوست دارید؟ برای اشتراک برای دسترسی کامل اینجا را کلیک کنید. فقط 5 دلار در ماه

مخالفت با این حصار در ناگالند، ایالت دیگری در شمال شرقی هند در مرز میانمار و مانیپور نیز ظاهر شده است. قرار بود کار روی حصار پس از شروع آن در نوکلاک پس از مخالفت گروه های محلی برای چند ماه به تعویق بیفتد. هدف از این پروژه بررسی حرکت افراط گرایان از پایگاه های خود در میانمار بود.

آروناچال پرادش در شمال ناگالند نیز چند سال پیش با دولت مرکزی تماس گرفت تا پروژه حصاری مشابهی را در مناطق هم مرز میانمار برای آزمایش ستیزه جویان اجرا کند. تاکنون این طرح اجرایی نشده است.