چگونه انرژی به بازسازی ASEAN پس از همه گیری کمک می کند - The Diplomat

کشورهای عضو انجمن کشورهای جنوب شرقی آسیا (ASEAN) زمانی که کووید-19 برای اولین بار در سال 2019 افزایش یافت، در حال شکوفایی بودند. کاهش قابل توجه تجارت خارجی و گردشگری به طور قابل توجهی فعالیت اقتصادی در آسه آن را کاهش داده و منطقه را وارد رکود عمیقی کرده است. اما با افزایش مداوم سطح واکسیناسیون و اکتشافات علمی، منطقه به آرامی در حال بهبودی از اثرات این همه گیری است.

اگرچه همه‌گیری هنوز به پایان نرسیده است، اما پیشرفت‌هایی در سال گذشته برای پیشرفت بخش انرژی و ثبات اقتصاد منطقه حاصل شد. در اینجا آنچه ASEAN در سال 2021 به دست آورده است و چرا سال 2022 شروع خوبی است، آورده شده است.

بازیابی نفت و گاز

بر اساس به‌روزرسانی‌های نفت و گاز آسه‌آن در سال گذشته، ذخایر نفت و گاز به ترتیب 20 و 35 درصد نسبت به سطح سال 2010 کاهش یافت که نگرانی‌ها را در مورد امنیت عرضه در آینده افزایش داد. این کاهش منجر به قطعی مکرر برق و افزایش قیمت برق، به‌ویژه در فیلیپین و سنگاپور شده است.

با این حال، انتظار می رود که روکش نقره ای در سال آینده ارائه شود. در حالی که اولین تولید نفت خام کامبوج متوقف شد، برونئی در ماه مارس اعلام کرد که اکتشاف نفت در اعماق دریا را آغاز می کند و امیدها را برای یک چرخش اقتصادی پایدار افزایش می دهد و سلطنت امیدوار است تولید نفت را تا سال 2025 سه برابر کند.

آیا شما این مقاله را دوست دارید؟ برای اشتراک برای دسترسی کامل اینجا را کلیک کنید. فقط 5 دلار در ماه

در فرآیند انتقال تدریجی انرژی، گاز طبیعی نقش دوگانه حیاتی را در تامین نیازهای اوج انرژی و به عنوان سوخت انتقالی به منابع انرژی پاک‌تر ایفا می‌کند. بر این اساس، اندونزی پروژه گاز Merakes را در ژوئن افتتاح کرد و انتظار داشت روزانه 368 میلیون فوت مکعب استاندارد تولید کند.

جریان های درآمدی بزرگ مانند نفت و گاز مبنای مهمی برای جبران زیان های اقتصادی که طی دو سال گذشته متحمل شده اند فراهم می کند. با این وجود، اکتشاف نفت و گاز باید با گسترش فناوری های کم کربن به عنوان نوعی تعهد به انرژی ایمن و تجدیدپذیر ترکیب شود.

کربن زدایی پس از COP26

زغال سنگ یک منبع انرژی اساسی است که قادر به تامین انرژی مقرون به صرفه و قابل اعتماد مورد نیاز برای بازیابی از یک بیماری همه گیر است. اما تاثیر فزاینده آن بر محیط زیست باید مورد توجه قرار گیرد. در راستای توافق کاهش تدریجی COP26 در پایان اکتبر، کشورهای عضو آسه آن و سهامداران منطقه ای به سرعت سیاست های انرژی خود را تغییر دادند.

نسخه سوم برنامه توسعه برق ویتنام 8، که در فوریه منتشر شد، با هدف گسترش گاز طبیعی برای جایگزینی زغال سنگ در توسعه گرما در دهه آینده است. مالزی هدف خود را افزایش سهم انرژی های تجدیدپذیر به 31 درصد از کل انرژی تا سال 2025 و کاهش ظرفیت زغال سنگ تا 4.2 گیگاوات در دو دهه آینده قرار داده است. سه هفته قبل از COP26، اندونزی RUPTL، یک طرح برق برای سال‌های 2021-2030 را تصویب کرد که ساخت نیروگاه‌های زغال‌سنگ را از برنامه‌های آتی حذف می‌کند و در عین حال توزیع انرژی‌های تجدیدپذیر را به 52 درصد افزایش می‌دهد. فیلیپین همچنین با بازنشستگی 10 نیروگاه زغال سنگ و کنار گذاشتن تدریجی پروژه های جدید برق با سوخت زغال سنگ سرعت خود را تسریع می بخشد.

حذف تدریجی زغال‌سنگ یکی از مهم‌ترین تلاش‌های کربن‌زدایی است که فضای بیشتری را برای گسترش انرژی‌های تجدیدپذیر فراهم می‌کند. با این حال، کشورهای عضو آسه آن در دهه گذشته به زغال سنگ متکی بوده اند و تا سال 2040 به این کار ادامه خواهند داد. بنابراین، در این بین، فناوری های جایگزین باید در سیستم های تولید برق برای کاهش انتشار گازهای گلخانه ای ادغام شوند.

فناوری پیشرفته برای تسهیل انتقال انرژی

انتقال به انرژی های تجدیدپذیر برای آسه آن آسان نخواهد بود، زیرا نیاز به نوآوری های خاصی برای پر کردن شکاف بین منابع انرژی پاک و تقاضای رو به رشد انرژی در منطقه دارد. اگرچه برخی از کشورهای عضو سیاست هایی را برای کربن زدایی این بخش تدوین کرده اند، برخی دیگر مسیر جایگزینی را در پیش گرفته اند. اتخاذ فن آوری های جذب، استفاده و ذخیره کربن (CCUS) و فن آوری های با راندمان بالا و کم انتشار (HELE) دو رویکرد امیدوارکننده ای هستند که می توانند برای حمایت از کاهش CO2 اتخاذ شوند.

از سال 2015، مالزی به نیروگاه زغال سنگ فوق بحرانی Manjung متکی است که اولین نیروگاه در جنوب شرقی آسیا با 42 درصد راندمان است و همچنان برای تأمین 23 درصد از برق مورد نیاز کشور به آن متکی خواهد بود. شرکت Pertamina اندونزی با راه اندازی مطالعات امکان سنجی پروژه CCUS در میدان نفتی خشکی خود در Gundih گام دیگری به جلو بردارد. اولین پروژه CCUS کشور می تواند به طور بالقوه 300000 تن CO2 را در سال کاهش دهد.

اگرچه تولید برق مبتنی بر هیدروژن دیگر یک فناوری جدید نیست، اما به طور گسترده در ASEAN استفاده نمی شود. با این حال، این روند در حال تغییر است و در ژانویه سال گذشته، فیلیپین یادداشت تفاهمی با استرالیا امضا کرد تا فناوری خود را برای بهینه‌سازی انتشار انرژی هیدروژن (HERO) برای تولید گرما بدون انتشار گازهای گلخانه‌ای اجرا کند. در حالی که اکثر کشورهای آسه آن هنوز در مراحل اولیه پذیرش فناوری هیدروژن هستند، کشورهایی مانند سنگاپور در آزمایش سلول های سوختی هیدروژنی برای کربن زدایی بخش کشتیرانی پیشرو هستند.

آیا شما این مقاله را دوست دارید؟ برای اشتراک برای دسترسی کامل اینجا را کلیک کنید. فقط 5 دلار در ماه

افزایش جاه طلبانه انرژی های تجدیدپذیر

بخش انرژی‌های تجدیدپذیر در پیگیری کربن‌زدایی دستخوش تغییرات اساسی شده است. یافته‌های اصلی به‌روزرسانی‌های انرژی 2021 آسه‌آن گزارش می‌دهد که انرژی‌های تجدیدپذیر تقریباً 34 درصد از بخش انرژی آسه‌آن را در سال 2020 تشکیل می‌دهد و تنها 1.5 درصد از هدف منطقه‌ای برای سال 2025 باقی می‌ماند.

ویتنام به دلیل شرایط و سیاست‌های مطلوبی که منجر به استخراج انرژی خورشیدی و بادی در آسه‌آن می‌شود، ثابت کرده است که یک مقصد سرمایه‌گذاری جذاب برای منابع انرژی تجدیدپذیر است. سال گذشته، ویتنام هدف خود را مبنی بر ایجاد Ninh Thuan به عنوان یک مرکز ملی برای انرژی های تجدیدپذیر اعلام کرد که تقریباً یک چهارم از 766.45 مگاوات نیروی بادی خود را به کار می گیرد. همچنین مشارکتی بین جمهوری دموکراتیک خلق لائوس و ژاپن برای ایجاد بزرگترین مزرعه بادی در جنوب شرقی آسیا ایجاد شده است.

فراتر از پانل های خورشیدی زمینی، پانل های خورشیدی شناور پس از اینکه بزرگترین مزرعه هیبریدی هیبریدی جهان با هیدروفلورا در تایلند در سه ماهه سوم سال 2021 پس از تاخیرهای متعدد آنلاین شد، در ASEAN محبوبیت پیدا کردند. کشورهایی مانند اندونزی و سنگاپور نیز در حال ساخت پروژه های مشابه هستند.

منابع انرژی تجدیدپذیر نقش مهمی در حفظ عرضه پایدار دارند، در حالی که کربن زدایی و دنبال کردن اقتصاد سبزتر. با این حال، سرمایه‌گذاری، پیشرفت فناوری و چارچوب‌های نظارتی حمایتی، عوامل تعیین‌کننده خواهند بود، زیرا تزریق‌های عظیم انرژی تجدیدپذیر باید توسط بار پایه کم کربن و ذخیره‌سازی انرژی برای اطمینان از تامین پاک‌تر و بدون وقفه‌تر پشتیبانی شوند.

تقویت ثبات شبکه برای پاسخگویی به تقاضای رو به رشد

در ترکیب با مسائل پایداری شبکه، تامین تقاضای برق رو به رشد آسه آن در سال 2021 به یک چالش تبدیل شده است. چندین رویکرد از جمله مشارکت، ارزیابی سیاست ها و دیجیتالی کردن بخش انرژی برای اطمینان از یک سیستم انرژی پایدار و پایدار اتخاذ شده است.

مالزی اخیرا اعلام کرده است که از نرم افزار Capgemini و Google Cloud برای پیاده سازی زیرساخت API برای بزرگترین تامین کننده برق این کشور، Tenaga Nasional Berhad استفاده می کند. در همین حال، در ماه مه، شرکت نوپای اینترنت اشیا (IoT) ویتنام Cloud Energy یک شبکه نظارت بی سیم برای حمایت از کشاورزی هوشمند توسعه داد. بازنگری برنامه ملی توسعه برق ویتنام 8 شامل تخصیص 32.9 میلیارد دلار برای دوره 30-2021 برای بهبود زیرساخت شبکه است.

پایداری نیرو را می‌توان با گسترش سیستم‌های ذخیره‌سازی انرژی که راهی جذاب برای به حداکثر رساندن استفاده از انرژی مصرف‌شده است، تضمین کرد. فیلیپین پیشرو است و سال گذشته اعلام کرد که قصد دارد ظرفیت ذخیره سازی باتری را افزایش دهد. او حتی پا را فراتر گذاشت و اعلام کرد که قصد دارد یک تاسیسات شناور برای ذخیره 54 مگاوات انرژی بسازد.

تقویت پایداری شبکه برق یک هدف کلیدی برای دولت‌های آسه‌آن باقی خواهد ماند، به‌ویژه در دوران پس از همه‌گیری، که در آن یک منبع تغذیه قابل اعتماد برای ذخیره‌سازی واکسن‌های کووید-19 و انعطاف‌پذیری کلی سیستم بهداشتی حیاتی است. افزایش پایداری شبکه همچنین امکان تزریق بیشتر انرژی های تجدیدپذیر را فراهم می کند و در نتیجه تامین پاک تر و پایدارتر را تضمین می کند.

البته همه موارد فوق فقط مراحل نوزادی است و باید در سال های آینده کارهای جدی انجام شود. با توجه به ویژگی های منحصر به فرد هر شکل از انرژی، دستیابی به یک ترکیب انرژی مناسب برای حمایت از توسعه پایدار بسیار مهم است. با تمام این گام های مهم برداشته شده در سال 2021، آسه آن در حال حاضر در مسیر درستی برای توسعه کم کربن است.

با این حال، سوال بزرگ باقی می‌ماند: آیا آسه‌آن می‌تواند با حفظ پایداری انرژی خود، انتقال انرژی خود را تسریع بخشد؟ یا با تأخیر مضر دیگری او را خواهد برد؟ ما مشتاقانه منتظریم تا ببینیم در سال 2022 چه چیزی در انتظارمان است.

این مقاله نسخه توسعه یافته بولتن خلاصه 2021 است که توسط پروژه تغییرات آب و هوایی و انرژی ASEAN (ACCEPTANCE) در پایان دسامبر