به یک شبکه اشتراک اطلاعات چهارجانبه؟ "دیپلمات."

هدف اصلی اطلاعات، شناخت نیات و توانایی های مخالفان برای تامین امنیت کشور است. با این حال، به دلیل ماهیت حساس و منابع فشرده جمع‌آوری اطلاعات، می‌تواند به عنوان یک اقدام اعتمادساز بین دولت‌ها نیز عمل کند. با توجه به اهمیت روزافزون منطقه هند و اقیانوس آرام در اولویت های امنیت ملی ایالات متحده، آیا زمان آن رسیده است که ایالات متحده یک شبکه اشتراک اطلاعات را با شرکای چهارگانه استرالیا، ژاپن و هند رسمی کند؟

مجموعه ای از قابلیت های اطلاعاتی چهار طرفه

ایالات متحده درجاتی از به اشتراک گذاری اطلاعات را با متحدان و شرکای خود فراهم می کند، با عمیق ترین پیوندها بریتانیا، استرالیا و کانادا، که بر اساس توافق نامه همکاری اطلاعاتی سیگنال UKUSA - Five Eyes - SIGINT ساخته شده است. علاوه بر قرارداد SIGINT، در سال 2008 ایالات متحده و استرالیا امضا کردند توافق برای "افزایش همکاری و اشتراک اطلاعات در زمینه GEOINT - اطلاعات مکانی"، جایی که ایالات متحده از استرالیا برای به دست آوردن یک ماهواره تصویربرداری که از طریق آن استرالیا می تواند اطلاعاتی را برای اشتراک گذاری با ایالات متحده و متحدانش جمع آوری کند، حمایت کرد.

اگرچه ژاپن عضو پنج چشم نیست، اما به عنوان شریک ایالات متحده در این معاهده، تبادل اطلاعات دفاعی دوجانبه ایجاد کرده است. فراتر از آن، ژاپن امضاء شده توافقنامه امنیت اطلاعات ژاپن و استرالیا در سال 2012، که "زمینه ای را برای تبادل اطلاعات و همکاری اطلاعات بین ژاپن و استرالیا ایجاد می کند و انتظار می رود همکاری امنیتی ژاپن و استرالیا را بیشتر تقویت کند". در سال 2020، ژاپن تمدید شده قانون اسرار دولتی آن برای گسترش اشتراک اطلاعات دفاعی در خارج از ایالات متحده و شامل استرالیا، هند، بریتانیا و فرانسه برای ترویج همکاری بیشتر و همچنین توسعه تجهیزات دفاعی مشترک.

هند همچنین تلاش هایی را برای افزایش توانایی خود برای به اشتراک گذاری اطلاعات با سایر کشورهای چهارگانه انجام داده است، اگرچه با هیچ یک از آنها اتحاد ندارد. موافقتنامه های امنیت اطلاعات نظامی عمومی (GSOMIA) را با آن امضا کرده است ایالات متحده و ژاپن، اما سال 2020 از اهمیت ویژه ای برخوردار بود امضا کردن توافقنامه اساسی مبادله و همکاری در همکاری های مکانی (BECA) بین هند و ایالات متحده. فراتر از سایر قراردادهایی که به لجستیک نظامی و ارتباطات ایمن اجازه می‌دهد، BECA توانایی هند را برای جمع‌آوری، پردازش و تولید داده‌های GEOINT تقویت می‌کند و امکان همکاری بیشتر بین کشورهای چهارگانه را فراهم می‌کند.

آیا شما این مقاله را دوست دارید؟ برای اشتراک برای دسترسی کامل اینجا را کلیک کنید. فقط 5 دلار در ماه

به یک شبکه چهار طرفه GEOINT؟

واضح است که کشورهای Quad در رسمی کردن اشتراک‌گذاری اطلاعات از طریق GEOINT پیشرفت کرده‌اند، اما با توجه به نقش مهمی که از زمان ایجاد Quad ایفا کرده است، ممکن است تعجب‌آور نباشد. پس از سونامی اقیانوس هند در سال 2004، آژانس ملی اطلاعات مکانی ایالات متحده (NGA) از مجموعه و دارایی های تجزیه و تحلیل خود استفاده کرد. فراهم کند اطلاعات به موقع برای پاسخگویان رتبه بندی NGA نیز ارائه شده است چارچوبی برای پاسخ ایالات متحده به فاجعه سه گانه در ژاپن در سال 2011. GEOINT با توانایی خود در افزایش قابل توجه کمک های بشردوستانه و عملیات امداد در بلایا (HA / DR)، احتمالاً ابزار Quad را - در زمان بحران - برای ایجاد اعتماد در اختیار قرار می دهد. . همانطور که مارک لوونتال کارشناس اطلاعاتی ایالات متحده در کتاب خود خاطرنشان می کند:هوش: از اسرار تا سیاست"" به اشتراک گذاری اطلاعات مفید راه خوبی برای اعتماد ملت ها به یکدیگر است."

البته، دولت ها باید اولویت را به حفاظت از یکپارچگی منابع و روش های اطلاعاتی خود بدهند، اما در شرایط مناسب، به اشتراک گذاری اطلاعات می تواند به اهداف مشترک منجر شود، به ویژه در یک محیط امنیتی که به سرعت در حال تغییر است، جایی که حفظ اولویت جمع آوری، پردازش و تجزیه و تحلیل اطلاعات است. یک وظیفه سیزیفی، حتی برای ایالات متحده

با وجود پیشرفت، دو چالش عمده برای اشتراک اطلاعات چهارگانه باقی مانده است. اولی مربوط به اطلاعات ناسازگار ملی است سیستم هاییا بهتر بگوییم «سکوهای اطلاعاتی متنوع و طبقه‌بندی ملی محصولات اطلاعاتی». در حالی که مشکل اول تا حدودی در توسعه GEOINT Quad حذف شده است، زیرا به شدت به فناوری آمریکایی (ماهواره ها) متکی است، مشکل دوم مشکلی است که نیاز به تلاش مداوم دارد. با این حال، این مسائل قابلیت همکاری احتمالاً در میان مدت با تلاش متمرکز برای رفع کاستی‌های آنها مورد توجه قرار می‌گیرد.

بزرگترین چالش در رسمی کردن شبکه اطلاعاتی Quad چین است. درک چین از Quad به عنوان وزنه تعادلی در برابر موقعیت خود به عنوان یک رهبر در منطقه هند و اقیانوس آرام چیزی است که کشورهای چهارگانه آن را جدی می گیرند. آنها آشکارا از اشاره به چین به عنوان تهدید مشترک و توجیهی برای همکاری خود خودداری کردند. با این حال، توافق آنها برای حفظ "منطقه آزاد و باز هند و اقیانوس آرام" نگرانی آنها را در مورد بازدارندگی رفتارهای قهری، به ویژه در زمینه دریایی برجسته می کند. این احتمالاً مانع از شناسایی عمومی مکانیزم‌های Quad رسمی با پیامدهای امنیت ملی می‌شود، اما نباید ادغام قابلیت‌های Quad GEOINT را به تأخیر بیندازد.

در حالی که SIGINT را می‌توان به‌ویژه برای کشورهای هدف مزاحم دید، رشد GEOINT تجاری دسترسی به تصاویر را دموکراتیک کرده است. در واقع، تصاویر ماهواره ای می تواند به جمع آوری اطلاعات کمک کند، مانند ردیابی حرکت نیروها و نیروی دریایی، که برای هند و ژاپن که به دقت حرکت چین را زیر نظر دارند، بسیار مهم است. اما GEOINT اطلاعات مهمی را در اختیار مصرف کنندگان قرار می دهد ماموریت های دفاعی غیر سنتی و همچنین موارد مربوط به تغییرات آب و هوایی، ماهیگیری IUU، مهاجرت دسته جمعی، HA/DR و کاهش بیماری های همه گیر، مجموعه ای رو به رشد از تهدیدات در افق که چین را نیز تحت تاثیر قرار خواهد داد.