این دیپلمات - رهبری قزاقستان شکاف های داخلی را در تلاش برای بازگرداندن امنیت عمومی نشان می دهد

قاسم جومارت توکایف رئیس جمهور قزاقستان رسما او درخواست کرد سازمان پیمان امنیت جمعی (CSTO) برای کمک به "آرامش" ناآرامی های جاری در چندین شهر کشور، نیرو اعزام می کند، اقدامی که آماده تغییر مسیر آشفتگی سیاسی فعلی است.

اعتراضاتی که بود جرقه ها در 2 ژانویه، نارضایتی از قیمت سوخت موتور در منطقه غربی Mangistau به سرعت به شهرهای بزرگ سرایت کرد و به درخواست‌ها برای تغییر رژیم و پایان دادن به بی‌عدالتی تبدیل شد.

جمعیتی که در 4 ژانویه در تمام شهرهای بزرگ قزاقستان به خیابان ها آمدند، به تدریج توسط پلیس ضد شورش بیرون رانده شدند و پلیس از نارنجک شوک و گاز اشک آور برای متفرق کردن جمعیت استفاده کرد. چندین هزار نفر، عددی بی سابقه برای 30 سال استقلال قزاقستان، علیه رژیم شعار سر دادند.

با این حال، در اوایل صبح روز بعد، حضور افراد مختلف - بیشتر متمرکز بر غارت و آتش زدن خودروها - ماهیت اعتراض را تغییر داد که به یک رویارویی مستقیم و خشونت آمیز بین نیروهای انتظامی و غیرنظامیان خشن تر تبدیل شد. درگیری در آلماتی، بزرگترین شهر این کشور، در جریان یک کسوف هفت ساعته در اینترنت رخ داد. مقامات می گویند در این درگیری "ده ها کشته" و حدود ده ها افسر پلیس کشته شده اند.

از جانب 6 ژانویه، بررسی مستقل تعداد قربانیان سه روز شدید درگیری غیرممکن است.

آیا شما این مقاله را دوست دارید؟ برای اشتراک برای دسترسی کامل اینجا را کلیک کنید. فقط 5 دلار در ماه

پس از وعده های کنترل تورم و الف جابجایی کابینه توکایف که نتوانست به معترضان اطمینان دهد، گفت که خشونت تحمل نخواهد شد، راهی برای رئیس جمهور برای سفت کردن ماهیچه های دولت. با این حال، از شب 4 ژانویه به بعد، به نظر می رسید توکایف قدرتی را که با قاطعیت ادعا می کرد از دست داده بود.

در 5 ژانویه، با تشدید درگیری ها و غارتگران شهر را تخریب کردند، توکایف برای اولین بار اعلام کرد که اخراج شد رئیس KNB، سرویس امنیتی کریم ماسیموف، و سپس خواستار مداخله CSTO شد.

ماسیموف به عنوان معاون او همون آبیش (که در 4 ژانویه از کار برکنار شد) وفادار به نورسلطان نظربایف رئیس جمهور سابق است که به مدت 29 سال تا سال 2019 بر کشور حکومت کرد و توکایف را دستی به عنوان جانشین خود انتخاب کرد. در یک سخنرانی تلویزیونی در 4 ژانویه، توکایف اعلام کرد که ریاست این سازمان را بر عهده خواهد گرفت شورای امنیت ملیکه تا آن زمان در اختیار نظربایف بود.

تصمیم برای تغییر رهبری KNB و در عین حال درخواست کمک خارجی برای بازگرداندن نظم عمومی تنها می تواند یکی از دو چیز باشد. یا توکایف «خانه را تمیز می‌کند» و از شر وفاداران نظربایف خلاص می‌شود تا حلقه نخبگان حکومتی خود را بسازد - اقدامی که منجر به تنظیم مجدد نخبگان نظامی و امنیتی به نفع او می‌شود - یا توکایف تا حدی یا کاملاً موفق شده است. کنترل ارتش قزاقستان را از دست داد و برای حفظ نظم عمومی به کمک خارجی نیاز مبرم دارد.

در هر دو مورد، درخواست CSTO برای مداخله نشان دهنده ضعف داخلی بی سابقه رژیم بود.

اگر توکایف واقعاً روندی را آغاز کندdenazarbaevificationسؤال این است که او اکنون که قدرت خود را بر مردم و احتمالاً بخشی از دستگاه امنیتی از دست داده است، مشروعیت خود را از کجا خواهد یافت؟ اگر او برای «سرکوب» ناآرامی‌های عمومی برای به دست آوردن زمان برای ایجاد نخبگان خود به کمک خارجی نیاز داشت، در این صورت می‌توانست به سازمان پیمان امنیت جمعی و کشورهایی که نمایندگی می‌کند وابسته شود تا در صورت از دست دادن کنترل مجدد، آماده مداخله باشد.

اگر در عوض، این آخرین فریاد توکایف برای کمک بود، باید منتظر تغییر حکومت پس از فرو نشستن گرد و غبار باشیم. بدون کنترل کامل دستگاه امنیتی، ارتش و پلیس، توکایف ممکن است تمام دلایل باقیمانده برای ماندن در قدرت را از دست داده باشد.

با این حال، با ادامه بحران غیرشفاف سیاسی، هنوز درگیری های واقعی بین نیروهای امنیتی محلی و بین المللی و غیرنظامیان در میادین وجود دارد. در این درگیری سه روزه هزاران نفر دستگیر، تعداد بیشتری زخمی و تعداد نامعلومی کشته شدند. شهروندان قزاقستانی که در خانه‌های خود با دسترسی کمیاب به اینترنت منزوی شده‌اند، ترجیح می‌دهند خشونت فروکش کند و دولت تمایل خود را برای گفتگوی بازتر نشان دهد.