آیا چین تست فناوری را با تعیین استانداردهای بین المللی ترتیب می دهد؟ "دیپلمات."

قصد صریح شی جین پینگ، رئیس جمهور چین برای تبدیل چین به یک "قدرت بزرگ در فضای سایبری" را نباید به سادگی گرفت. او در آغاز دوره خود، عزم خود را برای فعال کردن فناوری محلی چینی برای «برداشتن و پیشی گرفتن» از غرب اعلام کرد. از آن زمان، توجه بین المللی بر پیشرفت سریع چین در فناوری های پیشرفته مانند هوش مصنوعی، محاسبات کوانتومی، شبکه های 5G، اینترنت اشیا، مواد جدید و زیست شناسی مصنوعی متمرکز شده است. اما چیزی که به نظر می رسد تا حد زیادی مورد توجه قرار نمی گیرد، استراتژی دو مسیره دولت برای به دست آوردن مزیت استراتژیک و ساختاری با تعیین استانداردهای بین المللی تکنولوژیک است.

اولین مورد از این مسیرها، انگیزه ای عمدی برای به دست آوردن نفوذ در نهادهای تنظیم استاندارد فنی بین المللی (همچنین به عنوان سازمان های تنظیم استاندارد یا SDO شناخته می شود) است. این ارگان ها می توانند هم سازمان های چندجانبه متشکل از نمایندگان دولت باشند و هم نهادهای چندجانبه که کارشناسان صنعتی و فنی می توانند در آن شرکت کنند. در هر دو نوع SDO، دولت شی بی سر و صدا در تلاش است تا شهروندان چینی را در پست‌های رهبری کلیدی، ریاست کمیته‌های فنی مهم و گروه‌های کاری، و رای دادن شرکت‌های چینی به عنوان یک بلوک در مورد پیشنهادات چینی را به خود جلب کند.

فرآیند مذاکره و تأیید استانداردهای فنی عمدتاً توسط رهبران فناوری تاریخی - ایالات متحده و اروپا - به عنوان یک فرآیند عمدتاً صنعتی توسعه یافته است. آنها بر اساس این اصل عمل کردند که فرآیند باید یک مدل باز از پایین به بالا باشد که توسط بخش خصوصی هدایت می شود. با این حال، برای دولت چین، تعیین استانداردهای فنی یک عنصر کلیدی از استراتژی ملی برای ترویج هنجارهای بین المللی است که به نفع پکن است. صنعت چین در SDO بر روی دستورالعمل های تعیین شده توسط دولت برای دستیابی به اهداف تعریف شده در سطح ملی کار می کند. این اهداف نه تنها تجاری، بلکه استراتژیک هستند، مانند مفهوم «حاکمیت سایبری» پکن - فشاری برای بالا بردن مرزهای ملی در فضای سایبری که مانع از جریان آزاد اطلاعات می شود.

دومین مسیر در استراتژی پکن برای به دست آوردن مزیت از طریق تعیین استانداردهای فناوری بین المللی، در امتداد کمربند و جاده - به ویژه جاده ابریشم دیجیتال آن- قرار دارد. پکن از ابتدا از پروژه های ابریشم دیجیتال برای تعیین استانداردهای واقعی با صادرات فناوری خود استفاده کرده است. این صادرات با گرفتن صفحه ای از شرکت های غربی، "وابستگی های جاده ای" ایجاد می کند که اساساً مشتریان را از استفاده از فناوری چینی مسدود می کند و تغییر به یک محصول جایگزین با مشخصات متفاوت را دشوار و گران می کند. پکن با امضای توافق‌نامه‌هایی با دولت‌ها در جاده ابریشم دیجیتال برای هماهنگ‌سازی استانداردها، بودجه مراکز صدور گواهی استانداردهای محلی و ترجمه استانداردهای توسعه‌یافته چینی به زبان‌های محلی، پا را فراتر گذاشته است.

یکی دیگر از ویژگی‌های جاده ابریشم دیجیتال، صادرات بسته‌های فناوری همراه یا سفارش‌داده‌شده است - سیستم‌های شهر هوشمند را در نظر بگیرید - که عملکردهای شهرداری را خودکار می‌کنند و ممکن است شامل تشخیص چهره، تجزیه و تحلیل داده‌های بزرگ، مخابرات 5G و حسگرهای هوش مصنوعی باشد. از آنجایی که اینها فناوری های نوظهوری هستند که استانداردها تا حد زیادی برای آنها جذاب است، گسترش شهرهای هوشمند یک امتیاز مثبت برای تلاش چین برای تعیین استانداردها است. چین می تواند پذیرش گسترده فناوری خود را به عنوان شاخص استاندارد کیفیت بالا ذکر کند که استدلال شرکت های چینی در مذاکره با استانداردهای بین المللی را تقویت می کند و بازارپسندی محصولات آنها را افزایش می دهد.

آیا شما این مقاله را دوست دارید؟ برای اشتراک برای دسترسی کامل اینجا را کلیک کنید. فقط 5 دلار در ماه

تأثیر این رویکرد دو مسیری بسیار بیشتر از مزیت رقابتی است. صادرات فناوری نظارت و سانسور چینی ابزارهای جدیدی را برای سرکوب در اختیار دولت های مستبد قرار می دهد. دولت‌هایی که به دنبال کنترل دسترسی شهروندان خود به اینترنت هستند، از الگوی حاکمیت سایبری پکن حمایت می‌کنند، که می‌تواند منجر به اینترنت بالکانیزه‌شده پر از ناسازگاری‌هایی شود که مانع تجارت بین‌المللی و کندی نوآوری فناوری می‌شود. و هنگامی که حاکمیت سایبری با تمایل پکن برای بازتعریف حقوق بشر به عنوان حقوق «جمعی» جامعه که توسط دولت تعریف شده است ترکیب می‌شود، دولت‌های مستبد سپر معافیت از مجازات برای نقض هنجارهای جهانی دریافت می‌کنند.

برای اینکه کشورهای غربی بتوانند به طور موثر با رویکرد دو جانبه پکن در تعیین استانداردهای فناوری رقابت کنند، ابتدا باید با مشورت صنعت اولویت های خود را مشخص کنند. فناوری و استانداردها همگی برابر نیستند و منابع نیز بی نهایت نیستند. بنابراین، مکان شروع، انتخاب فناوری‌های نوظهور مهم استراتژیک، ارزیابی انواع استانداردهای فنی مرتبط با آنها، و تعیین مکان و چگونگی ایجاد این استانداردها است. هماهنگی بین دولت و صنعت هم برای اولویت بندی و هم برای اقدام موثر در SDO های جهانی ضروری است.

دولت ایالات متحده به خوبی انجام خواهد داد که یک استراتژی بین سازمانی برای حاکمیت جهانی اینترنت ایجاد کند که منعکس کننده الزامات امنیت ملی و رقابت پذیری ایالات متحده باشد که اولویت های استانداردسازی را اطلاع رسانی و منعکس کند. این ممکن است شامل انتصاب یک هماهنگ کننده دولت ایالات متحده باشد که مسئول تماس ها و روابط با صنعت، جامعه مدنی و کارشناسان فنی است. افزایش بودجه برای آژانس‌های مرتبط با استانداردها و حمایت از افزایش مشارکت آژانس‌ها و بخش خصوصی در SDO‌ها مفید خواهد بود، همچنین مشوق‌هایی برای ایجاد نسل بعدی متخصصان استانداردهای فناوری.

حاکمیت اینترنت می تواند جزء مهمی از ابتکارات مشترک در گروه هایی مانند Quad و G7 باشد. این امر می‌تواند با ترویج مشارکت فعال و هماهنگ در SDOها، از جمله رقابت برای موقعیت‌های رهبری و ناامید کردن استانداردهای ملی منحصربه‌فرد در میان کشورهای شریک، آغاز شود.

مناسب است که چین در شکل دادن به حکمرانی فناوری متناسب با جایگاه رو به رشد خود به عنوان یک رهبر فناوری، نقش ایفا کند. همانطور که چین نفوذ خود را از طریق جاده ابریشم دیجیتال و SDO گسترش می دهد، توانایی آن در شکل دادن به استانداردهای فنی جهانی افزایش می یابد. با توجه به اهمیت این استانداردها از نظر رقابت اقتصادی، امنیت ملی و آزادی هایی که ریشه در اینترنت باز دارد، زمان آن فرا رسیده است که ایالات متحده و شرکای آن بازی خود را بهبود بخشند.