این که هون سن، نخست وزیر کامبوج، در حال آماده سازی پسر بزرگش هون مانه برای جانشینی خود، سال ها پنهان بوده است. اما اعلام 2 دسامبر غافلگیرکننده بود، زیرا به نظر فوری نمی رسید و تداوم آن احتمالاً در اواخر این دهه امیدوارکننده خواهد بود. به هر حال، هون سن 69 ساله از سال 1985 بر کامبوج حکومت می کند، همچنان از سلامتی برخوردار است و تقریباً به میل خود بر کشور تسلط دارد، همانطور که حزب مردم کامبوج (CPP) او که از زمان سقوط خمرها در قدرت بوده است. روژ در سال 1979. و چالش بزرگ دوران گذار در اینجا نهفته است: کسی که چنین درجه ای از قدرت را به دست آورده است چگونه می تواند بدون برهم زدن ساختار حزب و دولت استعفا دهد؟
هون سن نمی تواند فقط بازنشسته شود
به همین دلیل است که خیلی بیشتر از یک مسئله پرسنلی در راس دولت در خطر است. خدمات ملکی همیشه تضمین شخصی امنیت برای هون سن و قبیله اش بوده است. بر اساس منطق او، از دست دادن قدرت به معنای تهدیدی برای امنیت شخصی او و خانواده اش است. هون سن نمی تواند فقط بازنشسته شود.
بنابراین، خطر بسیار بیشتر از یافتن جانشینی برای به دست گرفتن رهبری دولت است. در عوض، چالش واقعی سازماندهی مجدد قدرت سیاسی به کشوری است که در آن نهادهای دولتی توسط نهادهای غیررسمی متشکل از شبکه‌های کاملاً شخصی‌شده قدرت به چالش کشیده می‌شوند. نیروهای امنیتی، دستگاه دولتی و حزب کمونیست چین، ستون های اصلی نظام سیاسی تحت سلطه هون سن هستند. در مقابل، قوانین رسمی دموکراتیک کامبوج توسط این شبکه‌ها تضعیف شده است و تنها حزب کمونیست چین در حال حاضر کرسی‌هایی در پارلمان دارد. در این دولت تک حزبی بالفعل، انتخابات پارلمانی بعدی در سال 2023 کنترل KNP را بر کشور کم نخواهد کرد.
در عوض، سیاست حمایتی کامبوج ایالت را تعیین می کند. آنها متشکل از شبکه های شخصی گسترده، وابستگی های متقابل و اتحادهایی هستند که شناسایی آنها از بیرون دشوار است. ظهور هون سن در چهار دهه گذشته عمدتاً مبتنی بر توانایی او در ایجاد وفاداری و وابستگی است. این توانایی او را از بسیاری دیگر از حاکمان پسا سوسیالیست متمایز می کند، که نتوانسته اند تقریباً به اندازه هون سن در مرکز سیاست باقی بمانند. در سال‌های اخیر، گرایش‌های سلسله‌ای به عنوان مقامات برجسته دولتی کامبوج توسعه یافته‌اند و سیاستمداران شروع به اعطای موقعیت‌های تأثیرگذار در دولت به پسران خود کرده‌اند تا از انتقال تدریجی نسل در حزب کمونیست چین اطمینان حاصل کنند.
اهمیت نیروهای امنیتی
در کنار ارتش، ژاندارمری و پلیس، ارتش خصوصی «بادیگارد» هون سن مهمترین رکن قدرت اوست. بدون او، او نهاد مرکزی تصمیم گیری در سیاست کامبوج نخواهد بود. هون سن از طریق استخدام ماهرانه، ازدواج های مهم سیاسی و کمک های مالی هنگفت نیروهای امنیتی ایجاد کرده است که شخصاً به او وفادار هستند و کمتر به پست نخست وزیری که او دارد وفادار هستند. اگرچه او خود هرگز مستقیماً فرماندهی نیروهای مسلح سلطنتی کامبوج (RCAF) را بر عهده نداشته است، اما از سال 2009 عملاً کنترل آنها را اعمال کرده است. این تداوم به همین دلیل است که بارها او را بهترین نامزد جانشینی پدرش دانسته اند.
با این حال، چالش های بزرگ از اینجا شروع می شود. مهم نیست که هون مانه چقدر احترام و وفاداری سربازان خود را به دست آورده است، او هرگز از نفوذ پدرش استفاده نخواهد کرد - مگر اینکه راه میانمار را به سوی یک دیکتاتوری نظامی آشکار که در آن ژنرال هایش به چهره های تعیین کننده تبدیل شوند، انتخاب کند. اما این امر مطلوب و محتمل به نظر نمی رسد. بنابراین، در حال حاضر نشانه های زیادی وجود دارد که هون مانه به دوران نظامی خود پایان می دهد و یک سیاستمدار غیرنظامی خواهد شد، شاید تا انتخابات ملی بعدی در سال 2023.
با این حال، مشخص نیست که این برای ارتش خصوصی پدرش چه معنایی دارد. آیا هون سن به حمایت از او برای امنیتش ادامه خواهد داد، آیا او تبدیل به ارتش هون مانه یا قبیله هون خواهد شد یا در ساختار رسمی RCAF گنجانده خواهد شد؟ و عواقب آن برای همه کسانی که کارهای کثیف را برای رئیس انجام داده اند - از نقض فاحش حقوق بشر گرفته تا غارت منابع طبیعی کامبوج - در طول سه دهه گذشته چه خواهد بود؟ آیا برای جنایاتی که مرتکب شده اند مصونیت مادام العمر اعطا خواهد شد؟ اینها و مسائل دیگر احتمالاً برای این سؤال که انتقال چقدر متناقض خواهد بود، محور است.
نیاز به سبک مدیریتی جدید
و در دستگاه دولتی غیرنظامی، مبارزه برای قدرت و پول بعید است که شدت کمتری داشته باشد. خیلی چیزها در خطر است، زیرا کامبوج یکی از فاسدترین کشورهای آسیایی است. در نهایت اما به سختی می توان همه بازیکنان را راضی کرد. اگرچه اجبار تنها می تواند آخرین راه حل باشد، اما می تواند برای جلوگیری از شکستگی های داخلی در دستگاه دولتی بسیار مهم باشد.
با این حال، هون مانه به عنوان نخست وزیر کامبوج، در نهایت باید شیوه اداره دفتر را به طور قابل توجهی تغییر دهد. این به این دلیل است که پدرش یک فرآیند تصمیم‌گیری سیاسی متمرکز را پشت سر خواهد گذاشت: می‌توان فرض کرد که هیچ تصمیم سیاسی مهمی در دهه‌های اخیر بدون تأیید هون سن گرفته نشده است.
این به خاطر کمیسیون های دولتی متعددی است که اختیارات تصمیم گیری گسترده ای را از وزارتخانه ها سلب کرده اند و توسط خود هون سن یا افراد مورد اعتماد نزدیک استخدام شده اند. هون سن همچنین یک شبکه واقعی از مشاوران و خبرچینان وفادار به او در تمام حوزه‌های مرتبط دولتی و اداری ایجاد کرد که از طریق آن او همیشه از پویایی در دستگاه خود آگاه است.
آیا و باید این شبکه را پسرش تصاحب کند؟ اگر چنین باشد، انتقال قدرت بزرگی خواهد بود که احتمالاً سیاست کامبوج را برای سال‌های آینده شکل خواهد داد. در غیر این صورت، کشور با سبک کاملاً جدیدی از حکمرانی روبرو خواهد شد - هر چه که به نظر برسد. با توجه به اثربخشی محدود آن، تردید وجود دارد که درجه بالایی از تمرکز سیاسی هنوز در یک اقتصاد ملی متفاوت و کارآمد مناسب باشد.
هون سن یک بازیگر کلیدی سیاسی باقی خواهد ماند
اگرچه هیچ کس در کامبوج جرات مخالفت با تصمیم هون سن برای انتخاب پسرش به عنوان جانشین خود را ندارد، اما همچنان مهم است که این تصمیم نه تنها به طور عمومی توسط CPP حاکم و اعضای ارشد آن تایید شود، بلکه مورد احترام آنها نیز باشد. بنابراین، با وجود تسلط گسترده خود، هون سن نمی تواند حزب را نادیده بگیرد اگر بخواهد انتقال را پایدار کند. این واقعیت که او در سال 2015 به عنوان رهبر مادام العمر حزب انتخاب شد قطعاً در این وضعیت نقش دارد. سلف او، چیا سیم، در زمان ریاست جمهوری درگذشت، و هون سن احتمالاً برای مدت طولانی در آینده یک بازیگر اصلی در سیاست باقی خواهد ماند، بدون اینکه بیش از حد درگیر امور روزمره دولت باشد.
اگر هون سن از ریاست حزب همراه با پست ریاست دولت استعفا دهد، جای تعجب بزرگی خواهد بود. تنها به همین دلیل، استعفای او از نخست وزیری ممکن است به یک فروپاشی اساسی در سیاست کامبوج منجر نشود. از این گذشته، هون سن برای اعمال قدرت سیاسی و نظم بخشیدن به دستگاه و حزب خود مجبور نیست در راس دولت باشد.
در این شرایط، هون سن یک بازیکن قدرتمند وتو در پشت پسرش باقی خواهد ماند. این میراث دیگری است که هون مانه باید مدیریت کند. بنابراین، انتقال قدرت قطعا مدتی طول خواهد کشید. شیطان، مثل همیشه، در جزئیات است.
[ad_2]
مقالات مشابه
- قوانین جدید تولید مثل هند بحثی را برانگیخت - The Diplomat
- آیا زمان آن فرا رسیده است که ایالات متحده به ازبکستان بر سر حقوق بشر فشار بیاورد؟ "دیپلمات."
- استرداد آسانژ مورد مجموعه ای از سپتامبر 7
- استیضاح رئیس جمهور پارک، در زندان به دلیل فساد، عفو مون - این دیپلمات
- Mi16 سه تا موتور داره
- علوم و تجهیزات آزمایشگاهی - متخصص آزمایشگاه
- هولدن به مذاکره با فروشندگان پس از ACCC فشار
- چهار کاری که برای موفقیت اسباب بازی باید انجام دهید
- شرکت صادرات و واردات کالاهای مختلف از جمله کاشی و سرامیک و ارائه دهنده خدمات ترانزیت و بارگیری دریایی و ریلی و ترخیص کالا برای کشورهای مختلف از جمله روسیه و کشورهای حوزه cis و سایر نقاط جهان - بازرگانی علی قانعی
- راهنمای خرید ضبط ماشین؛ بهترین انتخاب برای شما