واکنش به تابلوهای تاجیکستان و ازبکستان در متروی مسکو - The Diplomat

در 14 سپتامبر، زمانی که مترو مسکو معرفی کرد در دو ایستگاه آن در تاجیکستان و ازبکستان، مهاجران این کشورها شادی کردند. با این تصمیم، دولت مسکو وجود آنها را به رسمیت می شناسد - تعداد آنها تا سال 2020 به 800000 نفر می رسد. برآوردهابه هر حال - و ظاهراً می خواستند با یک حرکت کوچک، مانند نصب تابلوهایی به زبان مادری خود، زندگی خود را آسان کنند.

سه ماه بعد، در 7 دسامبر، رئیس کمیته جامعه مدنی و حقوق بشر زیر نظر رئیس جمهور روسیه، یکی از 16 نهاد مشورتی، از شهردار مسکو خواست تا با تابلوهای غیر روسی "وضعیت را اصلاح کند". گزارش شده است که مردم محلی را آزار می دهد.

دلیل اصلی انتخاب ایستگاه‌های مترو پروکشینو و لسوپارکووا برای تابلوهای جدید این است که آنها خدمات اتوبوس را به مرکز مهاجرت چند منظوره ساخاروف ارائه می‌دهند، جایی که کارگران مهاجر عمدتاً از ازبکستان و تاجیکستان درخواست می‌کنند و مجوز کار خود را تمدید می‌کنند. مجوزهای کار به مهاجران کشورهای آسیای مرکزی که عمدتاً به عنوان کارگر یقه آبی کار می کنند این امکان را می دهد که با پرداخت مالیات در روسیه کار کنند.

پس از ظهور تابلوهای جدید به زبان تاجیکی و ازبکی، کارمندان مترو گزارش شده است با اینکه تعداد افراد سرسراهای هر دو ایستگاه به نصف کاهش یافته است، صف‌های فروش بلیط فروشی تا 40 درصد کاهش یافته و درخواست‌های کمتری از خارجی‌ها برای کسب اطلاعات دریافت کرده‌اند.

با این وجود، به نظر می رسد که هیچ یک از جنبه های عملی در پاسخ به احساسات ضد مهاجرتی در میان مردم محلی، بلکه مهمتر از همه در میان مقامات روسی اهمیتی ندارد. در 7 دسامبر، رئیس کمیته جامعه مدنی و حقوق بشر رئیس جمهور روسیه والری فادیف، او درخواست کرد سرگئی سوبیانین شهردار مسکو با تابلوهایی به زبان های ازبکی و تاجیکی "وضعیت را اصلاح می کند". به گفته فادیف، این علائم "به ویژه برای ساکنان آزاردهنده" هستند و "با الزام کارگران مهاجر به صحبت روسی مطابقت ندارند."

آیا شما این مقاله را دوست دارید؟ برای اشتراک برای دسترسی کامل اینجا را کلیک کنید. فقط 5 دلار در ماه

دو روز بعد، در 9 دسامبر، فادیف با ولادیمیر پوتین، رئیس جمهور روسیه دیدار کرد. او صحبت کرد در مورد سیاست مهاجرت این کشور، که اولویت بندی و حمایت از شهروندان روسیه از طریق ترجیحات برای استخدام شهروندان روسیه است و از فعالیت های اخیر مانند کاهش تعداد مهاجران در پروژه های ساختمانی مسکو استقبال می کند. در همان جلسه، پوتین از ترس فادیف حمایت کرد و از راه اندازی استخدام در مقیاس وسیع تحت کنترل دولت صحبت کرد که می تواند به کاهش تعداد مهاجران کمک کند و با آموزش زبان، حقوق و تاریخ روسی، مهاجران را برای کار در روسیه در خانه آماده کند.

مقامات و شهروندان روسیه به طور کلی نگرش های ضد مهاجرتی خود را پنهان نمی کنند، اما این شیوع سال به سال بسته به رویدادهای کشور متفاوت است. در آخرین نظرسنجی سال 2019 استقلالی ها مرکز جامعه شناسی مرکز لوادا72 درصد از پاسخ دهندگان از محدودیت مهاجرت نیروی کار حمایت می کنند که جهش 58 درصدی در سال 2017 است. توضیح در نتیجه از بین رفتن پراکندگی و سرخوشی ناشی از الحاق کریمه در سال 2014 و تشدید چشم انداز منفی اقتصادی برای کشور و وضعیت تک تک خانواده ها.

افزایش احساسات ضد مهاجرتی در میان شهروندان روسیه لزوماً در برداشت مهاجران از ناخواسته بودن در این کشور منعکس نمی شود. در آینده ی نزدیک مطالعهبیش از نیمی از مهاجران آسیای مرکزی مورد بررسی، 55.9 درصد، می گویند که نسبت به روس ها احساس منفی ندارند و 57 درصد از کسانی که حداقل پنج سال در روسیه زندگی کرده اند، می خواهند برای همیشه در این کشور بمانند.

بیانیه‌های ضد مهاجرتی آنچه که قرار است یک نهاد بی‌طرف باشد، یعنی شورای جامعه مدنی و حقوق بشر، که انتظار می‌رود از حزب خارج شود و با گروه‌هایی که کمتر از آنها نمایندگی می‌کنند همراه شود، نشان می‌دهد که این شورا در عوض نقش خود را در نظر گرفته است. مدافع شهروندان روسیه در برابر محاصره مهاجران متجاوز.