الیزابت اقتصاد برای جهان به نقل از چین - دیپلمات

دوران همه‌گیری، تغییر موجود در نقش چین در صحنه جهانی را متبلور کرده است. پیام پکن به طور فزاینده ای پیروزمندانه می شود و بر ظهور و سقوط اجتناب ناپذیر آن در غرب تأکید می کند. در این میان، در خارج از کشور، و به ویژه در دموکراسی های جهانی، موضع قاطعانه و سازش ناپذیر چین، شبهاتی را نسبت به دولت چین و نیات آن ایجاد کرده است.

الیزابت اکونومی، کارشناس سیاسی و برجسته چینی در کتاب جدید خود، جهان به روایت چین، نه تنها نقش چین در جهان امروز، بلکه نقش مورد نظر برای آینده - و طرح پکن برای طراحی مجدد سیستم جهانی برای رسیدن به هدف خود را بررسی می کند. . همچنین بیان می کند که این برای سایر کشورها چه معنایی دارد و دولت های مربوط چگونه باید واکنش نشان دهند.

اقتصاد یک پژوهشگر ارشد در موسسه هوور در دانشگاه استنفورد است. او در حال حاضر در مرخصی از موسسه هوور است و به عنوان مشاور ارشد وزارت بازرگانی ایالات متحده کار می کند. نظرات بیان شده در کتاب او و زیر نظرات شخصی او است و دیدگاه های دولت ایالات متحده یا وزارت بازرگانی را نشان نمی دهد.

همانطور که اشاره کردید، شکاف فزاینده ای بین تصورات دولت چین وجود دارد در داخل چین و خارج از چین - با مدیریت همه گیر به عنوان شواهد الف. این با کنترل شدید دولت بر چشم انداز رسانه ای چین تشدید می شود، که داستان های مثبتی را در مورد چین از خارج برجسته می کند و در عین حال همه انتقادات را سرکوب می کند. پیامدهای درازمدت شکاف بین دیدگاه چین از خود و تصورات سایر کشورها چیست؟

دولت چین با محدود کردن توانایی شهروندان چینی برای دسترسی به اطلاعات خارجی و اصرار بر یک گزارش مثبت کاذب از برداشت های بین المللی چین، در حال ایجاد تعدادی مشکلات طولانی مدت برای خود است. اول، توانایی خود را برای تصمیم گیری آگاهانه محدود می کند. بسیاری از محققان چینی از دیپلماسی آزاردهنده پکن، جنگجوی گرگ، انتقاد می کنند که به گفته آنها نفوذ جهانی چین را تضعیف می کند. با این حال، آنها به دلیل ترس از سرکوب سیاسی تمایلی به انتقاد از حساب رسمی دولت ندارند. رهبری چین همچنین این خطر را دارد که هنگام بازگشایی سفر به چین و بازگشت از چین، شهروندان آن درک کامل تری از نحوه درک کشورشان در سطح بین المللی به دست آورند. این اختلاف بین داستان پکن و داستان سایر نقاط جهان می تواند به قیمت اعتماد و اطمینان قابل توجهی برای دولت چین در میان شهروندان خود تمام شود. با این حال، خطر در آینده نزدیک این است که رهبری چین با تحریک عمدی جهل در بین مردم خود، استکبار و نوعی بالقوه خطرناک از ملی‌گرایی مردمی را ترویج می‌کند که ممکن است در نهایت کاهش آن دشوار باشد.

آیا شما این مقاله را دوست دارید؟ برای اشتراک برای دسترسی کامل اینجا را کلیک کنید. فقط 5 دلار در ماه

در این راستا، بسیاری از مطالعات با تمرکز بر دیدگاه های منفی فزاینده نسبت به چین، بر جهان توسعه یافته یا لیبرال دموکراسی های غربی متمرکز شده اند. با این حال، چین در ایجاد هنجارها در کشورهای در حال توسعه موفق تر است - برای مثال، رسانه های دولتی آن در کشورهای آفریقایی محبوب تر از کشورهای اروپایی شده اند. نفوذ روایی و هنجاری چین در جهان در حال توسعه را چگونه ارزیابی می کنید؟

رسانه‌های دولتی چین در کشورهایی که طیف وسیعی از انتخاب‌های رسانه‌ای را ارائه نمی‌دهند، محبوبیت بیشتری پیدا می‌کنند، وضعیتی که در اقتصادهای نوظهور رایج‌تر است. با این حال، تفاوت های قابل توجهی در دیدگاه شهروندان در اقتصادهای نوظهور چین و نفوذ آن وجود دارد. به عنوان مثال، در آفریقا، یک نظرسنجی 2019-2020 نشان داد که 65٪ از کنیایی ها، اما تنها 29٪ از تونسی ها، دیدگاه مثبتی نسبت به نفوذ چین در کشور خود دارند. به طور مشابه، در یک مطالعه در سال 2021 توسط انجمن کشورهای جنوب شرقی آسیا، درصد کسانی که نگران نفوذ اقتصادی منطقه ای رو به رشد چین هستند از 47.6 درصد در کامبوج تا 90.4 درصد در ویتنام متغیر است.

درخواست شی جین پینگ در ژوئن 2021 از مقامات چینی برای ایجاد تصویری از کشور "قابل اعتماد، جذاب و قابل احترام" نشان می دهد که رهبری چین متوجه شده است که کشور با کمبود جدی قدرت نرم مواجه است. با این حال، او همچنین پیشنهاد می کند که شی حداقل به طور کامل درک نمی کند که وجهه بین المللی چین ناشی از اقدامات او است و نه از داستانی که توسط مقامات این کشور ایجاد شده است.

تایوان یکی از مهمترین خطوط قرمز پکن است - و همچنین به عنوان آزمونی برای توانایی پکن برای تأثیرگذاری بر سایر دولت ها در حال ظهور است. برخی کشورها - مانند لیتوانی و جمهوری چک - آمادگی خود را برای نادیده گرفتن محکومیت فزاینده پکن به منظور تقویت روابط با تایپه نشان داده اند. این موارد را چگونه تفسیر می کنید؟ آیا چین با محدودیت های توانایی خود برای شکل دادن به رفتار در خارج از کشور مواجه است؟

توانایی چین برای تأثیرگذاری بر رفتار بازیگران بین المللی اغلب کمتر از آن چیزی است که ما فکر می کنیم. اگرچه این کشور موفقیت قابل توجهی در استفاده از اهرم اقتصادی خود برای متقاعد کردن شرکت های چند ملیتی به پذیرش ترجیحات سیاسی خود داشته است (به عنوان مثال، به رسمیت نشناختن تایوان به عنوان یک نهاد سیاسی جداگانه)، اما موفقیت بسیار کمتری در تغییر ترجیحات سایر کشورها داشته است. به عنوان مثال، تحریم‌های اقتصادی چین علیه فیلیپین، کره جنوبی و استرالیا نتوانست این کشورها را متقاعد کند که موضع خود را در مورد مسائل مربوط به حاکمیت، ثبات اجتماعی و امنیت ملی چین تغییر دهند.

به طور کلی، رفتار چین در داخل و خارج از کشور - دیپلماسی اجباری جنگجوی گرگ، رفتار نظامی تهاجمی آن در منطقه آسیا و اقیانوسیه، عملیات نفوذ سیاسی در سایر کشورها و نقض حقوق بشر داخلی - بسیاری از کشورها را به بازنگری در سیاست‌های خود واداشته است. به سمت چین نظرسنجی‌های بین‌المللی نشان می‌دهد که سطح بی‌سابقه اعتماد به رهبری چین و خود شی جین‌پینگ پایین است. به‌عنوان مثال، به‌نظر می‌رسد پکن به‌جای متقاعد کردن سایر کشورها مبنی بر اینکه چین آماده است تا یک قدرت جهانی مسئول باشد، بسیاری از کشورها را متقاعد کرده است که در مخالفت با رهبری خود متحد شوند.

مقابله موفقیت‌آمیز با کووید-19 چین یک افتخار بزرگ در داخل کشور است، اما دارای معایبی است. چین همچنان به اعمال محدودیت‌های شدید ادامه می‌دهد - که تبادلات شخصی را به شدت محدود کرده است، هم در سطح مردم و هم در سطوح دولتی - حتی زمانی که بقیه جهان شروع به بازگشایی و تعامل دوباره می‌کنند. آیا به نظر شما قیمت جایگزینی برای اصرار چین برای بسته ماندن این کشور به روی جهان خارج وجود دارد؟

یکی از فاجعه‌های متعدد کووید-19 میزان انتخاب یا مجبور شدن کشورها برای بستن درهای خود به روی دیگران است. با این حال، در چین، تصمیم مدیریت برای بسته ماندن تا حد زیادی روند فعلی کاهش تعامل با دنیای خارج را تقویت می کند. شی جین پینگ پس از قدرت گرفتن تقریباً یک دهه پیش، جریان ثابتی از مقررات را برای کاهش نفوذ خارجی در چین از طریق محدود کردن ایده‌های غربی در فضاهای فرهنگی و آموزشی، محدود کردن جریان اطلاعات از طریق اینترنت و محدود کردن فرصت‌ها برای مشارکت جامعه مدنی صادر کرد. .

برای شهروندان چینی که به دنیای ایده‌ها علاقه دارند، می‌خواهند فرزندانشان در یک بازار جهانی رقابت کنند یا صرفاً چین را ترجیح می‌دهند که برای بقیه جهان بازتر است، هزینه‌های فرصت شی و دیگر چینی‌ها گزینه‌های عالی هستند. در مقابل، برای رهبری چینی که خواهان کنترل بیشتر بر اقتصاد و جامعه خود است، ممکن است این قیمت در آینده نزدیک نه تنها قابل قبول، بلکه حتی ناچیز به نظر برسد.

همانطور که اشاره کردید، چینی‌های خارج از کشور نقش مهمی در عملیات نفوذ ح‌ک‌چ و کار جبهه متحد دارند. چگونه دولت های خارجی می توانند بدون تغذیه از کلیشه های خطرناک برای دیاسپورای چینی، به ویژه در زمینه حملات فزاینده به آسیایی ها، با چالشی که جبهه متحد ایجاد می کند، مقابله کنند؟

آیا شما این مقاله را دوست دارید؟ برای اشتراک برای دسترسی کامل اینجا را کلیک کنید. فقط 5 دلار در ماه

دولت‌ها، رسانه‌ها و مؤسسات آموزشی نقش مهمی در حصول اطمینان از اینکه تلاش‌ها برای مهار رفتار بدخواهانه چین به حملات علیه مهاجران چینی کمک نمی‌کند، دارند. این به معنای اختلاط نکردن دولت چین با مردم چینی تبار و پرهیز از سیاست ها و زبانی است که از نژادپرستی حمایت و تحریک می کند. علاوه بر این، کشورها هنگام واکنش به عملیات برای نفوذ در چین، باید برای درک ماهیت دقیق تهدید وقت بگذارند تا بتوانند مؤثرترین واکنش را ایجاد کنند. این امر به ویژه زمانی مهم است که سیاست‌ها پتانسیل آسیب رساندن به زندگی و شهرت افراد بی‌گناه را داشته باشند (مانند سیاست‌هایی که برای شناسایی دانشمندانی که در آزمایشگاه‌های دانشگاهی و ملی درگیر جاسوسی تحت حمایت چین هستند) طراحی شده‌اند.

در نهایت، دیاسپورای چینی نقش مهمی در پاسخگویی کشورهای میزبان و چین دارد. برای مثال، در ایالات متحده، رهبران جامعه چینی-آمریکایی به درستی توجه خود را به مواردی جلب می کنند که دولت به طور غیرضروری شغل دانشمندان چینی-آمریکایی را از طریق اتهامات نادرست جاسوسی علمی ویران می کند. به همان اندازه مهم است که این جامعه در برابر اجبار چینی ها از ارزش های آمریکایی دفاع کند، به عنوان مثال، با دفاع علنی از حقوق دانشجویان چینی در ایالات متحده برای بیان آزادانه نظرات خود و بدون ترس از اجبار توسط دولت چین.