آیا فناوری می تواند مشکل زباله روستای همبک را حل کند؟ "دیپلمات."

سال گذشته، دانشگاه ملی اینچئون و شهرداری یونسو-گو در یک "آزمایشگاه زنده" شرکت کردند. این رویکرد مصرف‌گرا برای ارائه نوآوری فن‌آوری «هوشمند» برای مشکلات سنتی در منطقه چند فرهنگی کم‌درآمد به نام روستای همبک اعمال شده است. این بخشی از یک ابتکار دولتی بزرگتر بود که خواستار نوسازی سریع شهری و احیای مناطق توسعه نیافته در مناطق بزرگ شهری کره جنوبی مانند سئول، بوسان و اینچئون بود.

به مدت شش ماه، مردم کره جنوبی در روستای همبک، مقامات شهرداری و دانش‌آموزان، اساتید و پژوهشگران گرد هم آمدند تا راه‌حل‌های خلاقانه‌ای را برای مشکل یک دهه دفن غیرقانونی زباله در این روستا به بحث بگذارند. با این حال، تلاش‌ها برای گنجاندن آنچه به بهترین شکل می‌توان به عنوان گسترش شهر هوشمند به یک منطقه کم درآمد توصیف کرد، به نتایج کمتری منجر شده است. نیاز کره‌جنوبی به علم و فناوری به‌عنوان یک وصله استعاری بر زخم‌های تند مشکلات تثبیت‌شده، از اواخر دهه 1980 محل مناقشه بین دولت و مردم بوده است.

از آنجایی که این کشور در کمتر از سه ماه آینده به انتخابات ریاست جمهوری بعدی خود نزدیک می شود، نظارت بر اثرات رویکرد دولت فعلی به علم و فناوری به عنوان نقطه شروعی برای مقایسه های محلی، ملی و جهانی بسیار مهم است.

روستای همبک سایت بسیار جالبی است. این شهر که در زیر کوه منهک قرار دارد، حدود شش کیلومتر با سونگدو، اولین شهر هوشمند کره جنوبی فاصله دارد. در حالی که سونگدو نتوانسته است علاقه کافی بین المللی را برای جذب خارجی های کافی به چشم انداز خود در مورد "شهر چند فرهنگی" جلب کند، روستای همبک از 80 درصد خارجی ها تشکیل شده است که عمدتا از ویتنام، چین، روسیه، قزاقستان و ازبکستان هستند. هزینه های نسبتا پایین مسکن در روستای همبک، برخلاف ساختمان های بلند گران قیمت سونگدو، و نزدیکی این محله به فرودگاه بین المللی اینچئون، آن را به یک مرکز چند قومیتی جذاب تبدیل کرده است. شهرداری Yongsu-gu، یکی از چندین شهرداری در اینچئون، از این فرصت استفاده کرد و روستای Hambak را "شهر روسیه" نامید، شبیه به "روستای فرانسوی" در سئول در Bangbae-dong یا "شهر چینی" در Daerim. دونگ

این تا حدودی برای بهبود درک محله از بیگانگان انجام شد. حدود یک دهه است که دفع غیرقانونی زباله در روستای همبک که به منبع تنش بین کره جنوبی و خارجی ها تبدیل شده است، به طور مداوم افزایش یافته است.

آیا شما این مقاله را دوست دارید؟ برای اشتراک برای دسترسی کامل اینجا را کلیک کنید. فقط 5 دلار در ماه

در شهرهای بزرگ شبه جزیره، هر شهرداری سیستم خاص خود را برای دفع زباله دارد و هر روز از هفته برای زباله های خاص و کیسه های پلاستیکی مختلف طراحی شده برای انواع مختلف زباله ها تعیین می شود. اگر شهروندان به این قوانین پایبند نباشند جریمه محسوب می شود.

با این حال، پراکنده شدن وسایل منزل، زباله های مواد غذایی و کیسه های زباله پراکنده در سراسر روستای همبک عادی شده است. با افزایش هزینه های نظارت تصویری از پنج سال پیش، مجرمان به طرز ماهرانه ای آموخته اند که چگونه در چشمان دوربین دیده نشوند و اغلب در عصر به این عادت غیرقانونی می پردازند.

مردم کره جنوبی شکایت دارند که هجوم کارگران مهاجر و خانواده های مهاجر با بی میلی به اطاعت و اطاعت از قوانین کشور، این محله را ویران می کند.

"آنها در همسایگی احساس غرور ندارند" موضوع رایجی بود که توسط "دیگران" در میان کره جنوبی مورد بحث قرار می گرفت، و دومی معتقد بود که اولی به دلیل اقامت موقت خود با روستای همبک ارتباط برقرار نمی کند.

دفع زباله نه تنها مشکلات اجتماعی، بلکه مشکلات زیست محیطی محله را نیز آشکار کرده است. حیات وحش اطراف، که به تلاش‌های زیباسازی جامعه کمک کرده است، تحت تأثیر زباله‌ها قرار گرفته است و «هوای تازه کوهستانی» که کره‌ای‌های جنوبی برای آن به طور هدفمند به محله نقل مکان کرده‌اند، توسط بوها غلبه کرده است.

به دلیل توزیع طولانی مدت و گسترده آن، دفتر شهرداری Yonsu-gu روستای Hambak را به عنوان "آزمایشگاه زنده" آزمایشی خود انتخاب کرده است، مفهومی که در سال 2006 در فنلاند به عنوان بخشی از شبکه اروپایی آزمایشگاه های زنده (ENoLL) ظهور کرد. این رویکرد نوآوری باز، شهروندان و کارشناسان را تحت لفاظی دموکراتیک گرد هم آورد تا مشکلات روزمره را حل کند، که به ویژه برای دولت مون جائه این جذاب بود. دولت بر یک داستان شهروند محور در حمایت از فناوری‌های انقلاب صنعتی چهارم، مانند هوش مصنوعی، اینترنت اشیا و ابر، از نظر سهم آنها در توسعه شهرهای هوشمند، اصرار داشت.

نزدیکی روستای همبک به سونگدو، آن را به مکانی ایده‌آل برای گنجاندن طبیعی رویکرد فن‌آوری هوشمند از طریق یک آزمایشگاه زنده تبدیل کرده است. تخلیه غیرقانونی در این محله در تضاد آشکار با سیستم کارآمد مدیریت پسماند زیرزمینی سونگدو در آن نزدیکی بود، و شهرداری را بر آن داشت تا پیشنهاد دهد که روستاییان همبک از راه حل تکنولوژیکی استقبال بیشتری خواهند کرد.

دانشجویان، اساتید و محققان آزمایشگاه شهر هوشمند ES در دانشگاه ملی اینچئون، پروژه را به عنوان واسطه بین شرکت‌کنندگان از روستای همبک و مقامات شهرداری در یونسو-گو تسهیل کردند. در پایان شش ماه، پس از انجمن‌های گفتگو، تحقیقات و نمونه‌های اولیه، دانشگاه یک سیستم زباله «هوشمند» را به محله معرفی کرد. این دستگاه مجهز به نمایشگر بزرگی بود که نمایش اسلایدی را به زبان های روسی، کره ای و انگلیسی در مورد دفع صحیح انواع زباله و عواقب قانونی زباله ها نشان می داد. این مانیتور همچنین مجهز به دوربینی بود که از افراد برای جلوگیری از دفع زباله در آینده عکس می گیرد. در زیر مانیتور چهار "سطل هوشمند" حساس به حرکت وجود داشت که برای مواد قابل بازیافت، فلزات، ضایعات مواد غذایی و انواع دیگر زباله ها اختصاص داده شده بود.

برای اهالی روستای همبک این یک ناامیدی بزرگ بود. این یک سازش قابل قبول برای مسئولان شهرداری بود. برای شرکت کنندگان در دانشگاه ملی اینچئون، این یک راه حل آزمایشی بود.

از همان ابتدا، ساکنان گفتند که بهترین راه حل ممکن برای این مشکل ایجاد برنامه ای برای آموزش فرهنگی و زبان در مرکز اجتماعی جدید است که به خارجی ها نحوه دفع صحیح مواد زائد مختلف را آموزش می دهد. آنها همچنین پیشنهاد کردند که با توجه به وضعیت نسبتاً توسعه نیافته این محله، یک فناوری جدید بسیار جاه طلبانه خواهد بود. ناکامی دوربین مدار بسته در بهبود عادت های دفع زباله نیز تأثیر این فناوری را مورد تردید قرار داده است.

آیا شما این مقاله را دوست دارید؟ برای اشتراک برای دسترسی کامل اینجا را کلیک کنید. فقط 5 دلار در ماه

مسئولان شهرداری معتقدند سیستم زباله «هوشمند» با توجه به شرایط، بهترین راه حل ممکن است. او به تمایل دولت برای افزایش فناوری‌های انقلاب صنعتی چهارم در مناطق مختلف پاسخ داد. آزمایشگاه زنده همچنین به هدف ارائه یک حساب دموکراتیک از رویکرد سنتی از بالا به پایین به علم و فناوری دست یافت.

آزمایشگاه شهر هوشمند ES دانشگاه ملی اینچئون، آزمایشگاه زنده را فرصتی برای پروژه «نیمکت آزمایش» دید. آنها قبلاً پیش‌بینی کرده بودند که نتیجه‌ای که ارائه کردند ممکن است انتظارات ساکنان را برآورده نکند، اما باید نمونه اولیه آنقدر موفق باشد که بتواند الهام‌بخش نوآوری‌های مشابه در محله‌های دیگری باشد که با همین مشکل مواجه هستند.

این پاسخ‌های فردی نشان‌دهنده تمرکز کره جنوبی بر رشد از بالا به پایین است که از دهه 1960 پیشرفت‌های فنی و علمی را بر پایداری اولویت می‌دهد. خطرات اجتماعی چنین رویکردی با ظهور جنبش دموکراتیک در اواخر دهه 1980 توسط اقلیت قدرتمندی از شهروندان به چالش کشیده شد. با این حال، این مخالفت با ترس خاصی که در هویت ملی ذاتی است خاموش شده و همچنان ادامه دارد: ترس از عقب افتادن دیگر کشورهای پیشرو و پیشی گرفتن از کشورهای در حال توسعه در یک اقتصاد جهانی بسیار رقابتی. بنابراین، چشم انداز رشد پایدار با استفاده از زیرساخت های پیشرو ICT کشور توسط شهروندان کره جنوبی به عنوان ضروری و مفید برای "خیر مشترک" توسعه ملی پذیرفته شد.

آزمایشگاه زنده روستای همبک نشان داده است که حضور غالب علم و فناوری در پیشرفت اجتماعی و اقتصادی تغییری نکرده است. بخش ICT برای عموم مردم کره جنوبی به ویژه در زمان انتخابات ریاست جمهوری از علاقه و اهمیت زیادی برخوردار است و به نظر می رسد که این اولین چشم انداز فناوری توسط نامزدها در انتخابات آتی تداوم یابد.

به حاشیه رانده شدن آن دسته از سطوح پایین تر جامعه که از پیشرفت تکنولوژیک بهره ای نمی برند، احتمالاً در چارچوب پارامترهای ایدئولوژی پشت توسعه ملی ادامه خواهد یافت، که به فناوری بر راه حل ها و پیشرفت فناوری بر راه حل های پایدار برای مشکلات محلی اولویت می دهد.

این دیدگاه علم و فناوری لزوماً مختص کره جنوبی نیست. آزمایشگاه زنده در روستای هامبک در یونسو-گو از پدیده ای بزرگتر و جهانی از دولت-ملت ها صحبت می کند که از عقلانیت های سیاسی برای توجیه پروژه های فناوری استفاده می کنند که در حل مشکلات محلی ناکام هستند و در عوض می توانند نابرابری ها را تشدید کنند.