بن بست ظاهری در اعماق جنوب تایلند - The Diplomat

نزدیک به دو سال پس از اعلام این که دولت تایلند و باریسان رولوسی ناشنال (BRN) مذاکرات را آغاز کرده‌اند، شانس صلح در اعماق جنوب تایلند کم است. البته، حل تعارض اغلب مستلزم به ثمر نشستن تعهدات بلندمدت است. با این حال، تنها زمانی می توان در چنین شورشی پیشرفت کرد که طرفین درگیر امتیازات قابل توجهی را به دیگری بدهند. این یک سناریوی بعید در حال حاضر است.

BRN یک سازمان جدایی طلب مالایی-مسلمان است که مدعی است نماینده این گروه اقلیت در تایلند با اکثریت بودایی است. این یکی از چندین سازمان جدایی طلب است که خواستار استقلال شده اند، چیزی که بانکوک هرگز به آن فکر نکرده است. ریشه این درگیری به سال 1909 باز می گردد، زمانی که توافقی بین پادشاهی سابق سیام و بریتانیا مرز امروزی بین تایلند و مالزی ایجاد کرد. این تقسیم باعث شد که جامعه محلی مالایی، که فرهنگ و تاریخ آن در منطقه به قرن ها قبل برمی گردد، با یک مرز از هم جدا شوند. گروه هایی مانند BRN به دلیل سرکوب آشکار بانکوک علیه جامعه اقلیت، از سطوح قوی حمایت محلی در بخش هایی از جنوب عمیق برخوردار هستند. اتهامات نقض حقوق بشر، از جمله شکنجه و قتل های فراقانونی، گسترده است. برای مثال، در سال 2019، یک شورشی مظنون پس از بازجویی به کما رفت و متعاقباً درگذشت.

خشونت بین جدایی طلبان و نیروهای تایلندی از سال 2001 تشدید شده و در سال 2007 به اوج خود رسیده است. بین ژانویه 2004 تا اکتبر 2021، بیش از 7294 نفر در 21235 حادثه امنیتی کشته و 13550 نفر زخمی شدند. از سال 2007، کاهش کلی در تعداد حوادث و تلفات (شامل مرگ و جرح) در خشونت وجود داشته است. با این حال، بر اساس داده های جمع آوری شده توسط Deep South Watch، مذاکرات ژانویه گذشته به کاهش خشونت منجر نشد. در سال 2020، به طور متوسط ​​27.9 حادثه و 23.1 قربانی در ماه رخ داده است. در سال 2021، این میزان تا اکتبر به 38.8 حادثه و 36.7 تلفات افزایش یافت. در سال 2020، کاهش مختصری در تصادفات و تلفات رخ داد، اما این مدت طولانی نبود. این آرامش احتمالاً به دلیل همه گیری COVID-19 بود که طی آن BRN آتش بس کوتاه مدت را اعلام کرد. عوامل BRN اخیراً تلاش کردند با حملاتی در انتخابات محلی نوامبر 2021 در جنوب عمیقا اختلال ایجاد کنند.

ساختار سازمانی BRN نشان می دهد که چرا بانکوک در برخورد با آن با چنین چالش هایی مواجه است و چرا مذاکرات صلح موفق لزوما به معنای کاهش خشونت نیست. این گروه بسیار غیرمتمرکز است و هیئت مدیره آن در اکثر موارد خارج از صحنه آن را مدیریت می کند. جناح ها و زیرگروه های مختلفی مانند Runda Kumpulan Kesil خشن وجود دارند که روابط متفاوتی با یکدیگر دارند و لازم نیست یکی از طرف دیگری صحبت کند. سلول های BRN بسیار موضعی هستند. برخی از عناصر BRN ظاهراً پس از اطلاع از اینکه رهبری BRN در مذاکرات مخفیانه با مقامات تایلندی در سال 2019 درگیر بوده است، وقفه ای در نظر گرفته اند. بنابراین این سؤال باقی می ماند که آیا رهبران BRN که بانکوک با آنها در حال مذاکره است می توانند از نام حدوداً 8000 نفر صحبت کنند. -9000 مبارز روی زمین که لزوماً خودشان متحد نیستند؟

این همچنین نگرانی های بالقوه بلندمدت دیگری را برای بانکوک و منطقه وسیع تر آسیای جنوب شرقی ایجاد می کند. انگیزه اصلی این درگیری هویت قومی و تفاوت‌های بین مسلمانان مالایی و بودایی‌های تایلندی است. جالب اینجاست که روایت اسلام گرای جهانی که توسط سازمان های تروریستی فراملی حمایت می شود، برخلاف جاهای دیگر، در این درگیری قدرت چندانی پیدا نکرده است. با این حال، ریشه های آن در حال شکل گیری و گسترش است و پیوندهای تاریخی بین برخی جدایی طلبان تایلندی و سازمان های تروریستی در جنوب شرق آسیا و افغانستان وجود دارد.

آیا شما این مقاله را دوست دارید؟ برای اشتراک برای دسترسی کامل اینجا را کلیک کنید. فقط 5 دلار در ماه

اخیراً نشانه‌هایی وجود دارد که نشان می‌دهد برخی جدایی‌طلبان تایلندی این روایت اسلام‌گرایانه جهانی را پذیرفته‌اند. گفته می شود که برخی از شورشیان در پاتانی اخیراً با دولت اسلامی (داعش) بیعت کرده اند. شرکای استانی شرق آسیا (ISEA) نیز اخیرا ویدئویی با عنوان "ارتباطات مجاهدین به تایلند" منتشر کرده است. این جنگجویان که احتمالاً به دلیل زبان و تجهیزاتشان در جنوب فیلیپین مستقر هستند، از جنگجویان تایلندی خواستند به مبارزه خود علیه ارتش ادامه دهند.

اعماق جنوب تایلند به اندازه درگیری کشمیر مورد توجه گروه های تروریستی جهانی قرار نگرفته است. اما این ممکن است در طول زمان تغییر کند، زیرا جدایی طلبان جوان تحت تأثیر داستان های جهادی جهانی قرار می گیرند. پویایی کنونی، از جمله تداوم نقض حقوق و بی اعتمادی فزاینده به بی اعتمادی عمیق بانکوک به بانکوک در مورد سوء مدیریت ادعایی بیماری همه گیر COVID-19، می تواند محیطی ایجاد کند که در آن این داستان ها به طور فزاینده ای قانع کننده شوند. اگر درگیری به این سمت برود، بانکوک ممکن است مجبور شود رویکرد سخت تری اتخاذ کند، مانند دوره نخست وزیری تاکسین شیناواترا (2001-2006). این چرخه ای از داستان ها و ضد روایت ها را ایجاد می کند که می تواند قطب بندی و در نتیجه خشونت را افزایش دهد.

در حال حاضر، نه جدایی طلبان و نه بانکوک چیزی از تشدید خشونت ها به دست نمی آورند. با این حال، به نظر می رسد طرف های درگیر تمایلی به سازش ندارند و ممکن است یکدیگر را به سمت مواضع افراطی تر سوق دهند. عوامل داخلی و خارجی مختلف می توانند بر این پویایی تأثیر بگذارند و می کنند. برای پایان دادن به این بن بست ظاهری، چیزی باید به طور اساسی در هر دو طرف تغییر کند، اگر نه هر دو.