اجماع دو حزبی در مورد سیاست خارجی کره جنوبی؟ "دیپلمات."

مبارزات انتخاباتی ریاست جمهوری کره جنوبی در حال داغ شدن است و در انتخابات 9 مارس 2022 به اوج خود می رسد. یک ماه پس از اینکه حزب حاکم دموکرات، فرماندار سابق گیونگگی، لی جمون را به عنوان نامزد رسمی خود، حزب اصلی مخالف قدرت خلق، انتخاب کرد. یون، دادستان کل سابق را انتخاب کرد. سوک یول برای رویارویی با لی. از آنجایی که هر دو نامزد هیچ تجربه ای در روابط بین الملل ندارند، سؤالات آنها بر دیدگاه های سیاست خارجی آنها معلق است.

اما ناظران می توانند از طریق اسنادی که توسط کمپین های انتخاباتی آنها ارسال می شود، از چشم انداز نامزدها ایده بگیرند. لی "ابتکار اتحاد و دیپلماسی" خود را (به زبان کره ای کامل در اینجا موجود است؛ خلاصه به زبان انگلیسی در اینجا) در ماه اوت اعلام کرد، و یون "دیپلماسی جسورانه: اول منافع ملی" (به زبان کره ای کامل اینجا) را در سپتامبر ارائه کرد.

اگرچه در پلتفرم های سیاست خارجی دو مدعی اصلی تفاوت هایی وجود دارد، اما بارزترین آنها وجوه مشترک است. به عنوان مثال، هر دو به شدت از اتحاد ایالات متحده و RK حمایت می کنند. سفیر وی سون لاک، مشاور سیاست خارجی لی، با تضعیف ویژگی‌های ناظران خارجی معمولی ترقی‌خواهان کره به‌عنوان بدبین به اتحاد کره جنوبی و آمریکا، گفت: «به عبارت ساده، ایالات متحده متحد ما است و چین متحد ما نیست. وی همچنین افزود: «از لحاظ ارزشی، ایالات متحده و کره ارزش‌های زیادی مشترک دارند و همانطور که لی نامزد بارها اشاره کرده است، جمهوری کره در هفت دهه گذشته با ایالات متحده اتحاد داشته است و ما این اتحاد را ارتقا داده‌ایم. همان ارزش ها."

به همین ترتیب، اردوگاه یون موضعی علیه کره شمالی اتخاذ کرده است که در تضاد با کلیشه «اسیر نگیرید» است که اغلب به اردوگاه محافظه کار نسبت داده می شود. در حالی که یون به شدت بر خلع سلاح هسته‌ای پیونگ یانگ تاکید کرد، او همچنین حمایت احتمالی از کمک‌های بشردوستانه بی‌قید و شرط کره شمالی و توسعه اقتصادی مشترک بین کره‌ای در آماده‌سازی برای دوران پس از خلع سلاح هسته‌ای را ابراز کرد. یون همچنین قول داد مبادلات فرهنگی از جمله تبادل جوانان و دانشجویان را گسترش دهد، موضعی که توسط حریفش لی حمایت می شود. او حتی به ایجاد یک دفتر دیپلماتیک سه جانبه پایدار با نمایندگان کره و ایالات متحده در پانمونجوم اشاره کرد. در مصاحبه اخیر، یون گفت که اگر برای یک نمایش نباشد، با کیم جونگ اون ملاقات خواهد کرد.

با توجه به روابط کره جنوبی با چین و ژاپن، قول یون برای تقویت همکاری راهبردی با چین و ایجاد روابط آینده‌گرایانه ژاپن-جنوبی، دوباره تقریباً مشابه لی جی میونگ است. کیم سونگ هانگ، مشاور سیاست خارجی یون، ادامه همکاری سئول با چین را بر اساس احترام متقابل به عنوان مستأجر اصلی سیاست خارجی یون توصیف کرد.

آیا شما این مقاله را دوست دارید؟ برای اشتراک برای دسترسی کامل اینجا را کلیک کنید. فقط 5 دلار در ماه

این اجماع ظاهری با ملاحظات انتخاباتی هدایت می‌شود، زیرا وعده‌های هر دو نامزد در درجه اول برای جلب رضایت محافظه‌کاران و مترقی‌ها در میانه طیف ایدئولوژیک است. هیچ یک از طرفین به دلیل سیاست خارجی خود نمی خواهند آراء خود را از دست بدهند. این منجر به مواضع سیاسی شده است که به همه چیزی می دهد در حالی که به کسی توهین نمی کند. در نهایت، سوال این است که برنامه های سیاست خارجی کاندیداها زمانی که واقعاً در کاخ آبی به قدرت می رسند تا چه اندازه به طور مداوم اجرا می شود.

سیاست خارجی یک کشور تحت تأثیر عوامل و فرآیندهای مختلفی شکل می گیرد. بر اساس تئوری خودشناسی شناختی مارگارت هرمان، روانشناس سیاسی آمریکایی، ویژگی های فردی یک رهبر سیاسی یکی از عواملی است که بر رفتار سیاست خارجی دولت های آنها تأثیر می گذارد.

برای اولین بار در تاریخ انتخابات ریاست جمهوری کره جنوبی، این دو نامزد خارجی های سیاسی هستند. آنها تجربه حضور در مجلس شورای ملی را ندارند و به دلیل کوتاه بودن دوران سیاسی، در احزاب خود جای ضعیفی دارند. آنها همچنین در مورد مسائل سیاست خارجی موضع رسمی نداشتند. علاوه بر این، بر خلاف انتخابات ریاست جمهوری قبلی در کره جنوبی، منطقه گرایی و ایدئولوژی سکوهای احزاب در انتخابات آینده را شکل نمی دهد. بنابراین، این احتمال وجود دارد که ویژگی های شخصی و سابقه نامزدها تأثیر بسزایی در شکل گیری دیدگاه های بیرونی آنها داشته باشد.

لی و یون سوابق شخصی بسیار متفاوتی دارند که احتمالاً باورها، انگیزه ها و سبک های تصمیم گیری آنها را شکل داده است. لی در فقر بزرگ شد و به عنوان یک کودک کارگر کارخانه کار می کرد و باعث شد دستش آسیب دائمی بگیرد. او خودش حقوق تدریس می‌کند، در امتحان سخت وکالت در کشور قبول شد و به عنوان وکیل حقوق بشر کار می‌کند. لی به عنوان یک فرد خارجی به درجات سیاسی رسیده است، موقعیتی که می تواند به او کمک کند تا از روحیه در برابر رئیس جمهور فعلی دور بماند.

در همین حال، یون از خانواده ای ثروتمند با والدینی است که در دانشگاه ها تدریس می کنند. یون در رشته حقوق در دانشگاه ملی سئول تحصیل کرد که در آن زمان تنها 1 درصد از بهترین دانشجویان کره جنوبی را می پذیرفت. او پس از گذراندن وکالت، تمام دوران حرفه ای خود را در دادسراها گذراند که به دلیل نفوذ بیش از حد سیاسی و دخالت در سیاست داخلی مورد انتقاد قرار گرفتند.

سوالاتی در مورد اینکه آیا برنده همان مسیری را که رئیس جمهور فقید رو مو هیون دنبال می کند وجود دارد. هنگامی که روه در سال 2002 به عنوان نامزد حزب حاکم انتخاب شد، برخی از ناظران کره ای نگران بودند که جامعه بین المللی زمزمه "رو چه کسی؟" را زمزمه کند - اشاره کنایه آمیزی به "جیمی کی؟" جورجیا جیمی کارتر به مردم آمریکا در طول انتخابات ریاست جمهوری 1976.

حتی پس از پیروزی روچ در انتخابات، بی‌اعتمادی، نارضایتی و نگرانی در مورد سیاست خارجی کره جنوبی، به‌ویژه در قبال اتحاد این کشور با ایالات متحده، بر دولت او سایه انداخت. در موارد شدید، برخی از مقامات آمریکایی بنا به گزارش ها، همتایان خود در کاخ آبی را به دلیل نگرش های ضد آمریکایی «طالبان» خطاب کردند. با این حال، برخلاف این ترس ها، دولت روه بسیاری از سیاست های طرفدار آمریکا را دنبال می کند، مانند آغاز توافق تجارت آزاد بین کره و ایالات متحده و اعزام نیرو برای حمایت از اشغال عراق توسط آمریکا. این تصمیمات در خطر از دست دادن پایگاه سیاسی داخلی خود بودند زیرا روچ معتقد بود که برای آینده کره جنوبی ضروری است.

در این مورد، منش شخصی رئیس جمهور - با وجود اینکه یک فرد خارجی بود - طرفدار سیاست خارجی منطبق با مواضع دولت های قبلی است. شاید دکترین فعلی سیاست خارجی کشور به اندازه کافی عملگرا باشد و به اندازه کافی با خواسته های خارجی آن سازگار باشد تا به عنوان نرده ای در برابر هرگونه تغییر چشمگیر با انگیزه تغییر ایدئولوژیک عمل کند.

آیا این مسیری خواهد بود که دولت بعدی دنبال خواهد کرد؟ بسیاری خواهند گفت که می دانند، اما هیچ کس به طور قطع نمی داند. کلمه کلیدی در سیاست خارجی لی "عملی" است و یون بر اولویت دادن به "منافع ملی" بر سایر موضوعات سیاست خارجی تاکید کرد. شکی نیست که مردم کره جنوبی مایلند رئیس جمهور بعدی آنها "دیپلماسی عملگرا" را بر اساس "منافع ملی" تشکیل و اجرا کند. جالب است که ببینیم برنده چگونه وعده های سیاست خارجی خود را پس از انتخابات تنظیم و اصلاح می کند.