این مزیت چین در اقیانوس هند است - دیپلمات

وزرای خارجه چین به طور سنتی تجارت دیپلماتیک خود را در سال جاری با سفر به آفریقا آغاز کرده اند. اما امسال، وانگ یی، وزیر امور خارجه، چند ایستگاه دیگر به این سفر اضافه کرد. وانگ پس از گذراندن چهار روز در شرق آفریقا، به مالدیو و سریلانکا سفر کرد.

زمان در دیپلماسی مهم است. به همین دلیل است که چین به مدت 32 سال آفریقا را به عنوان اولین سفر خارجی وزیر امور خارجه در سال حفظ کرده است که نشان دهنده اهمیت این قاره برای برنامه های رهبری جهانی پکن است. در طول سال ها، چین با دور زدن منابع معدنی استراتژیک در منطقه وسیع خود، با موفقیت با غرب رقابت کرده است تا خود را به عنوان مهم ترین شریک اقتصادی آفریقا معرفی کند.

اما در سال 2022، منطقه هند و اقیانوس آرام در رقابت ژئوپلیتیکی چین با ایالات متحده و متحدانش به همان اندازه - اگر نه بیشتر - مهم است. وانگ با بازدید از مالدیو و سریلانکا در بازگشت از آفریقا در سال جاری، اولویت‌های پکن را کاملاً واضح بیان کرد: تمرکز چین بر بیرون راندن کنترل از جنوب آسیا و اقیانوس هند است، حتی زمانی که درگیری و خصومت در تایوان، هنگ کنگ و ... اقیانوس آرام گسترده تر

این یک استراتژی معقول است. از نظر سیاسی، چین از آب های دوستانه تری در جنوب آسیا و اقیانوس هند نسبت به آسیای جنوب شرقی و اقیانوس آرام برخوردار است. در حوزه دوم، پکن با مخالفت تایوان، اختلافات ارضی در دریای چین جنوبی و شرق آسیا، و اصطکاک های بی شماری با استرالیا و نیوزیلند مواجه است.

در مقابل، بسیاری از جنوب آسیا و اقیانوس هند نسبتا مطلوب تر هستند. در سریلانکا، قبیله مسلط به رهبری رئیس جمهور گوتابایا راجاپاکسا، که در سال 2019 به قدرت بازگشت، نسبت به رقبای سیاسی داخلی خود بیشتر با پکن دوست است. از آنجایی که سلف راجاپاکسا به دنبال حفظ تعادل ظریف تر بین هند و چین بود، دولت جدید تمایل بیشتری به پذیرش پکن داشت، حتی در مواجهه با مقاومت رقبای خود.

آیا شما این مقاله را دوست دارید؟ برای اشتراک برای دسترسی کامل اینجا را کلیک کنید. فقط 5 دلار در ماه

در مالدیو، عبدالله یامین، رئیس جمهور پیشین طرفدار چین در سال 2018 برکنار شد و سپس زندانی شد، اما از آن زمان همه چیز تغییر کرده است. دولت ائتلافی که جانشین یامین شد درگیر درگیری های داخلی شد و خود یامین از جنایاتش تبرئه شد و ماه گذشته از زندان آزاد شد. اندکی پس از آن، او با کمپین "هند خارج" که به طور خام فرموله شده بود، همراه شد که به حضور نظامی هند در کشور اعتراض می کند (دولت می گوید چنین حضوری وجود ندارد).

با این حال، در بحبوحه یک بیماری همه گیر، اقتصاد ممکن است بر سیاست چیره شود - و اینجاست که چین هم دردسر دارد و هم فرصت.

در چندین کشور، سرمایه گذاری چینی بحث برانگیزتر از سریلانکا است. رهبران اپوزیسیون به طور معمول در مورد "تله بدهی" صحبت می کنند که آنها می گویند ناشی از ابتکار یک کمربند یک جاده (BRI) پکن است. زمانی که کووید-19 باعث هرج و مرج شد، این ترس ها حادتر شد. طبق گزارش آسوشیتدپرس، ذخایر خارجی اکنون به حدود 1.6 میلیارد دلار کاهش یافته است - که به سختی برای واردات چند هفته ای کافی است. تنها در سال 2022، سریلانکا با بدهی خارجی بیش از 7 میلیارد دلار مواجه است. تورم تا پایان دسامبر به بیش از 12 درصد و تورم مواد غذایی به بیش از 22 درصد افزایش یافت.

چنین مشکلاتی در حال ویران کردن مالدیو است که 40 درصد از تولید ناخالص داخلی چین را مدیون آن است. این بیماری همه گیر بخش زیادی از بخش گردشگری را که 30 درصد از تولید ناخالص داخلی مالدیو و بیش از 60 درصد درآمد خارجی آن را تشکیل می دهد، بسته است. هر دو کشور توسط آژانس های رتبه بندی مختلف به دلیل مشکلات همه گیر خود تنزل رتبه داده اند. وقتی وانگ در آخر هفته از کلمبو بازدید کرد، راجاپاکسا از او خواست تا بدهی سریلانکا را بازسازی کند.

اما مشکل سریلانکا و مالدیو این است که رقبای چین نیز نتوانسته اند تقویت شوند.

از زمانی که یامین در سال 2018 سمت خود را ترک کرد، هند پیشرفت های مهمی در وابستگی مالدیو به چین داشته است. هند در حال حاضر بزرگترین پروژه زیرساختی مالدیو، پروژه اتصال مردانه بزرگ، و حدود 45 پروژه توسعه بزرگ به ارزش بیش از 2 میلیارد دلار را مدیریت می کند. همچنین سهم بیشتری از گردشگران وارد شده به مالدیو در چند سال گذشته داشته است - تقریباً 300000 تنها در سال 2021.

اما از آنجایی که اقتصاد خود تحت این بیماری همه گیر در حال تزلزل است، توانایی دهلی نو برای رقابت مداوم با نفوذ اقتصادی پکن مشکوک است. مدتها قبل از درخواست راجاپاکسا برای وانگ در این آخر هفته، سریلانکا از هند درخواست تعلیق بدهی در فوریه 2020 کرد. دهلی نو پاسخی نداد. سریلانکا همچنین درخواست های اخیر بیشتری را برای خطوط اعتباری اضطراری برای واردات مواد غذایی، سوخت و دارو و همچنین یک قرارداد سوآپ ارزی ارائه کرده است. دهلی نو نیز به این سوالات پاسخ نداد.

هند با وجود مزیت های تاریخی خود، اخیراً رهبری تجاری خود را با چین از دست داده است. بر اساس گزارش رصدخانه پیچیدگی اقتصادی، بین سپتامبر 2020 و سپتامبر 2021، تجارت بین چین و سریلانکا بیش از 85 درصد افزایش یافته است. تجارت بین چین و مالدیو در مدت مشابه 80 درصد افزایش یافته است. در همین حال، روابط تجاری هند نسبتاً بدون تغییر باقی مانده است.

با ادامه گسترش ویروس، کشورها به دنبال هماهنگی قوی‌تر با قدرت‌های منطقه‌ای خواهند بود که می‌توانند نیازهای اقتصادی آنها را برآورده کنند. در سال 2020، هنگامی که از یکی از وزیران سریلانکا پرسیده شد که چرا کلمبو برای دریافت بدهی بیشتر به چین بازمی گردد، به سادگی گفت که چین "بیشترین پول را در حال حاضر دارد." این واقعیت مزیت را به نفع پکن قرار می دهد.